Kępiasta bylina o intensywnym zabarwieniu kwiatów i wyrównanym wzroście, idealna do ogrodu skalnego. Wyróżnia się krzaczastym i zwartym pokrojem. Wysokość 15-20 cm. Pędy liczne, obficie ulistnione. Liście odziomkowe jajowatookrągłe z sercowatą nasadą, ząbkowane, na długich ogonkach. Liście na łodygach zaostrzone, jajowate, na krótkich ogonkach. Kwiaty duże, średnicy 2-3 cm, szerokodzwonkowate, czysto białe, kwitnące pojedynczo na wyprostowanych szypułkach. jedna z najwcześniej kwitnących odmian dzwonka karpackiego. Zakwitnąć może już w maju. Główne kwitnienie VI-VII. Często powtórne kwitnie w IX. Uprawa dzwonka karpackiego w ogrodzie jest łatwa, choć trzeba pamiętać o górskim pochodzeniu tej byliny. Wymaga ona stanowiska słonecznego, ale raczej chłodnego. Szczególnie dobrze rośnie na murkach, w szczelinach między kamieniami, gdzie ziemia pozostaje umiarkowanie wilgotna i chłodna. Ma to wpływ na obfitość i długotrwałość kwitnienia. Zaraz po kwitnieniu należy ściąć pędy prawie nad ziemią, aby nie dopuścić do wysiewu nasion. Siewki mogą nie powtarzać cech roślin matecznych, różnić się kwiatami lub pokrojem. W ciągu dwóch tygodni odrastają nowe pędy i roślina może powtórnie zakwitnąć. Dzwonek karpacki jest byliną całkowicie mrozoodporną i niezmiernie rzadko atakowaną przez choroby i szkodniki roślin. Znajduje zastosowanie w większych i mniejszych ogrodach skalnych. Może być sadzony z przodu rabaty bylinowej. Zalecane sadzenie zależne od skali ogrodu: pojedynczo lub małymi grupami, w ilości 7 roślin na 1 m2.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
