Carpinus betulus 'Fastigiata'

Rosa LAVENDER DREAM 'Interlav'

róża LAVENDER DREAM 'Interlav'

Róża o wdzięcznych kwiatach, mająca cechy róży piżmowej. Krzewy dorastają do 1,0 m, ale w bardzo dobrych warunkach mogą osiągać nawet 1,5 m wysokości. Pędy liczne, dość cienkie, rozkładające się na boki pod ciężarem dużych kwiatostanów. Liście drobne, matowe, soczyście zielone do ciemnozielonych, dość gęsto ułożone na niezbyt grubych pędach. Kwiaty delikatnie lilaróżowe, małe, średnicy 3-4 cm, półpełne, płaskie, ukazujące środek z żółtymi pręcikami, skupione w dużych, luźnych kwiatostanach. Pachną słabo. Krzewy kwitną bardzo obficie w drugiej połowie czerwca, potem kwitnienie powtarza się. Rośliny rosnące na własnych korzeniach nie wymagają usuwania odrastających podkładek. Odmiana przeciętnie odporna na mróz, wskazane grube ściółkowanie lub okrywanie podstawy kopczykiem. Coroczne cięcie wiosenne, polegające głównie na skracaniu pędów o ok. 1/3, nie jest konieczne. W czasie ostrych zim pędy mogą przemarzać i wtedy należy je przyciąć do zdrowego miejsca. Cięcie po kwitnieniu poprawia estetykę krzewów i przyspiesza pojawienie się kolejnych kwiatów. Odmiana o przeciętnej tolerancji na choroby, w mokre lata wskazana ochrona przeciwko chorobom grzybowym. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych. Wymagania glebowe nie są duże, ale na mniej żyznych glebach kwitnie słabiej. Odmiana o szerokim zastosowaniu. Można ją stosować jako niedużą różę parkową, a także jako różę okrywową i rabatową. Dzięki skromnym kwiatom i swobodnemu pokrojowi doskonale prezentuje się w założeniach wielogatunkowych, zwłaszcza wśród bylin i obficie kwitnących roślin jednorocznych. Można ją sadzić pojedynczo, w małych grupach i na dużych powierzchniach oraz okulizować w formie piennej. Nadaje się do parków, na tereny zieleni i do uprawy amatorskiej. Sadzi się 3-7 szt./m2, w zależności od zastosowania.

Rhododendron 'Antje'

różanecznik 'Antje'

Kwiaty krwisto czerwone, krzew wolno rosnący, liście błyszczące, ciemnozielone.

Pinus nigra subsp. nigra

sosna czarna

Podgatunek wschodni sosny czarnej. Występuje w Austrii, na Bałkanach, w Grecji, Turcji, na Cyprze i w Turcji, czyli w górach Europy Południowej i Środkowej oraz w Azji Mniejszej. Zwykle jest to drzewo, dorastające 25-45 m wys. i kilkunastu metrów szer. Początkowo rośnie szybko, szerokostożkowato, później tworzy szerokie, ciemne, parasolowate korony. Kora starych drzew ciemna, spękana. Igły skupione po 2 szt. w pęczku, ciemnozielone, sztywne, długości 8-14 cm. Szyszki jasnobrązowe, długości 4-7 cm, otwierają się w trzecim roku. Małe wymagania glebowe. Zupełnie wytrzymała na mróz. Najlepiej rośnie na glebach wapiennych, zarówno suchych piaszczystych jak i gliniastych. Najbardziej odporna wśród sosen na zanieczyszczenia. Podstawowa sosna do miast i rejonów przemysłowych. Ma kilka odmian geograficznych różniących się morfologią. -var. nigra (odm.austriacka): igły 6-14 cm, szyszki matowe szarobeżowe, 4,5-9 cm, kora na starych drzew szara -var. caramanica (odm.taurydzka): igły 8-16 cm, szyszki jaskrawo beżowożółte, 5-10 cm, kora starych drzew pomarańczowo-różowawa -var. pallasiana (odm.krymska): igły10-18 cm, szyszki matowe szarobeżowe, 7-12 cm, kora starych drzew pomarańczowo-różowawa

Phlox 'G.F. Wilson'

floks 'G.F. Wilson'

Niewymagająca, niska, płożąca się bylina o pędach bardzo gęsto ulistnionych, o wysokości do 10 cm. Odmiana silnie rosnąca. Liście szydlaste, nawet trochę kłujące. Wiosną pokrywa się masą kwiatów. Kwiaty szaroniebieskawe, IV-V. Nadaje się do ogrodu skalnego, a także do zadarniania niedużych powierzchni. Do sadzenia w małych grupach po 3-10 razem. Liczba roślin na 1 m2 - 11.