Panicum virgatum 'Blue Fountain'

Rosa 'Albertine'

róża 'Albertine'

Od blisko wieku jedna z najbardziej popularnych i lubianych klasycznych róż pnących pochodzących od róży Wichury (Rosa wichurana), z grupy climber. Pąki kwiatowe, ciemnoróżowokoralowe z łososiowym odcieniem. Kwiaty duże, o średnicy ok. 8 cm, o szalkowatym kształcie i luźno ułożonych licznych, delikatnych i nierównych płatkach, co daje efekt nieregularnej budowy. Barwa kwiatów jest – zasadniczo mocnoróżowe z łososiowym/miedzianym odcieniem, blaknące wraz z przekwitaniem, a w czasie upałów do prawie porcelananoworóżowe. Pachną bardzo intensywnie, odurzająco słodko, wyczuwalnie z odległości kilku metrów. W kwiatostanach znajduje się 3-7 kwiatów. Bardzo obfite kwitnienie rozpoczyna się zwykle pod koniec czerwca i trwa ok. 3 tygodni. Owoce nie zawiązują się, a kwitnienie się nie powtarza. Krótkie pędy z kwiatami rosną wyłącznie na gałązkach ubiegłorocznych i starszych. Kwiaty ładnie prezentują się na tle ciemnozielonego, matowego ulistnienia. Pędy i unerwienie liści mają purpurowe akcenty barwne. Liście utrzymują się do silniejszych mrozów, często marzną na roślinie. Pędy bardzo długie, młode dość cienkie i wiotkie, z odcieniem purpurowym, starsze – grubsze, silniejsze o szarobrunatnej korze. Odmiana rośnie bardzo intensywnie, jest żywotna. W łagodnym klimacie dorasta przy podporze do 4 m, a bez podpory do 2 m wysokości i 4 m szerokości. Krzewy tej odmiany rosną zdrowo, ale w miejscach mało przewiewnych, w wilgotne i chłodne lata, mogą być porażane przez mączniaka prawdziwego, podobnie jak liczne inne róże z tej grupy. Krzewy należy dobrze okrywać na zimę, wysoko kopczykować, a pędy okładać matami słomianymi, a najlepiej zdejmować z podpór i okrywać na podłożu. Takie postępowanie ma na celu ochronę pędów najmłodszych – kwitnących w przyszłym sezonie. Wiosną stosuje się ograniczone cięcie polegające głównie na wycięciu pędów przemarzniętych, chorych, słabych, przycięciu bocznych do grubości ,,ołówka”. Latem po kwitnieniu usuwa się przekwitłe kwiatostany oraz wycina się stare, 3-4 letnie oraz najsłabsze, zagęszczające pędy (niekoniecznie corocznie). Wymagania glebowe przeciętne, nie lubi tylko gleb skrajnie suchych i wilgotnych, a także słabych. Stanowisko powinno być osłonięte, najlepiej w pełni nasłonecznione lub lekko półcieniste. Może rosnąć przy ścianie (nie na północnej lub silnie nagrzewającej się) lub innych podporach - stabilnych, mocnych, dość dużych. Doskonale nadaje się do rozpinania na wszelkiego rodzaju łukach, bramkach, trejażach. Może rosnąć bez podpory, jako soliter lub wspinając się po sąsiadującym murku, pniach drzew itp. Odmiana przeznaczona głównie do uprawy amatorskiej, w ogrodach, w miejscach reprezentacyjnych i wypoczynkowych. Odległość sadzenia przy podporze – minimum 1,0 m.

Berberis thunbergii 'Aurea'

berberys Thunberga 'Aurea'

Gęsty, kolczasty krzew o jaskrawożółtych, sezonowych liściach. Dorasta do wys. 1–1,2 m. Kwiaty białe, niepozorne, V. Najefektowniej wybarwia się w półcieniu, w pełnym słońcu liście ulegają poparzeniu. Udaje się na każdej glebie. Doskonały na kontrastowe grupy kompozycyjne i niskie żywopłoty.

Sambucus nigra BLACK BEAUTY 'Gerda'

bez czarny BLACK BEAUTY 'Gerda'

Atrakcyjny krzew o oryginalnym zabarwieniu liści i kontrastujących z nimi, ozdobnych kwiatostanach. Duży, wyprostowany krzew, czasami niewielkie drzewko z kopulastą koroną. Osiąga 3-3,5 m wysokości. Pędy grube, jasnoszare, często łukowato wygięte. Stara kora szara, głęboko bruzdowana i korkowata. Liście złożone, do 30 cm długości, zbudowane z 5-7 jajowatoeliptycznych listków, do 10 cm długości, ostro zakończonych, brzegiem ząbkowanych, ciemnopurpurowych, czasem prawie czarnych, błyszczących. Roztarte wydzielają charakterystyczny ostry zapach. Kwiaty drobne, różowe, zebrane w talerzowate baldachy o średnicy 10-20 cm, pachnące, chętnie odwiedzane przez motyle. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Owoce niewielkie, kuliste jagody o średnicy ok. 5 mm, dojrzałe – błyszczące, granatowoczarne, bardzo soczyste. Dojrzewają od sierpnia do października. Owoce są chętnie zjadane przez ptaki, które przyczyniają się do ich rozsiewania. Zawierają witaminy A, B i C oraz dużo przyswajalnego cukru i potasu, są używane na przetwory i jako dodatek do potraw. Krzew niewymagający, odporny na suszę oraz zanieczyszczenia miejskie i przemysłowe. Całkowicie mrozoodporny. Preferuje żyzne, próchniczne i wilgotne gleby, o dużej zawartości azotu i wapnia, ale rośnie także na piaszczystych i suchych, chociaż nieco słabiej. Dla pełnego wybarwienia liści wymaga stanowiska słonecznego. Krzew do stosowania w parkach, terenach zieleni publicznej i większych ogrodach. Może być używany do zadrzewiania nieużytków.

Aronia melanocarpa 'Hugin'

aronia czarnoowocowa 'Hugin'

Odmiana szwedzka, bardzo odporna na mróz. Krzew wysokości około 1-1,5 m. Liście błyszczące, ciemnozielone, ładnie przebarwiające się jesienią. Kwiaty białe, w gronach. Owoce kuliste, średnicy około 1 cm, czarne z nalotem woskowym, jadalne, dojrzewają na początku IX. Zawierają dużo witamin, barwników antocyjanowych i mikroelementów. Owoce mają właściwości lecznicze, doskonale nadają się do produkcji soków, dżemów, nalewek i innych przetworów. Roślina o małych lub przeciętnych wymaganiach glebowych. Polecana do zakrzewień w większych ogrodach, parkach, zieleńcach, w miastach na skwerach i w pasach między ulicą a chodnikiem.