Chamaecyparis pisifera 'Hime-sawara'

Salix ×cottetii

wierzba Cotteta

Efektowne drzewko z małą koroną i ze zwisającymi do ziemi pędami. Forma najczęściej szczepiona na pniu do 2,5 m wys. Liście ciemnozielone, błyszczące. Uprawiany jest klon męski. Kwitnie przed rozwojem liści, najpierw srebrzystymi, potem złocistożółtymi baziami, III-IV. Niewymagający krzew, polecany do każdego ogrodu.

Vinca minor 'Aureovariegata'

barwinek pospolity 'Aureovariegata'

Niewielka, zimozielona krzewinka o ścielących się po ziemi pędach i żółto obrzeżonych liściach. Rośnie nieco wolniej od gatunku, tworzy długie, wiotkie pędy płonne, które pełzają po powierzchni gruntu i łatwo się zakorzeniają, oraz krótkie, 10-15 cm pędy kwiatowe, wyrastające wiosną z miejsc, w których zakorzeniły się pędy płonne. Liście eliptyczne, skórzaste, zaostrzone, długości do 4 cm, z charakterystycznym złocistym obrzeżeniem. Młode liście jasnozielone, z żółtą obwódką na brzegu i żółto-zielonymi plamkami na całej powierzchni. U starszych liści obwódka staje się mniej wyrazista, a jesienią liście stają się prawie jednolicie wybarwione, jasnozielone. Niebieskie kwiaty wyrastają pojedynczo z pachwin liści, są osadzone na długich szypułkach, składają się z pięciu skośnie uciętych, łopatkowatych płatków zrośniętych u nasady, przypominają miniaturowe wiatraczki o średnicy 2-3 cm. W pąku płatki zachodzą na siebie lewostronnie. Rośliny kwitną obficie na wiosnę, później sporadycznie tworzą pojedyncze kwiaty. Barwinek dobrze rośnie na większości gleb ogrodowych, poza skrajnie suchymi i wilgotnymi, znosi niedobór wody. Preferuje miejsca półcieniste i cieniste. Sadzony na stanowiskach słonecznych może lekko przemarzać w mroźne, bezśnieżne zimy, ale ścięty na wiosnę z łatwością się regeneruje i szybko odrasta. Nadaje się do zadarniania gleby pod koronami drzew, do obsadzania skarp, nasypów, brzegów ścieżek. Nadaje się do sadzenia w każdym cienistym zakątku ogrodu.

Vinca minor 'Multiplex'

barwinek pospolity 'Multiplex'

Zimozielona, płożąca krzewinka. Odmiana podobna do gatunku, ale bardziej żywotna i ekspansywna. Pędy w dwóch rodzajach: płone płożące się po ziemi i ukorzeniające się w węzłach oraz kwiatowe wznoszące się do ok. 10-15 cm wysokości. Pędy przyrastają rocznie 0,4-0,9 m. Liście węższe i dłuższe od gatunku, skórzaste, ciemnozielone, błyszczące. Kwiaty purpurowofioletowe, 2-3 cm śr., podwójne, rozwichrzone, V i powtórnie IX. Po posadzeniu przewaga kwiatów pojedynczych. Stanowisko półcieniste do cienistego lub słoneczne, jeśli podłoże jest dostatecznie wilgotne. Gleby próchniczne i świeże. Odmiana bardzo mrozoodporna. Podstawowa roślina okrywowa tworząca runo pod drzewami, niedopuszczająca do rozwoju chwastów. Nadaje się do pojemników, na groby oraz jako obwódki grządek, ale wówczas wymaga starannego przycinania. Tradycyjnie używana do przybierania wielkanocnego stołu.

Rhododendron 'Maruschka'

azalia 'Maruschka'

Krzew o zwartym i poduszkowatym pokroju. Po 10 latach dorasta do 0,4 m wysokości i 0,8 m szerokości. Liście latem ciemnozielone, błyszczące, na jesieni i zimą przebarwiające się na brązowoczerwono i utrzymujące się na krzewie. Kwiaty jaskrawo czerwonokarminowe, w środku ciemniejsze, nie blednące na słońcu, drobne, od 4 do 5 cm średnicy, składające się z 6-7 płatków korony. Kwitnie bardzo obficie w drugiej połowie maja. Wymaga stanowisk słonecznych lub półcienistych oraz gleb kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych i próchnicznych. Odmiana wyjątkowo piękna w okresie kwitnienia, polecana do sadzenia zarówno pojedynczo do pojemników, jak i do nasadzeń grupowych w ogrodach przydomowych i japońskich, razem z innymi karłowymi azaliami i zimozielonymi różanecznikami.