Chamaecyparis nootkatensis 'Klippert'

Hydrangea paniculata 'Mustila'

hortensja bukietowa 'Mustila'

Rzadko spotykana odmiana hortensji bukietowej pochodząca z Finlandii. Krzew tworzy wyprostowane, skierowane ukośnie do góry pędy zwieńczone wiechowatymi kwiatostanami. Roślina dorasta do 1,5 m wysokości. Kwiatostany są zbudowane z niepozornych kwiatów płodnych oraz ozdobnych, czteropłatkowych kwiatów płonnych, przyjmują kształt owalnej lub stożkowatej wiechy, ale ich budowa nie jest tak regularna, jak w przypadku innych odmian. Okres kwitnienia rozpoczyna się w drugiej połowie lipca i trwa do września. Krzew w tym okresie jest bardzo dekoracyjny. Hortensja ta najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych lub gliniastych, lekko kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych, szczególnie w okresie kwitnienia. Stanowisko słoneczne lub półcieniste. Rośliny świetnie prezentują się sadzone pojedynczo lub w większych grupach po kilka, kilkanaście sztuk. Odmiana całkowicie odporna na mróz, może być sadzona w całym kraju bez ryzyka przemarznięcia. Odmiana o charakterze kolekcjonerskim.

Pinus sylvestris 'Beuvronensis'

sosna pospolita 'Beuvronensis'

Stara, wartościowa odmiana sosny, w uprawie od 100 lat. Kulista forma o powolnym wzroście i zwartym pokroju. Roczne przyrosty 6-8 cm. W wieku 10 lat dorasta do 1 m średnicy. Bardzo stare egzemplarze osiągają 2 m wys. i 4 m szer. Igły niebieskozielone, krótkie, gęsto ułożone i nastroszone. Rośliny dobrze reagują na przycinanie młodych przyrostów, które zwiększa gęstość i ogranicza wzrost. Nadaje się na stanowiska słoneczne. Odmiana w pełni mrozoodporna i mało wymagająca. Łatwa do prowadzenia w formie bonsai. Dobrze wygląda posadzona w pojemniku w formie piennej. Do stosowania w małych ogrodach, na wrzosowiskach i w ogrodach skalnych.

Hypericum ×inodorum 'Excellent Flair'

dziurawiec bezwonny 'Excellent Flair'

Niewysoki krzew o półkulistym pokroju, tworzący ozdobne żółte kwiaty i czerwone owoce. Owocujące pędy są wykorzystywane w bukieciarstwie. Krzew dorasta do około 60-80 cm m wysokości, tworzy wzniesione, cienkie i dosyć sztywne pędy z siedzącymi, jajowatymi liśćmi, młodymi soczyście zielonymi, po dojrzeniu ciemnozielonymi. W łagodne zimy liście częściowo utrzymują się na gałązkach. Roślina zakwita na przełomie czerwca i lipca. Z kulistych pąków rozwijają się duże żółte kwiaty zbudowane z 5 połyskujących płatków korony, licznych pręcików i dużego słupka. Kwiaty rozwijają się pojedynczo lub są zebrane po kilka w szczytowych, rozgałęziających się kwiatostanach. Po przekwitnieniu zawiązują się duże, ciemnoczerwone, błyszczące owoce. Owoce u nasady dosyć długo pozostają lekko zielonkawe. Owoce przypominają jagody, choć pod względem budowy morfologicznej są torebkami, są jajowate, błyszczące, dopiero po dojrzeniu i wyschnięciu pękają i wysypują nasiona. Krzew powtarza kwitnienie późnym latem i jesienią, jednocześnie utrzymując ozdobne owoce. Wymaga stanowisk ciepłych, słonecznych, znosi suszę, jest tolerancyjny w stosunku do gleby. Zimą nadziemna część zwykle przemarza i wymaga niskiego przycięcia na wiosnę. Na wschodzie kraju zalecane jest okrywanie na zimę podstawy pędów kopczykami ziemi. Odmiana polecana do sadzenia w ogrodach przydomowych, na działkach, cmentarzach, zieleni miejskiej i osiedlowej.

Magnolia stellata 'Dr Massey'

magnolia gwiaździsta 'Dr Massey'

Wolnorosnący, gęsty krzew o zaokrąglonej koronie, dorastający do 2-3 m wys. Liście zielone, eliptyczne do 10 cm dł. Pączki kwiatowe różowe. Kwiaty bladoróżowe, 8 cm śr., z licznymi, bardzo wąskimi płatkami, pachnące. Od M. stellata ‘Rosea’ odróżnia się ciemniejszą, różową linią biegnącą na całej długości zewnętrznej powierzchni płatków. Kwitnie bardzo obficie, przed rozwojem liści, w połowie IV. Stanowisko słoneczne, osłonięte i ciepłe. Wymaga świeżych, próchnicznych, przepuszczalnych gleb, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5-6). Wrażliwa na mechaniczne uszkodzenie korzeni. Nie należy dopuszczać do przeschnięcia podłoża wokół rośliny, szczególne od maja do lipca. Przycinanie pędów jest niewskazane. Zimą należy chronić system korzeniowy poprzez okrywanie. Korzystne jest całoroczne ściółkowanie. W sezonie warto magnolię nawozić, ale nie wolno używać nawozów zawierających wapń. Wytrzymały, cenny krzew do małych ogrodów.