Rosa TRIGINTIPETALA 'Kazanlik'
róża TRIGINTIPETALA 'Kazanlik'
Grupa Damask (Bifera, Damascena)
nazwa handlowa: Rosa TRIGINTIPETALA
nazwa hodowlana: Rosa 'Kazanlik'
synonim łaciński: Rosa damascena f. trigintipetala
pokrój: krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość: od 2 m do 3 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
wilgotność: roślina tolerancyjna
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
wilgotność: podłoże suche
zastosowanie: zieleń publiczna
Róża damasceńska o mocnym, przyjemnym zapachu kwiatów, wyczuwalnym już ze znacznej odległości. To właśnie z jej płatków pozyskuje się słynny na całym świecie olejek różany w rejonie Doliny Kazanłyku w Bułgarii, sąsiedniej Turcji i Iranie, i jest on uznany za wzorzec zapachu różanego. Nie dzieje się tak bez przyczyny, ponieważ kwiaty każdej odmiany czy gatunku róży, z których pozyskuje się olejek, pachną inaczej. Róża damasceńska ‘Kazanlik’ jest formą naturalną i poszczególne jej egzemplarze mogą się od siebie nieznacznie różnić. Wyróżnia się swobodnym pokrojem i żywotnością krzewów. Na przełomie maja i czerwca zdobią ją dość płaskie, półpełne kwiaty średnicy około 7 cm, skupione po kilka na krótkich pędach wyrastających z łukowatych długopędów i wieloletnich pędów. Nie zakwita na pędach wyrastających w danym sezonie wegetacyjnym. Płatki kwiatów są jasnolilaróżowe do intensywnie różowych, nieco zmiennej barwy. Zakwita raz w roku. Owoce pozorne zawiązują się rzadko, są pomarańczowoczerwone, duże, owalnojajowate, dojrzewają jesienią. Krzewy mogą osiągać ponad 2 metry wysokości i szerokości, są dość gęste, o łukowato przewieszających się pędach, z brunatnymi, hakowatymi kolcami. Pokrój krzewów zależy również od sposobu cięcia. Pędy młode zielone, potem oliwkowe i brunatne. Liście złożone z 7-9 szarozielonych, nieco szorstkich listków, ze względu na pokrycie woskowym nalotem i włoskami. Tolerancyjna na choroby i szkodniki, odporna na mróz – nie wymaga okrywania na zimę. Gatunek ten, choć preferuje gleby zasobne i o umiarkowanej wilgotności, może rosnąć również na glebach suchszych i słabszych. To doskonały element ogrodów o charakterze naturalnym, parków, zadrzewień i podobnych założeń. Odpowiednia do sadzenia pojedynczo i w grupach, a także jako niecięte żywopłoty. Kwiaty mogą służyć do celów kulinarnych, płatki są wyjątkowo delikatne w strukturze i smaku, bardzo aromatyczne. Robi się z nich cukier różany, oranżady, kruszony, nalewki, konfitury. Rozstawa sadzenia w zależności od sposobu wykorzystania i funkcji - 1-3 m. Róża ta w bazie World Flora Online figuruje jako forma róży damasceńskiej, jednak w uprawie najczęściej spotyka się nazwę ‘Kazanlik, od doliny, w której się ją uprawia od blisko pół tysiąca lat. Niemniej z pewnością znano ją wcześniej. Ponadto, badania wykazują, że niektóre inne odmiany róży damasceńskiej są identyczne genetycznie z ‘Kazanlik’.
| grupa roślin | róże |
| grupa użytkowa | róże parkowe |
| forma | krzew |
| siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
| pokrój | krzewiasty rozłożysty |
| docelowa wysokość | od 2 m do 3 m |
| barwa liści (igieł) | jasnozielone |
| zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
| rodzaj kwiatów | kwiatostan pachnące półpełne |
| barwa kwiatów | różowe |
| pora kwitnienia | czerwiec maj |
| owoce | jadalne pomarańczowe |
| pora owocowania | sierpień lipiec |
| nasłonecznienie | stanowisko słoneczne stanowisko półcieniste |
| wilgotność | roślina tolerancyjna podłoże umiarkowanie wilgotne podłoże suche |
| ph podłoża | odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
| rodzaj gleby | roślina tolerancyjna przeciętna ogrodowa |
| walory | roślina wabiąca owady zapylające roślina kolczasta lub ciernista ozdobne z kwiatów pachnące kwiaty |
| zastosowanie | ogrody osiedlowe soliter (pojedynczo) w grupach zieleń publiczna parki ogrody przydomowe |
| strefa | 5b |
| STREFA | Temp. minimalne |
| 5B | -26°C / -23°C |
| 6a | -23°C / -21°C |
| 6b | -20°C / -18°C |
| 7a | -18°C / -15°C |
| 7b | -15°C / -12°C |