Rosa dumalis

róża sina

synonim łaciński: Rosa vosagiaca,Rosa wilibaldii,Rosa afzeliana

pokrój: krzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 2 m do 3 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

zastosowanie: zieleń publiczna

Różę siną można spotkać na przydrożach i miedzach, na skraju lasów, i w świetlistych zaroślach, występuje dość często na terenie całej Polski. Na przełomie maja i czerwca zdobią ją pojedyncze, spore kwiaty o średnicy około 5 cm, skupione po kilka na krótkich pędach, wyrastających z łukowatych długopędów. Płatki kwiatów są lilaróżowe do intensywnie różowych, zmiennej barwy. Owoce pozorne pomarańczowoczerwone, duże, owalno-jajowate, dojrzewają jesienią. Krzewy mogą osiągać ponad 2 metry wysokości, są gęste, o łukowato przewieszających się pędach, z dużymi, hakowatymi kolcami. Pędy młode sine, potem oliwkowe i brunatne. Liście złożone z 5-7 listków pokrytych sinym, woskowym nalotem. Tolerancyjna na choroby i szkodniki dobra, a jednak jeśli krzewy stracą liście, co może mieć miejsce w drugiej połowie lata, to pozostaje ładny pokrój krzewów, kolczaste pędy i kolorowe owoce. Gatunek ten, choć preferuje gleby zasobne w składniki pokarmowe i o umiarkowanej wilgotności, to może rosnąć również na glebach suchszych i słabszych. Róża sina to doskonały element ogrodów naturalistycznych, leśnych, a także parków i podobnych założeń. Odpowiednia do sadzenia pojedynczo i w grupach, a także jako niecięte żywopłoty. Mięsiste barwne hypancja są bogate w witaminy, szczególnie w witaminę C. Można je wykorzystywać do celów kulinarnych - spożywania na surowo (sałatki, pasty) i do przetwarzania (dżemy, pesto, sosy, herbaty). Rozstawa sadzenia w zależności od sposobu wykorzystania i funkcji - co 1-3 m. Róża sina jest gatunkiem bardzo zmiennym, tworzy mieszańce z innymi gatunkami róż. W niektórych źródłach zaliczany jest do podgatunków róży dzikiej (R. canina).

pochodzenie pierwsza publikacja: Johann Matthaeus Bechstein 1810 Forstbotanik: oder, Vollständige Naturgeschichte der deutschen Holzgewächse und einiger fremden. Zur Selbsbelehrung für Oberförster, Förster und Forstgehülfen. 241, 939. 1810.
grupa roślin róże
grupa użytkowa róże parkowe
siła wzrostu roślina szybkorosnąca
pokrój krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 2 m do 3 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście półzimozielone
rodzaj kwiatów kwiatostan
pojedyncze
barwa kwiatów różowe
pora kwitnienia czerwiec
maj
owoce ozdobne i jadalne
pomarańczowe
czerwone
pora owocowania październik
wrzesień
sierpień
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
roślina tolerancyjna
walory roślina wabiąca owady zapylające
roślina kolczasta lub ciernista
ozdobne z kwiatów
ozdobne owoce
jadalne owoce
zastosowanie ogrody osiedlowe
owoce na przetwory
owoce deserowe
soliter (pojedynczo)
w grupach
rabaty
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
ogrody skalne
roślina okrywowa
zieleń publiczna
rekultywacja
parki
ogrody przydomowe
strefa 4
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

Statystyka e-katalogu roślin

11858
rośliny
8291
opisów

Ostatni wpis:

2024-09-12
skimia japońska 'Rubella'
19176
zdjęć
9470
roślin w produkcji
259
osób online