Clematis 'Hendersonii'
powojnik 'Hendersonii'
Grupa Integrifolia
Powojnik bylinowy o wzniesionych, długich pędach, nie czepiających się podpór, lecz wspierających się o nie. Odporna odmiana zaliczana do Grupy Integrifolia, jedna z najstarszych dotychczas uprawianych. Uzyskana w 1835 r. Pędy zimą zamierają do podstawy. Wiosną nowe pędy wyrastają z ziemi, osiągając długość 1,7-3 m. Pozostawione bez podpór płożą się po ziemi. Kwiaty niebieskofioletowe, dzwonkowate, lekko przewijające, z żółtymi pręcikami. Kwitnie bardzo obficie od VI do IX. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, wilgotnych, dobrze zdrenowanych, o odczynie od obojętnego do lekko kwaśnego. Nie toleruje gleb podmokłych, zalewanych, zbyt ciężkich, gliniastych oraz zbyt lekkich, piaszczystych. Zalecane stanowisko słoneczne lub półcieniste, lecz jasne. Wczesną wiosną wymaga wycięcia wszystkich obumarłych pędów, tuż przy podstawie i przycięcia żywych pędów na wysokość 5-10 cm od ziemi. W ogrodzie może być sadzona na rabatach bylinowych lub podwiązywana do podpór. Ładnie przeplata się z innymi roślinami. Nadaje się do uprawy przy kamieniach, starych pniach, niedużych drzewach i krzewach. Może być stosowana do pokrywania małych powierzchni.
| pochodzenie | pierwsza publikacja: T. Moore & G. Jackman 1877 The Clematis as a Garden Flower; odkrywca, hodowca (selekcjoner): J.A. Henderson Wielka Brytania |
| grupa roślin | pnącza |
| STREFA | Temp. minimalne |
| 5B | -26°C / -23°C |
| 6a | -23°C / -21°C |
| 6b | -20°C / -18°C |
| 7a | -18°C / -15°C |
| 7b | -15°C / -12°C |
