Chamaecyparis obtusa 'Contorta'

Pinus nigra 'Pyramidalis'

sosna czarna 'Pyramidalis'

Pierwsza roślina nazwana tą nazwą odmianową została znaleziona w parku w Nowym Yorku w latach trzydziestych XX w. Obecnie jest to nazwa zbiorowa dla odmian sosny czarnej o kolumnowym lub stożkowym pokroju. Takie formy występują naturalnie w Turcji w Anatolii jako odmiana geograficzna Pinus nigra subsp.pallasiana var.pyramidata i są rozmnażane z nasion. Wszystkie łączą wspólne cechy odmianowe. Pokrój początkowo kolumnowy, z czasem staje się w różnym stopniu stożkowaty lub jajowaty. Pędy skierowane do góry, mocno zagęszczone, grube, przypominają szczoteczki do mycia butelek, zakończone dużym, jasnym pączkiem. Dorasta do 20-25 m wys. i kilku m szer. Roczne przyrosty do 40 cm. Igły długie, sztywne, ciemnozielone. Najlepsza sosna do miast, nie zajmuje dużo miejsca, jest bardzo odporna na zanieczyszczenia przemysłowe i zupełnie wytrzymała na mróz. Najlepiej rośnie na glebach wapiennych lub obojętnych, zarówno suchych piaszczystych jak i gliniastych. Wymaga stanowiska słonecznego. Zimą śnieg może rozłamywać i zniekształcać korony, aby temu zapobiec należy obwiązywać drzewa sznurem. W kompozycjach roślinnych bardzo mocna, kolumnowa forma o ciemnym kolorze. Można stosować pojedynczo, w grupach lub w szpalerze.

Philadelphus 'Schneesturm'

jaśminowiec 'Schneestrum'

Krzew o pokroju wzniesionym, ze skrajnymi pędami łukowato przewieszającymi się. Rośnie do 1,8 - 2,4 m wys. Kora na starych pędach łuszczy się. Liście zielone, owalne. Kwiaty czystobiałe, o podwójnej ilości płatków, 4-5 cm śr., delikatnie pachnące, zebrane w kiście po 5-7 szt. Kwitnie późną wiosną, VI-VII. Niewymagający, łatwy w uprawie krzew. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, gliniastych, umiarkowanie wilgotnych, dobrze zdrenowanych, wapiennych lub obojętnych, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Dobrze znosi niskie temperatury, suszę, warunki miejskie i zanieczyszczenia przemysłowe. Co kilka lat warto dokonać radykalnego cięcia krzewu. Korekty kształtu można dokonać po przekwitnięciu - w lipcu. Wycina się wówczas stare gałęzie, zostawiając i formując młode, silne pędy. Może być sadzony pojedynczo i w grupach oraz w niskich, formowanych żywopłotach.

Spiraea japonica 'Manon'

tawuła japońska 'Manon'

Zwarty, wyprostowany, gęsty krzew o atrakcyjnych kwiatach. Pokrój zaokrąglony. Dorasta do 0, 7 m wysokości. Liście ciemnozielone, matowe, eliptyczne, ostro zakończone, na brzegach piłkowane, jesienią intensywnie wybarwione na bordowoczerwono lub pomarańczowo. Młode przyrosty lekko czerwonobrązowe. Kwiaty różowe, drobne, ok. 5 mm, zebrane w płaskie kwiatostany na końcach tegorocznych pędów. Kwitnie czerwiec-lipiec. Krzew o przeciętnych wymaganiach glebowych, wytrzymały na mrozy, suszę i warunki miejskie. Toleruje wszystkie ogrodowe uprawne gleby, źle rośnie na glebach mokrych i ciężkich. Wymaga stanowiska słonecznego lub lekko cienistego. Polecany do zieleni miejskiej i osiedlowej. Cenna roślina okrywowa, rosnąca w prawie każdych warunkach. Nadaje na rabaty i na niskie żywopłoty. Wiosną wymaga niskiego przycięcia.

Astilbe 'Spinell'

tawułka 'Spinell'

Bylina o pierzastych, błyszczących liściach oraz czerwonych, wiechowatych kwiatostanach, które pojawiają się w pełni lata i wczesną jesienią (VII-IX). Odmiana z Grupy Arendsii. Rośliny osiągają wysokość 60-80 cm. Wymagają wilgotnego, żyznego w podłoża. Polecane na rabaty, do miejsc półcienistych (zwłaszcza, gdy gleba jest uboga i łatwo wysycha), najlepiej wyglądają w grupach, także nad wodą. Dobre na obwódki. Odmiana szczególnie rekomendowana na kwiaty cięte.