Chamaecyparis pisifera 'Gold Spangle'

cyprysik groszkowy 'Gold Spangle'

pokrój: stożkowy

docelowa wysokość: od 3 m do 5 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Stara odmiana z grupy filifera, z początków XX., dość szybko rosnąca, o wyraźnym złocistym zabarwieniu. Dorasta do 3-5 m wysokości. Korona w młodym wieku mniej lub bardziej kulista, później stożkowata, dobrze zagęszczona. Na wierzchołkach gałązek pędy nitkowate, u nasady w głębi korony bardziej typowe dla gatunku. Ulistnienie łuskowate, złocistożółte. Dobrze znosi cięcie i formowanie. Wymaga przeciętnych gleb, jest tolerancyjna w stosunku do pH gleby. Charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością, może być polecana bez przeszkód do uprawy w Polsce wschodniej i centralnej. Nadaje się do sadzenia pojedynczo w ogrodach przydomowych, w założeniach parkowych, osiedlowych, dużych ogrodach naturalistycznych oraz do formowania w ogrodach orientalnych.

autorzy opisu tekstowego: Adam Marosz; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie pierwsza publikacja: Den Ouden 1937; odkrywca, hodowca (selekcjoner): Koster i synowie Boskoop Holandia
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój stożkowy
docelowa wysokość od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł) żółte, złociste
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
walory roślina zimozielona
ozdobne z liści/igieł
ciekawy pokrój
zastosowanie kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
ogrody orientalne
zieleń publiczna
parki
ogrody przydomowe
strefa 5b
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Adam Marosz Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: miłorząb dwuklapowy \'Variegata\'

Ginkgo biloba 'Variegata'

miłorząb dwuklapowy 'Variegata'

Wolno rosnące drzewo o wzniesionym, nieregularnym pokroju, dosyć luźnej koronie i dwubarwnych, zielono-kremowych liściach. Po 30 latach dorasta do 10 m wysokości. Roślina tworzy 2 rodzaje pędów: nagie, żółtobrązowe długopędy oraz znacznie mniejsze, wałeczkowate krótkopędy pokryte licznie bliznami po opadłych liściach. Liście na długopędach są ułożone pojedynczo, skrętolegle, na krótkopędach gęsto skupione w liczbie od 3 do 5. Liście w kształcie typowe jak u gatunku, wachlarzowate, osadzone na długim ogonku, szerokość 5–8 cm, z charakterystycznym wcięciem na wierzchołku dzielącym skórzastą blaszkę liściową na dwie klapy (bilobus – dwuklapowy). Widlaste unerwienie liści jest szczególną cecha pierwotną. Nerwy rozchodzą się wachlarzowato od nasady liścia po brzegi blaszki liściowej. Cechą charakterystyczną liści są nieregularnie przebarwienia, od kremowych do jasnożółtych. Część liści jest całkowicie ciemnozielona, ale zdarzają się także liście całkowicie białe, większość jest częściowo nakrapiana. Jesienią fascynująco przebarwiają się na żółto i opadają. Jest to kolon żeński. Wiosną, na krótkopędach z kątów liści wyrastają cienki szypułki z osadzonymi na nich zalążkami. Zazwyczaj tylko z jednego zalążka powstaje nasienie, natomiast drugi zalążek pozostaje nierozwinięty. Zapylenie odbywa się w maju i czerwcu. Tak jaki inne rośliny nagozalążkowe miłorząb jest wiatropylny. Pyłek może być przenoszony nawet na odległość 1,5 km. Zapłodnienie przebiega w kilka miesięcy po zapyleniu przy udziale ruchliwych plemników, które są opatrzone wiciami. Kuliste nasienie miłorzębu (nie owoc!) pokryte jest mięsistą, początkowo zieloną, a po dojrzeniu bursztynowożółtą osnówką. Dojrzała osnówki opadające wraz z nasionami wydzielają bardzo nieprzyjemny zapach zjełczałego masła, dlatego w uprawie szczególnie ceni się odmiany męskie miłorzębu, które nie wydają nasion. W Azji (Chiny, Japonia, Korea) nasiona, a właściwie ich „jądro” jest spożywane w różnych postaciach, a drzewa miłorzębów uprawiane są w sadach. Kandyzowane nasiona sprzedawane są jako „orzechy”, a Francuzi wykorzystują pozyskany z nich wyciąg jako dodatek w trakcie produkcji piwa. Odmiany o barwnych liściach mają nieco większe wymagania uprawowe, preferują gleby żyzne, dostatecznie wilgotne, przepuszczalne, zasobnej w próchnicę o lekko kwaśnym odczynie (pH 5-6). Stanowisko powinno być osłonięte od wiatru, ciepłe, lekko ocienione. W pierwszych latach uprawy rośliny (system korzeniowy oraz korony) warto zabezpieczyć przed przemarzaniem. Drzewo jest odporne na choroby, szkodniki oraz tolerancyjna na zanieczyszczenie powietrza. Czasami wykazuje tendencję do rewersji. Jest to nietypowa odmiana, poszukiwana przez amatorów ciekawych roślin. Nadaje się do sadzenia jako soliter w przydomowych ogrodach oraz w założeniach parkowych.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
174
osób online