Cerastium tomentosum var. columnae

rogownica kutnerowata odm. zwarta

synonim łaciński: Cerastium tomentosum var. album

pokrój: poduszkowaty

docelowa wysokość: do 0,1 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże suche

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Niższa, obficiej kwitnąca i mniej ekspansywna, znaleziona w środowisku naturalnym odmiana powszechnie uprawianej i niewymagającej byliny okrywowej. Ceniona ze względu na ozdobne ulistnienie oraz liczne, białe kwiaty, pojawiające się obficiej niż u gatunku. Dzięki rozłogom szybko tworzy zwarte kobierce, o jedną trzecią niższe niż u gatunku, dorastające do około 10 cm wysokości. Są utkane z równowąskich, ostro zakończonych liści o niebieskawym odcieniu. Całe rośliny pokryte szarobiałym kutnerem. Liście są aksamitne, miłe w dotyku. Pędy cienkie, pokładające się po ziemi, ukryte pod gęsto osadzonymi liśćmi, łatwo się zakorzeniające się. Kwiaty białe, z głęboko wciętymi płatkami zebrane w luźne kwiatostany wyniesione ponad liście. Pojawiają się w maju i czerwcu i są bardzo atrakcyjne dla owadów, zwłaszcza pszczół i trzmieli. Po przekwitnieniu zaleca się usuwanie zasychających kwiatostanów. Rogownica kutnerowata jest byliną odporną na niekorzystne warunki uprawy. Cechą tego gatunku są niskie wymagania glebowe. Dobrze rośnie nawet na podłożu jałowym, toleruje gleby suche, mocno przepuszczalne. Do wzrostu potrzebuje jedynie dużo słońca. Roślina całkowicie mrozoodporna. Ze względu na słabsze niż u gatunku tempo wzrostu, odmiana mniej polecana do ogrodów skalnych, a bardziej jako roślina okrywowa na suche, słoneczne zbocza i skarpy oraz do tworzenia plam w ogrodach żwirowych. Przydatna także na obwódki słonecznych rabat. Ładne, srebrzystoniebieskawe liście dobrze komponują się z bylinami o intensywnie zabarwionych kwiatach lub o kontrastowym ulistnieniu. Liczba roślin na 1 m² - 12 szt.

autorzy opisu tekstowego: Wojciech Górka; Związek Szkółkarzy Polskich

zasięg geograficzny południowe Włochy
grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój poduszkowaty
docelowa wysokość do 0,1 m
barwa liści (igieł) szare, niebieskawe, srebrzyste
zimozieloność liści (igieł) liście półzimozielone
rodzaj kwiatów pojedyncze
barwa kwiatów białe
pora kwitnienia maj
czerwiec
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże suche
podłoże umiarkowanie wilgotne
roślina tolerancyjna
ph podłoża roślina tolerancyjna
odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby piaszczysta
przeciętna ogrodowa
roślina tolerancyjna
walory ciekawy pokrój
odporność na zanieczyszczenia
odporność na zasolenie
ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
roślina wabiąca owady zapylające
zastosowanie ogrody przydomowe
zieleń publiczna
roślina okrywowa
ogrody skalne
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
w grupach
ogrody osiedlowe
strefa 4
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wojciech Górka Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11999
rośliny
8725
opisów

Ostatni wpis:

2018-08-30
Chamaecyparis obtusa 'Contorta'
19238
zdjęć
9582
roślin w produkcji
572
osób online