Chamaecyparis lawsoniana 'Argenteovariegata'

cyprysik Lawsona 'Argenteovariegata'

pokrój: stożkowy

docelowa wysokość: od 10 m do 15 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Stara odmiana wyhodowana w Szkocji w 1862r. o pokroju kolumnowym w starszym wieku przechodzącym w stożkowy. Rośliny rosną silnie osiągając w wieku 10 lat ponad 3 m wysokości. Pędy są pokryte zielonymi łuskami z nieregularnie rozrzuconymi białymi fragmentami. Z genetycznego punktu widzenia jest to chimera sektorialna. Do uprawy wymaga przeciętnych gleb ogrodowych ale zdecydowanie nie lubi nadmiernie wilgotnych, mokrych gleb. Ze względu na niepełną mrozoodporność odmiana ta polecana jest do sadzenia w dużych ogrodach i parkach w zachodniej części Polski jako soliter lub dominujący barwny element mieszanych grup roślin.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie pierwsza publikacja: Fraser 1875; wprowadzenie do handlu: Lawson's Nursery, Peter Lawson przed 1862 Edynburg -Szkocja
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma drzewo
siła wzrostu roślina szybkorosnąca
pokrój stożkowy
docelowa wysokość od 10 m do 15 m
barwa liści (igieł) wielobarwne, pstre lub obrzeżone
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
owoce szyszki, szyszkojagody
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
walory ozdobne z liści/igieł
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
w grupach
soliter (pojedynczo)
strefa 6b
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: mak wschodni \'Prinzessin Viktoria Luise\'

Papaver orientale 'Prinzessin Viktoria Luise'

mak wschodni 'Prinzessin Viktoria Luise'

Kępiasta bylina o bardzo dużych kwiatach o pastelowej barwie. Bylina typu korzeniowego, nie rozrasta się w ogóle na boki, lecz z roku na rok daje coraz więcej pędów kwiatowych wyrastających z jednego miejsca. Osiąga wysokość do 120 cm., więcej od roślin typowych dla gatunku. Cała roślina jest szczeciniasto lub odstająco owłosiona. Łodygi z charakterystycznymi, przylegającymi, białymi włoskami. Liście długości 20-25 cm, pierzastosieczne, o odcinkach lancetowatych lub podługowatych, szeroko ząbkowane. Kwiaty bardzo duże, z 4 lub 6 płatkami, łososioworóżowe. Torebki nasienne prawie kuliste, niebieskawozielone, z płaskim znamieniem, o 13-18 promieniach. Kwitnie już pod koniec maja i w pierwszej połowie czerwca. Po kwitnieniu część nadziemna zanika na jakiś czas, potem wyrastają liście odziomkowe. Mak wschodni nadaje się na słoneczne rabaty, z glebą dość głęboko uprawioną ze względu na palowy system korzeniowy. Źle znosi przesadzanie, gdyż system korzeniowy słabo się regeneruje. Należy sadzić rośliny uprawiane w pojemnikach lub siać wprost na miejsce wybrane na stałe. Maki są bardzo odporne na mróz, w pełni zimotrwałe na całym terenie Polski. Zwykle sadzi się je pojedynczo na rabacie między innymi bylinami, ponieważ zaniknięciu rośliny powstaje luka. Pędy kwiatowe tej odmiany mogą wzmagać podpór w czasie kwitnienia, ze względu na wysokość i możliwość wylegania. Można zbierać nasiona i wysiewać, w przypadku tej odmiany nowe rośliny powtarzają barwę roślin matecznych.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
141
osób online