Coreopsis grandiflora

nachyłek wielkokwiatowy

pokrój: kępiasty

docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

rodzaj gleby: roślina tolerancyjna

Bylina dorastająca w okresie kwitnienia do wysokości 80 cm. Ma ciemnozielone, lancetowate liście. Żółte koszyczki kwiatostanowe o średnicy 5-7 cm osadzone są pojedynczo na długich szypułach i stanowią ozdobę roślin od początku VII do końca IX. W warunkach naturalnych nachyłek wielkokwiatowy występuje na nasłonecznionych łąkach i na terenach przydrożnych południa USA (m.in. w Teksasie). Znosi więc ubogie, suche podłoże (zalecana jest dla niego lekka gleba), a zarazem wymaga jasnych stanowisk. Uznawany za jedną z łatwiejszych w uprawie bylin. Jego wadą są niezbyt mocne pędy, które po obfitych opadach czy pod wpływem silnych wiatrów pokładają się. Ponadto jest krótkowieczny, należy przesadzać i dzielić rośliny co 3 lata, aby je odmłodzić. Polecane są na rabaty (najlepiej sadzone w niewielkich grupach) i na kwiaty cięte.

autorzy opisu tekstowego: Alicja Cecot; Związek Szkółkarzy Polskich

zasięg geograficzny południowo-wschodnia Ameryka Północna
grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój kępiasty
docelowa wysokość od 0,5 m do 1 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
rodzaj kwiatów kwiatostan
barwa kwiatów żółte
pora kwitnienia wrzesień
sierpień
lipiec
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby roślina tolerancyjna
walory ozdobne z kwiatów
odporność na zasolenie
zastosowanie w grupach
kwiaty cięte
rabaty
ogrody przydomowe
strefa 6
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Alicja Cecot Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: dzwonek skupiony \'Acaulis\'

Campanula glomerata 'Acaulis'

dzwonek skupiony 'Acaulis'

Najniższa i najpóźniej zakwitająca odmiana dzwonka skupionego. Bylina o wyprostowanych, słabo rozgałęzionych łodygach, rozrastająca się za pomocą podziemnych rozłogów. Z czasem tworzy zwarte łany, a nie oddzielne kępy. Wyrasta zaledwie do wysokości 30 cm. Łodygi proste, mało rozgałęzione, sztywne, nieco kanciaste i czerwonawo nabiegłe. Liście odziomkowe jajowate, o nasadzie sercowatej, długości 4-9 cm, na ogonkach. Liście łodygowe węższe, zaostrzone, siedzące, wszystkie nieregularnie ząbkowane i pokryte ostrymi, ciemnofioletowymi włoskami. Dzwonkowate kwiaty gęsto skupione, zwrócone do góry, ciemnofioletowe, zebrane w gęste, główkowate kwiatostany, wyrastające zaledwie ponad liście odziomkowe, osadzone na wierzchołkach łodyg i wyrastające z kątów liści położonych niżej. Rozkwitają od lipca do sierpnia. Dzwonek ten można uprawiać na każdej glebie, byle nie nazbyt wilgotnej, najlepiej umiarkowanie suchej lub lekko wilgotnej, w miejscach słonecznych. Jest jedną z najodporniejszych na mróz bylin. Po kwitnieniu ścina się pędy kwiatostanowe, jesienią mogą czasem pojawić się pędy i ponownie zakwitnąć. Przed nadejściem zimy ścina się części nadziemne tuż przy gruncie. Latem dzwonek skupiony nie wygląda okazale, zwłaszcza w suchych miejscach. Trzeba o tym pamiętać dobierając rośliny sąsiednie. Na rabatach zaleca się go sadzić obok krwawników, wiesiołków, nachyłków, lilii i maków. Można wprowadzać do założeń naturalistycznych, na przykład jako składnik łąki kwietnej. Ze względu na małą wysokość, sadzony bywa też w ogrodach skalnych.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
285
osób online