Chamaecyparis lawsoniana 'Ellwood's Pillar'

cyprysik Lawsona 'Ellwood's Pillar'

Synonim łaciński.: Chamaecyparis lawsoniana 'Fiolar'

pokrój: kolumnowy

docelowa wysokość: od 2 m do 3 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Sport odmiany 'Ellwoodii’ znaleziony w 1977r. w Holandii, charakteryzujący się wąskokolumnowym, powolnym wzrostem, osiągający w wieku 10 lat do 1 m wys. i ok. o.5 m średnicy. Stare rośliny mogą dorastać do 3 m wysokości. Pędy są wzniesione, gęste, w młodości ściśle przylegające do siebie. Starsze rośliny mają mniej regularny pokrój i często wytwarzają kilka przewodników. Ulistnienie przeważnie pierzaste ale mogą występować także i łuski, zielononiebieskie. Wymagania glebowe i wilgotnościowe przeciętne. Najlepsze warunki uprawy cyprysik ten znajduje w zachodniej części kraju i w pasie nadmorskim. Jest polecany do małych ogrodów jako ciekawy wertykalny element kompozycji mieszanych.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie pierwsza publikacja: H. J. Grootendorst 1977 Dendroflora 13-14; wprowadzenie do handlu: Kromhout & Zonen 1977 Holandia
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma krzew
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój kolumnowy
docelowa wysokość od 2 m do 3 m
barwa liści (igieł) szare, niebieskawe, srebrzyste
ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn kwaśny
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
walory ciekawy pokrój
ozdobne z liści/igieł
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
ogrody wrzosowiskowe
pojemniki, balkony, tarasy
w grupach
strefa 7a
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: barwinek pospolity \'Ralph Shugert\'

Vinca minor 'Ralph Shugert'

barwinek pospolity 'Ralph Shugert'

Niska, zimozielona, drewniejąca u nasady krzewinka o ścielących się po ziemi pędach i ciemnozielonych liściach obwiedzionych cienką, białą obwódką. Osiąga do 15-20 cm wysokości, ale rozrasta się szeroko na boki. Tworzy dwa rodzaje pędów. Pędy letnie (płonne) są długie, wiotkie, pełzają po powierzchni gruntu i łatwo się zakorzeniają. W ten sposób rośliny szybko się rozrastają i szczelnie zadarniają teren. Na wiosnę z miejsc, w których rośliny się zakorzeniły, wyrastają pionowo wzniesione, krótsze pędy (płodne, mające około 15 cm) zakończone pąkami kwiatowymi. O dekoracyjności tej odmiany decydują głównie pstre, zimozielone liście o jajowatym kształcie, ułożone naprzeciwlegle na pędach, oraz niebieskie kwiaty. Liście mają do 3,5 cm długości, są skórzaste, błyszczące, całobrzegie, zaostrzone na wierzchołku, ciemnozielone z charakterystyczna cienką, nieregularną, białą obwódką. Pojedyncze, jasnoniebieskie kwiaty o średnicy do 3 cm wyrastają na długich szypułkach z pachwin górnych liści. Składają się z pięciu płatków skośnie uciętych z przodu, zaś w pąku lewostronnie zachodzących na siebie. Kwiaty przypominają małe wiatraczki. Po zapyleniu i zapłodnieniu tworzą się niepozorne owoce (mieszki) wypełnione nasionami. Kwiaty rozwijają się obficie w kwietniu i maju, jeszcze przed rozwojem nowych liści, ale pojedyncze kwiaty pojawiają się przez całe lato, aż do września. Barwinek pospolity najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchniczych i świeżych, ale w zasadzie nie jest wybredny, co do gleby. O wiele istotniejszym czynnikiem, wpływającym na jego wzrost i walory dekoracyjne jest nasłonecznienie. Doskonale nadają się do sadzenia w miejscach półcienistych i cienistych. W pełnym słońcu liście mogą być narażone na uszkodzenia, szczególnie w bezśnieżne zimy. Zaletą rośliny jest tolerancja na suszę, pełna mrozoodporność i bujny wzrost. W przeciwieństwie do innych pstrolistnych odmian barwników rośnie zdrowo i silnie. W sprzyjających warunkach krzewinki szybko się rozrastają, zadarniają powierzchnię gleby, przez co uniemożliwiają wzrost chwastów. Roślina polecana do sadzenia w ogrodach przydomowych oraz zieleni parkowej. Odmiana została wyhodowana w 1986 roku w Stanach Zjednoczonych przez Davida Mc'Kenziego i nazwana na część zaprzyjaźnionego z hodowcą eksperta ogrodniczego Ralpha Shugerta.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
245
osób online