Sorbus amurensis

Taxus baccata 'Fastigiata'

cis pospolity 'Fastigiata'

Krzew iglasty o szerokokolumnowym pokroju i umiarkowanym tempie wzrostu. Po 10 latach uprawy dorasta do 1,5 m wysokości. Docelowo osiąga 3 do 5 m wysokości. Wszystkie pędy są wzniesione, wyprostowane, sztywne, ułożone wobec siebie blisko i równolegle. Młode gałązki pokrywa oliwkowa kora. Ciemnozielone, błyszczące igły mają do 2-3 cm długości i około 1,5 mm szerokości, są ułożone niemal prostopadle w stosunku do pędów, okalając je równomiernie. Odmiana żeńska, zawiązującą nasiona otoczone czerwonymi, jadalnymi osnówkami (jedyna część cisa pozbawiona trującej taksyny). Ponieważ rośliny o podobnym pokroju uzyskiwano wielokrotnie z wysiewu nasion, w handlu pod tą samą nazwą bywają oferowane także formy męskie. Podobne odmiany to np. ‘Fastigiata Robusta’ i ‘Erecta’. Krzew tolerancyjny w stosunku do nasłonecznienia. Preferuje gleby umiarkowanie wilgotne, o obojętnym lub zasadowym pH, stanowiska osłonięte zimą od wiatru. Odmiana średnio odporna na mróz, w ostre zimy może podmarzać, ale charakteryzuje się wysokimi zdolnościami regeneracyjnymi. Nawet bardzo silnie przycięta szybko odbija i odtwarza utracone gałęzie. Roślina zdrowa, ale w szkółkach bywa porażana przez misecznika. Szkodnik ten żeruje na pędach i liściach, ukrywając się pod małymi, brązowymi miseczkami. Miseczniki najskuteczniej zwalcza się w czerwcu, gdy wylęgają się młode larwy, stosując oprysk odpowiednim środkiem ochrony roślin. Cis pospolity ‘Fastigiata’ jest jedną z ładniejszych odmian kolumnowych polecanych do uprawy w niewielkich ogrodach przydomowych, gdzie ze względu na brak miejsca nie można zastosować form silnie rosnących. Dobrze prezentuje się sadzony pojedynczo lub w grupach, w kompozycjach z innymi roślinami iglastymi, a także w formie szpalerów.

Weigela florida 'Nana Purpurea'

krzewuszka cudowna 'Nana Purpurea'

Niewielki, szeroko rozrastający się krzew. Osiąga 1 m wys. Liście brązowoczerwone. Kwiaty ciemnoróżowe, dzwonkowate, jaśniejsze w środku, z żółtą plamką, VI-VII. Stanowisko słoneczne do lekko cienistego. Preferuje wilgotne, zasobne i przepuszczalne gleby. Do sadzenia pojedynczo i w grupach, w kontrastowych zestawieniach kolorystycznych.

Acer truncatum

klon ściętolistny

Drzewo pochodzące z dalekiego Wschodu. W naszej strefie klimatycznej osiąga do kilkunastu metrów wysokości. Korona drzewa swobodnie rosnącego (nie w zwarciu) jest zaokrąglona, szeroka i regularna, o przyjemnych proporcjach. W małych ogrodach daje pożądany cień. Liście pięciopalczaste z ostrymi końcówkami, trochę podobne do liści klona zwyczajnego. Występuje w nich mleczny sok. Młode, rozwijające się liście mają barwę czerwonofioletową, dojrzałe stają się ciemnozielone. Jesienią liście przebarwiają się na efektowne kolory, od żółtego do pomarańczowego. Kwiaty zielonkawożółte, zebrane w baldachogrona. Kwitnie w V. Jesienią z kwiatów rozwijają się owoce, podwójne skrzydlaki. Preferuje gleby wilgotne, lekko kwaśne, przepuszczalne (nie zalewane). Stanowisko słoneczne lub półcień. Gatunek mrozoodporny, dość rzadko spotykany.

Salix repens 'Voorthuizen'

wierzba płożąca 'Voorthuizen'

Odmiana najczęściej oferowana w formie piennej, jako niewielkie drzewko o gęstej, parasolowatej koronie, z licznymi przewieszającymi się łukowato pędami. Uprawiana w formie tradycyjnej jest krzewem o płożącym pokroju, dorasta do 40 cm wysokości i 1,5 szerokości. Pędy są cienkie, ułożone poziomo w różnych kierunkach. Liście małe, eliptyczne, srebrzyste od spodu, pokryte białymi, jedwabistymi włoskami, od góry ciemnozielone. Kotkowate kwiatostany bardzo liczne, drobne, mają do 1 cm długości. Odmiana odporna na mróz, tolerancyjna w stosunku do gleby, ale najlepiej rośnie na glebach umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, na stanowiskach słonecznych. Roślina przede wszystkim do stosowania w ogrodach przydomowych, skalnych, nadaje się do obsadzania skarp uraz uprawy w pojemnikach (formy pienne).