Clematis 'Guernsey Cream'

Astilbe chinensis var.taquetii

tawułka chińska odm. Taqueta

Wysoka odmiana tawułki chińskiej, wymagającej mniejszej wilgotności podłoża niż inne gatunki tawułek. Rozrasta się za pomocą średniej długości rozłogów podziemnych. Pędy wyprostowane, wysokości czasami ponad 1 m. Łodygi i ogonki liściowe pokryte brązowymi włoskami. Liście podwójnie lub potrójnie trójdzielne. Listki wydłużone, jajowate, podwójnie, piłkowane. Kwiatostany zwarte, wydłużone, z wyglądu puszyste, różowe, wrzosowe lub lila różowe. Barwa kwiatów różna, bowiem mamy do czynienia z odmianą botaniczną, którą można rozmnażać z nasion. Nasady rozgałęzień w kwiatostanie wełniste. Kwiatostany raczej wąskie. Pojawiają się pod koniec sierpnia. Kwitnienie długie, aż do jesiennych chłodów. Wymaga gleby próchnicznej, przepuszczalnej, wilgotnej, choć toleruje krótkie i niewielkie niedobory wilgoci. Tolerancyjna na silne nasłonecznienie do pewnego stopnia, ale im bardziej słoneczne miejsce, tym podłoże powinno być wilgotniejsze. Odporna na choroby i szkodniki. Rozpoczyna wegetację dość wcześnie wiosną. Młode liście i wierzchołki pędów mogą być uszkadzane przez późne i silniejsze przymrozki wiosenne. Opóźnia to nieco wzrost i rozwój, ale mimo to tawułki chińskie są bylinami bardzo odpornymi na mróz i nie wymagają specjalnych zabezpieczeń przed mrozem. Kwiaty wabią motyle. Zaschnięte kwiatostany pozostają wyprostowane i brązowe. Pozostawia się je niekiedy dla zimowego urozmaicenia ogrodu. Ze względu na wysokość w czasie kwitnienia nadaje się bardziej na cieniste rabaty bylinowe, niż do zadarniania. Zaleca się sadzenie 8 roślin na m2, ale im szybciej chcemy uzyskać efekt dekoracyjny, tym należy sadzić rośliny gęściej.

Clematis 'Columella'

powojnik 'Columella'

Pnącze o intrygujących kwiatach, czepiające się podpór za pomocą ogonków liściowych. Dorasta do 2-3 m wysokości. Kwiaty przewijające, dzwonkowate, pachnące, o średnicy 7-10 cm, złożone z czterech działek. Działki lancetowate, lekko skręcone, na zewnątrz różowopurpurowe z kremową obwódką, wewnątrz różowokremowe. Kwitnie w końcu IV i w V, jako jedna z ostatnich z grupy Atragene. W lecie czasami powtarza kwitnienie. Od VI do jesieni ozdobę stanowią fantazyjne, puszyste, owocostany. Bardzo odporna i mało wymagająca odmiana. Najlepiej rośnie na glebach umiarkowanie żyznych, próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych, dobrze zdrenowanych, o odczynie od obojętnego do lekko kwaśnego. Nie toleruje gleb podmokłych, zbyt ciężkich, gliniastych oraz zbyt lekkich, piaszczystych. Zalecane miejsca jasno oświetlone, chociaż znosi półcień. Nie wymaga wiosennego cięcia, a jedynie umiarkowanego cięcia korekcyjnego zaraz po zakończeniu kwitnienia. W ogrodzie wymaga podpór złożonych z elementów o średnicy do 1cm. Na tego typu siatkach i kratownicach może osłaniać ogrodzenia i ściany budynków. Nadaje się do uprawy przy kamieniach, starych pniach, niedużych drzewach i krzewach. Może być stosowana jako roślina okrywowa.

Pinus strobus 'Krügers Lilliput'

sosna wejmutka 'Krügers Lilliput'

Atrakcyjna, karłowa sosna o zwartym, regularnym, kulistym pokroju. Z wiekiem przybiera kształt bardziej spłaszczony. Po 10 latach osiąga 0,5-0,7 m wys. Dorasta do 1,5 m śr. Igły miękkie, krótkie, 2,5-4 cm dł., matowe, młode srebrnoniebieskie, później niebieskoszare, zebrane po 5. Młode przyrosty jasnozielone. Wymaga stanowiska słonecznego i umiarkowanie wilgotnego, dobrze drenowanego podłoża. Wrażliwa na suszę. Do sadzenia w ogrodach skalnych, wrzosowiskowych i do pojemników. Świetna do formowania dla miłośników sztuki bonsai.

Pennisetum villosum

rozplenica kosmata

Obficie kwitnąca trawa o bardzo dekoracyjnych kwiatostanach często wykorzystywanych w bukieciarstwie. W okresie kwitnienia dorasta do 75 cm wysokości. Tworzy okazałe kępy złożone z cienkich, wzniesionych lub łukowato przewieszających się liści w kolorze jasnej zieleni. Od sierpnia do września spośród liści wyrastają źdźbła zwieńczone puszystymi kwiatostanami w postaci kłosokształtnych wiech o długości od 3 do 10 cm. Mają one zielonkawobiałą barwę. W tym czasie trawa prezentuje się wyjątkowo efektownie. Jest łatwa w pielęgnacji. Najlepiej rośnie na miejscach ciepłych, słonecznych oraz osłoniętych od wiatru. W miejscach bardziej zacienionych roślina traci ładny pokrój i słabiej kwitnie. Poza tym preferuje gleby przepuszczalne o umiarkowanej wilgotności. W klimacie Polski trawa ta niestety wymarza, dlatego należy ją na zimę wykopywać, bryłę korzeniową zabezpieczyć przed wyschnięciem (obsypać wilgotnym piaskiem lub posadzić do pojemników) i przechowywać w chłodnych pomieszczeniach. Można ją także uprawiać w pojemnikach ustawianych a balkonach i tarasach, które na zimę przenosi się do nieogrzewanych piwnic lub garaży. Pięknie wygląda sadzona na rabatach z innymi trawami i bylinami zarówno pojedynczo, jak i po kilka sztuk w grupie. Kwiatostany rozplenicy są doskonałym dodatkiem do żywych i suchych kompozycji florystycznych.