Clematis 'Helios'

powojnik 'Helios'

Grupa Tangutica

pokrój: pnącze

docelowa wysokość: od 2 m do 3 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże suche

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

rodzaj gleby: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

nagrody: AM 1988

Pnącze owijające się wokół podpór za pomocą ogonków liściowych. Bujnie, umiarkowanie silnie rosnąca odmiana, osiągająca do 3 m wysokości. Pąki kwiatowe zielonożółte, przewisające. Kwiaty małe, żółte, całkowicie otwarte, o działkach fantazyjnie wywiniętych na zewnątrz. Kwitnie bardzo obficie, od VI do VIII. Po przekwitnięciu roślinę zdobią puszyste owocostany. Roślina o małych wymaganiach glebowych, zadawala się przeciętną glebą. Toleruje suszę. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, wilgotnych, dobrze zdrenowanych, o odczynie od obojętnego do lekko kwaśnego. Nie toleruje gleb zalewanych, podmokłych, zbyt ciężkich, gliniastych lub zbyt lekkich, piaszczystych. Preferuje stanowiska dobrze oświetlone. W ostre zimy może wymarzać. Cięcie dowolne. Można ciąć silnie wczesną wiosną, w pierwszym roku 20 cm od ziemi, nad 2-3 parą pąków, w kolejnych 40 cm, następnie 50 cm od ziemi. W ogrodzie wymaga podpór złożonych z elementów o średnicy do 1 cm. Pięknie się prezentuje na różnych wysokich konstrukcjach ogrodowych, siatkach ogrodzeniowych, kratach, drabinkach mocowanych do ścian oraz na naturalnych podporach np. na drzewach i pniach drzew. Może być stosowana jako roślina okrywowa.

autorzy opisu tekstowego: Szczepan Marczyński CLEMATIS Źródło Dobrych Pnączy Sp. z o.o. Spółka komandytowa

pochodzenie pierwsza publikacja: H. van de Laar 1988 Dendroflora; odkrywca, hodowca (selekcjoner): Proefstation voor de Boomkwekerij, Boskoop Holandia
grupa roślin pnącza
grupa użytkowa pnącza
forma pnącze
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój pnącze
docelowa wysokość od 2 m do 3 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
barwa kwiatów żółte
pora kwitnienia czerwiec
lipiec
sierpień
wrzesień
owoce ozdobne
pora owocowania sierpień
wrzesień
październik
listopad
grudzień
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże suche
podłoże umiarkowanie wilgotne
roślina tolerancyjna
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
roślina tolerancyjna
walory ozdobne owoce
ozdobne z kwiatów
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zieleń publiczna
roślina okrywowa
rabaty
suche bukiety
pnącze na ogrodzenia
pnącze na pergole, kraty
nagrody AM 1988
strefa 4
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Szczepan Marczyński CLEMATIS Źródło Dobrych Pnączy Sp. z o.o. Spółka komandytowa

Poznaj również

zdjecie rosliny: suchodrzew Maacka

Lonicera maackii

suchodrzew Maacka

Dekoracyjny krzew, dzięki atrakcyjnym kwiatom i długo utrzymującym się na gałęziach owocom. Korona szeroka, z łukowato zwieszającymi się pędami. Rośnie silnie, dorasta do 4-5 m wysokości. Pędy pokryte włoskami. Liście naprzeciwległe, ciemnozielone, jajowato-eliptyczne, zbliżone do romboidalnego, długości 5-8 cm, ostro zakończone, pokryte włoskami wzdłuż nerwów po spodniej, jaśniejszej stronie. Kwiaty duże, na krótkich szypułkach, z koroną długości około 2 cm, z krótką rurką, intensywnie pachnące, białe, w miarę starzenia się przybierające żółty kolor. Pojedyncze kwiaty wyrastają na długopędach, po dwa z kątów liści; ułożone są prostopadle do gałęzi. Pełnia kwitnienia przypada na czerwiec. Roślina miododajna. Owoce – ciemnoczerwone jagody, dojrzewające w październiku, długo pozostają na krzewie, czasami przez całą zimę. Krzew o małych wymaganiach glebowych. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych i w półcieniu. Jest wystarczająco mrozoodporny. Nadaje się do uprawy w całej Polsce. Polecany do sadzenia w ogrodach, parkach i zieleni osiedlowej. Krzewy ładnie prezentują się posadzone w grupach i pojedynczo na dobrze utrzymanym trawniku. Nadaje się na nieformowane żywopłoty, sadzone wzdłuż ogrodzeń i parkanów. Cięcie – nie jest wymagane, ale co 3-5 lat, wczesną wiosną można przyciąć tuż nad ziemią jedną trzecią najstarszych pędów, w celu stymulacji wzrostu nowych.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9118
roślin w produkcji
170
osób online