Chamaecyparis pisifera 'Filifera Aurea Nana'

Rosa glauca

róża czerwonawa

Róża czerwonawa to często spotykany gatunek w górzystych rejonach Europy Południowej, w Polsce zadomowiony, uprawiany i dziczejący. Zawdzięcza swą nazwę sinofioletowemu odcieniowi ulistnienia. Znane są odmiany uprawne, np. ‘Parkfeuer’. Sam gatunek był czasami wykorzystywany w krzyżówkach hodowlanych. Ze względu na barwne ulistnienie krzew chętnie sadzony w ogrodach i parkach. Osiąga do 3 m wysokości i 1-1,5 m szerokości. Pąki o rubinowych działkach kielicha rozwijają się w pojedyncze płaskie kwiaty, o ciemnoróżowych do ciemnolilaróżowych, wąskich płatkach z białą podstawą, wyraźnie rozdzielonych. Kwiaty niezbyt duże, o średnicy 3-4 cm, zebrane w kwiatostanach na krótkich pędach wyrastających z ubiegłorocznych przyrostów, pachną słabo. Krzew kwitnie późno, w końcu czerwca i lipcu, niezbyt obficie, ale dość długo. Owoce jasnoczerwone do wiśniowoczerwonych, kuliste, nieduże, o średnicy 1-1,5 cm, gładkie, rzadziej lekko ogruczolone. Owoce (hypancja) są jadalne i mogą być wykorzystywane w kuchni, podobnie jak owoce pozorne innych gatunków róż. Pędy bardzo kolczaste, kolce proste, lekko zgięte lub hakowate, czerwonobrunatne i sinoczerwonofioletowo nabiegłe. Młode pędy często pozbawione kolców. Pędy silne, proste, lekko rozchylone na boki, łukowato wygięte. Liście sinozielone z purpurowym odcieniem, gładkie lub ogruczolone, o 5-7 (9) jajowatych listkach, średniej wielkości, matowe, piłkowane na brzegach. Gatunek łatwy w uprawie, dobrze rośnie prawie na każdej glebie, wytrzymały na okresowe niedobory wody. Krzewy charakteryzuje wysoka mrozoodporność, nie wymagają okrywania. Cięcie tylko odmładzające, co kilka lat. Krzewy nie są podatne na choroby, sporadycznie wymagają opryskiwania tylko w przypadku większego zagrożenia - czasem mogą być porażane przez rdzę i szkodniki. Rośliny preferują stanowiska słoneczne, jednak bardzo dobrze tolerują miejsca lekko zacienione. Różę czerwonawą sadzi się w zestawieniach kolorystycznych pojedynczo, w grupach, w formie swobodnych żywopłotów, w parkach i ogrodach naturalistycznych, skalnych, w trudniejszych warunkach glebowych. Krzewy sadzone w środowisku naturalnym pełnią funkcję ekologiczną np. w zadrzewieniach śródpolnych, na miedzach, przy ogrodzeniach stanowią schronienie i źródło pożywienia dla owadów, drobnych zwierząt i ptaków. Doskonale prezentują się na tle roślin liściastych i iglastych, a także wśród różnorodnych bylin.

Acer tegmentosum

klon zielonokory

Drzewo pochodzące z Dalekiego Wschodu szczególnie dekoracyjne jesienią, w czasie przebarwiania liści. Osiąga w optymalnych warunkach 10-12 m wysokości i do 8 m szerokości. Rośnie w formie wysokiego krzewu lub małego, kilkupniowego drzewa. Grubsze pędy, gałęzie i pnie pokryte są piękną, paskowaną, zielono-kremową korą. Ozdobna korowina pojawia się już na młodych egzemplarzach. Liście dość duże, do 10 cm średnicy , pięcioklapowe, jesienią przebarwiające się na piękny żółty kolor. Owoce to skrzydlaki, zwisające w wydłużonych owocostanach. Drzewo to wymaga żyznych, lekko kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych gleb. Najlepsze stanowisko to półcień lub takie miejsce, aby korona była w słońcu, a dolna część drzewa w cieniu. Gatunek odporny na niskie temperatury, może być sadzony w całym kraju. Rzadko spotykane drzewo o dużych walorach zdobniczych, godne szerszego zastosowania.

Chamaecyparis nootkatensis 'Variegata'

cyprysik nutkajski 'Variegata'

Stara odmiana prawdopodobnie niemieckiego pochodzenia notowana w uprawie już około 1873r. Tworzy ona dosyć rzadko ugałęzione drzewa o stożkowym pokroju i średnio szybkim wzroście, osiągające po 10 latach uprawy ok. 2 m wys. i 1.2 m szerokości. Stare rośliny w dobrych warunkach mogą dorastać nawet do ponad 5 m wysokości. Pędy mocne, sztywne, odstające od pnia a pędy II i III rzędu lekko zwisające. Ulistnienie jest łuskowate, szaro-zielone z dużą ilością białych fragmentów (z genetycznego punktu widzenia jest to chimera sektorialna). Rośliny mają przeciętne wymagania glebowe i wilgotnościowe i dosyć dobrze znoszą okresową suszę. Stanowisko do ich uprawy powinno być słoneczne. Odmiana ‘Variegata’ polecana jest do nasadzeń pojedynczych w wyeksponowanych miejscach i dużych kompozycji ogrodowych jako ich dominujący barwny element. Rośliny mają dobrą mrozoodporność i mogą z powodzeniem rosnąć na terenie całego kraju. Odmiana ta ze względu na długą historię rozmnażania jest obecnie reprezentowana przez kilka nieznacznie różniących się klonów.

Sambucus nigra 'Guincho Purple'

bez czarny 'Guincho Purple'

Atrakcyjny krzew o oryginalnym zabarwieniu liści i kontrastujących z nimi, ozdobnych kwiatostanach. Duży, wyprostowany krzew, czasami niewielkie drzewko z kopulastą koroną. Osiąga 3-3,5 m wysokości. Pędy grube, jasnoszare, często łukowato wygięte. Stara kora szara, głęboko bruzdowana i korkowata. Liście złożone, do 30 cm długości, zbudowane z 5-7 jajowatoeliptycznych listków, do 10 cm długości, ostro zakończonych, brzegiem ząbkowanych, ciemnopurpurowych, błyszczących. Roztarte wydzielają charakterystyczny ostry zapach. Starsze liście oraz te rosnące w cieniu stają się purpurowozielone, jesienią przebarwiają się na czerwono. Kwiaty drobne, w zamkniętych pąkach różowe, otwarte białe, zebrane w talerzowate baldachy średnicy 10-20 cm, pachnące, chętnie odwiedzane przez motyle. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Owoce niewielkie, kuliste jagody o średnicy ok. 5 mm, dojrzałe – błyszczące, granatowoczerwone, bardzo soczyste. Dojrzewają od sierpnia do października. Owoce są chętnie zjadane przez ptaki, które przyczyniają się do ich rozsiewania. Zawierają witaminy A, B i C oraz dużo przyswajalnego cukru i potasu, są używane na przetwory i jako dodatek do potraw. Krzew niewymagający, odporny na suszę oraz zanieczyszczenia miejskie i przemysłowe. Całkowicie mrozoodporny. Preferuje żyzne, próchniczne i wilgotne gleby, o dużej zawartości azotu i wapnia, ale rośnie także na piaszczystych i suchych, chociaż nieco słabiej. Dla pełnego wybarwienia liści wymaga stanowiska słonecznego. Krzew do stosowania w parkach, terenach zieleni publicznej i większych ogrodach. Może być używany do zadrzewiania nieużytków.