Campsis radicans 'Gabor'

Pinus nigra 'Fastigiata'

sosna czarna 'Fastigiata'

Nieprawidłowa nazwa zbiorowa dla grupy odmian sosny czarnej o kolumnowym lub stożkowym pokroju. Wszystkie wykazują wspólne cechy. Pokrój początkowo kolumnowy, z czasem staje się w różnym stopniu stożkowaty lub jajowaty. Pędy skierowane do góry, mocno zagęszczone, grube, zakończone dużym, jasnym pączkiem. Dorastają do 20-25 m wysokości i kilku m szerokości. Roczne przyrosty do 40 cm. Igły długie, sztywne, ciemnozielone, zebrane po dwie. Dobra sosna do miast, nie zajmuje dużo miejsca, jest bardzo odporna na zanieczyszczenia przemysłowe i zupełnie wytrzymała na mróz. Najlepiej rośnie na glebach wapiennych lub obojętnych, zarówno suchych piaszczystych jak i gliniastych. Wymaga stanowisk słonecznych. Zimą śnieg może rozłamywać i zniekształcać korony, aby temu zapobiec należy obwiązywać drzewa sznurem. W kompozycjach roślinnych bardzo mocna, kolumnowa forma o ciemnym kolorze. Można stosować pojedynczo, w grupach lub w szpalerze. Prawdopodobnie pod tą nazwą można spotkać kilka taksonów rozmnażanych wegetatywnie przez szczepienie, pochodzących z różnych roślin matecznych. Między poszczególnymi siewkami mogą występować duże różnice w pokroju i sile wzrostu. Historycznie (do 1959 roku) źródła takiej odmiany nie podają. Po tej dacie zgodnie z Międzynarodowym Kodeksem Nomenklatury Roślin Uprawnych nazwy odmian muszą pochodzić z języków nowożytnych. Wyjątek stanowią nazwy, które nadano przed 1959 r., gdy kodeks wprowadzono. Dlatego używanie nazwy 'Fastigiata' jest nie uprawnione

Rosa LANDORA 'Sunblest'

róża LANDORA 'Sunblest'

Kwiaty złocistożółte, pełne, duże, 8-10 cm. Liście stosunkowo gęste, początkowo jasnozielone, później ciemniejsze, lekko błyszczące. Pędy proste. Wzrost średni, wys. 60-80 cm. Zdrowa, odporna na przemarzanie odmiana. Kwiaty długo zachowują barwę. Dobrze znosi cięcie. Gęstość sadzenia: 5-6 szt/m2.

Verbascum 'Dark Eyes'

dziewanna 'Dark Eyes'

Karłowa bylina tworząca strzeliste kwiatostany wypełnione żółtymi kwiatami. Z rozet szarozielonych, eliptycznych liści o pomarszczonej powierzchni w maju wyrastają pędy kwiatostanowe osiągające do 30 cm wysokości. Kwiaty są dosyć duże, pięciopłatkowe, kremowożółte z malinowym oczkiem w środku. Roślina kwitnie około miesiąca, kwiaty przyjemnie pachną. Odmiana tolerancyjna w stosunku do gleby, ale podłoże powinno być przepuszczalne, nie znosi zalewania korzeni. Stanowisko słoneczne. Zaraz po kwitnieniu należy ściąć kwiatostany. Bylina odporna na mróz, polecana do sadzenia na niskich rabatach, skalniakach, jako roślina obwódkowa.

Molinia arundinacea 'Karl Foerster'

trzęślica trzcinowata 'Karl Foerster'

Okazała trawa o bardzo wysokich pędach kwiatostanowych. Tworzy zwarte kępy. Liście zielone, szerokości do 12 mm, długości do 50 cm, jesienią przebarwiające się z barwy zielonej na czerwonawo brązową. W lipcu pędy wyrastają znacznie ponad liście, do wysokości nawet 1,5 m. Siła wzrostu zależy głównie od wilgotności podłoża. Kwiatostany wąskie, długie do ponad 20 cm, w postaci wiechy o krótkich rozgałęzieniach. Trzęślica jest trawą występująca w naturze w miejscach wilgotnych i słonecznych i takie siedlisko preferuje. Gleba powinna być próchniczna, przepuszczalna, o odczynie obojętnym lub kwaśnym. Bylina odporna na choroby i szkodniki roślin. Jest w pełni zimotrwała w naszych warunkach. Nadaje się do uzupełniania rabat bylinowych obsadzonych bylinami kwitnącymi późnym latem i jesienią oraz do sadzenia pojedynczo na tle trawnika lub w większych grupach w założeniach naturalistycznych. Dobrze prezentuje się w nasadzeniach nadwodnych oraz na wilgotnych łąkach. Należy sadzić 3-4 rośliny na 1 m2.