Hydrangea macrophylla 'Lady in Red'
hortensja ogrodowa 'Lady in Red'
Grupa Lacecap
synonim łaciński: Hydrangea ꞌLady in Redꞌ,Hydrangea ꞌLady in Redꞌ Royal Majestics,Hydrangea x seratophylla 'Lady in Red'
pokrój: półkulisty
docelowa wysokość: od 1 m do 2 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże podmokłe (bagienne, nadwodne, wodne)
wilgotność: podłoże wilgotne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
Amerykańska odmiana dr Michaela A. Dirra, uzyskana z otwartego zapylenia, często podawana jako selekt H. macrophylla, ma jednak wiele cech H. serrata. W USA jest chętnie wykorzystywana w programach hodowlanych, ze względu na dużą odporność na choroby i szkodniki. Krzew średniej wysokości 0,9–1,3 m, o regularnym, zwartym i gęstym pokroju, pędach sztywnych i wzniesionych. Kwitnie od czerwca do września, na pędach 2-letnich. Kwiatostany płaskie, o średnicy 10–14 cm, złożone są z 5–10 pojedynczych kwiatów sterylnych (3–4 płatkowych), tworzących białoróżowy lub jasnoniebieski, nieregularny pierścień wokół licznych kwiatów płodnych. Późną wiosną są one atrakcyjne dla pszczół i motyli. Kwiaty sterylne, o zmiennej barwie w czasie, stają się latem bordowoczerwone i obracają się w dół, gdy w kwiatostanie zaczynają tworzyć się nasiona. Intensywność barwy okrągławych, lekko ząbkowanych płatków zależy od kwasowości gleby. Na glebach obojętnych będą one bardziej jasnoczerwone. Liście piłkowane, matowe, maja około 13 x 7 cm, grube, mocne, z wypukłościami na powierzchni, wiosną buraczkowe, także od spodu, latem głęboko ciemnozielone, a jesienią na stanowiskach słonecznych efektownie czerwone, z fioletowym lub purpurowym odcieniem. Przez cały sezon wegetacyjny tegoroczne, lśniące pędy, jak i ogonki liściowe, są intensywnie ciemnoczerwone. Krzew jest łatwy w uprawie, odporny na mróz (strefa 6a), nie choruje i nie jest atakowany przez szkodniki. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, wilgotnych i umiarkowanie wilgotnych, o lekko kwaśnym odczynie, ze względu na barwę liści lepiej na stanowiskach słonecznych i półcienistych. Polecana do małych przydomowych ogrodów i zieleni parkowej (sadzona w grupach).
pochodzenie | pierwsza publikacja: dr Michael A. Dirr 2004 USA PLANT PATENT PP15175P3; odkrywca, hodowca (selekcjoner): dr Michael A. Dirr / University of Georgia Research Foundation, Athens USA |
grupa roślin | liściaste |
grupa użytkowa | liściaste krzewy |
forma | krzew |
siła wzrostu | roślina wolnorosnąca |
pokrój | półkulisty |
docelowa wysokość | od 1 m do 2 m |
barwa liści (igieł) | ciemnozielone |
zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
rodzaj kwiatów | kwiatostan pojedyncze |
barwa kwiatów | purpurowe niebieskie czerwone bordowe |
pora kwitnienia | wrzesień sierpień lipiec czerwiec |
nasłonecznienie | stanowisko słoneczne |
wilgotność | podłoże podmokłe (bagienne, nadwodne, wodne) podłoże wilgotne podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża | odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
rodzaj gleby | gliniasta próchniczna przeciętna ogrodowa |
walory | roślina wabiąca owady zapylające ozdobne z liści/igieł ozdobne z kwiatów ozdobne pędy |
zastosowanie | w grupach rabaty kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) ogrody przydomowe |
strefa | 6a |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |