Cornus alba 'Sibirica Variegata'

dereń biały 'Sibirica Variegata'

pokrój: krzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 2 m do 3 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

wilgotność: podłoże wilgotne

rodzaj gleby: roślina tolerancyjna

walory: roślina miododajna

zastosowanie: zieleń publiczna

Rozłożysty krzew o ozdobnych, białoobrzeżonych liściach oraz czerwonych pędach. Dorasta do 2,5-3 m wysokości i podobnej szerokości. Liście dojrzałe zielone, lekko pomarszczone, z biały, wąskim i nieregularnym obrzeżeniem. Jesienią liście przebarwiają się na różowo i purpurowo. Kwiaty drobne, kremowe, niepozorne, zebrane w kwiatostany, rozwijają się w maju. Owoce kuliste, małe, po dojrzeniu białe, przypominają perły. Jedna z popularniejszych odmian derenia białego, często stosowanych w zieleni miejskiej, osiedlowej i przyulicznej. Toleruje niesprzyjające warunki uprawy, dobrze rośnie na miejscach słonecznych oraz w półcieniu. Nie ma specjalnych wymagań, ale preferuje wilgotne gleby. Nadaje się do dużych założeń ogrodowych i parkowych. Coroczne cięcie wczesną wiosną sprzyja tworzeniu licznych młodych pędów pokrytych ozdobną czerwoną korą, pięknie eksponowanych w okresie bezlistnym. Odmiana w pełni odporna na mróz, odpowiednia na swobodne i formowane żywopłoty (niezbyt zagęszczone) oraz pasy przeciwwietrzne.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 2 m do 3 m
barwa liści (igieł) wielobarwne, pstre lub obrzeżone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów kwiatostan
barwa kwiatów kremowe
pora kwitnienia maj
owoce białe
ozdobne
kuliste
pora owocowania sierpień
wrzesień
październik
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
podłoże wilgotne
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby roślina tolerancyjna
walory ładne jesienne zabarwienie
odporność na zanieczyszczenia
odporność na zasolenie
ozdobne owoce
ozdobne pędy
ozdobne z liści/igieł
roślina miododajna
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zieleń publiczna
szpaler
żywopłot
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
w grupach
strefa 3
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: hortensja ogrodowa \'Glowing Embers\'

Hydrangea macrophylla 'Glowing Embers'

hortensja ogrodowa 'Glowing Embers'

Półkulisty krzew o ładnym, sezonowym, ciemnozielonym ulistnieniu oraz silnych i wyprostowanych pędach, zakończonych kulistymi kwiatostanami w odcieniu czerwieni. Odmiana szybko rosnąca, dorastająca do 1,3 m wysokości oraz podobnej średnicy. Wytwarza średniej wielkości kwiatostany, średnicy około 15 cm, zbudowane z pojedynczych, dekoracyjnych kwiatów płonnych, niezbyt gęsto skupionych w kulę. Pojedyncze kwiaty są zbudowane z 3-5, najczęściej jednak 4, szerokich, romboidalnych płatków z ostrym zakończeniem, delikatnie zachodzących na siebie u podstawy. Pod względem botanicznym płatki te są rozrośniętymi, wybarwionymi działkami kielicha. Kwiaty początkowo różowe do ciemnoróżowych, z odcieniem purpurowym lub fioletowym. Najintensywniejszą czerwoną barwę kwiatów mają krzewy rosnące w podłożu o pH w granicach 6,5. W środku kwiatów są widoczne małe, kremowe pączki utworzone przez zredukowane płatki korony, które po dojrzeniu przyjmują barwę niebieską lub fioletową i szybko odpadają. Kwiaty pojawiające się w czerwcu, zawiązują się latem poprzedniego roku, dlatego pędów nie należy wiosną przycinać, a jedynie usuwać pędy stare, przemarznięte i suche. Odmiana polecana do uprawy na glebach żyznych, stale umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych. W okresie kwitnienia ma duże zapotrzebowanie na wodę. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od wiatru. W ostre zimy pędy mogą przemarzać, dlatego na wschodzie i w centrum kraju krzewy wymagają okrycia. Na zachodzie kraju zwykle zimują dobrze i regularnie kwitną. Jeśli nawet pędy przemarzną, to krzewy dobrze regenerują z pąków przyziemnych, ale wówczas nie zakwitną w danym roku. Ich ozdobą pozostaną bujne liście. Roślina polecana do uprawy w miejscach wyeksponowanych w ogrodach przydomowych oraz w grupach w parkach i w zieleni osiedlowej. Odmiana wyhodowana w Niemczech w latach 50, występująca pod kilkoma nazwami synonimicznymi.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
135
osób online