Cornus kousa 'China Girl'

Briza media

drżączka średnia

Rodzima bylinowa trawa rozłogowa, która występuje na łąkach tworząc kępy. Ma zielononiebieskawe, szorstkie liście o szerokości 2-5 mm. Od maja do lipca wytwarza charakterystyczne kwiatostany - piramidalne, rozpierzchłe wiechy o nitkowatych rozgałęzieniach, na których 'zawieszone' są fioletowo nabiegłe kłoski kształtu sercowatego lub jajowatego (drżą na wietrze wydając grzechoczące dźwięki). W czasie kwitnienia rośliny osiągają wysokość ok. 50 cm. Wymagają słonecznego lub lekko zacienionego stanowiska. Preferują podłoża umiarkowanie wilgotne i niezbyt zasobne w składniki pokarmowe (w warunkach naturalnych drżączka średnia jest wskaźnikiem ubogich gleb), są tolerancyjne wobec odczynu. Nadają się na rabaty (w niewielkich grupach), do ogrodów skalnych i wrzosowiskowych oraz na kwiaty cięte, które można stosować również do suchych bukietów.

Melissa officinalis

melisa lekarska

Roślina znana ze swoich właściwości leczniczych i przyjemnego, cytrynowego zapachu. Jest to krzewiasta bylina o początkowo półkulistym pokroju, dorastająca do 0,5 m wysokości. Łodygi silnie rozgałęzione, dosyć cienkie, z osadzonymi naprzeciwlegle liśćmi. Liście zaopatrzone w ogonki, mają sercowato-jajowate, jasnozielone blaszki o karbowanej powierzchni i ząbkowanych brzegach. Cała roślina jest pokryta bardzo krótkimi, szarawymi włoskami. Liście melisy zawierają olejki eteryczne. Dzięki nim rośliny wydzielają po roztarciu charakterystyczny, cytrynowy aromat. Kwiaty mało efektowne, drobne, kredowobiałe lub różowawe, zebrane w nibyokółkach i skupione w kątach górnych liści. Kwitnie w lipcu i sierpniu. W czasie kwitnienia rośliny są chętnie oblatywane przez pszczoły i trzmiele. Być może dlatego nazwa melisy pochodzi od greckiego słowa oznaczającego pszczołę. W starożytności była ulubionym ziołem pszczelarzy, którzy zgniecionymi liśćmi pocierali ule, aby zachęcić pszczoły do powrotu. Obecnie melisę wykorzystuje się jako roślinę leczniczą do łagodzenia objawów lęków i niepokojów. Roślina działa antydepresyjnie, łagodzi zmęczenie, likwiduje drażliwość. Dzięki zawartym w olejku polifenolom działa skutecznie na opryszczkę wargową i zapobiega nawrotom choroby. Świeże lub suszone listki melisy spożywa się w postaci naparu, a oprócz tego nadają się do wykorzystania w kuchni, jako dodatek do sałatek, marynat, sosów, zup, mięs, deserów. Olejek melisy wykorzystuje się do wyrobu likierów. Melisa obok swoich właściwości leczniczych ma także walory ozdobne. Jest to bylina mało wymagająca i łatwa w uprawie. Dobrze rośnie na każdej przeciętnej glebie ogrodowej, najlepiej umiarkowanie wilgotnej i przepuszczalnej, na stanowisku słonecznym lub w półcieniu. Jest w pełni odporna na mróz, rzadko porażana przez choroby i atakowana przez szkodniki. Najlepszym miejscem do uprawy melisy są ciepłe, południowe wystawy rabat ziołowych. Dobrze prezentuje się w ogrodach nieformalnych o charakterze naturalistycznym i rustykalnym. Doskonale nadaje się do uprawy w pojemnikach.

Thuja occidentalis 'Waxen'

żywotnik zachodni 'Waxen'

Eleganckie, niewielkie drzewo o szerokostożkowym pokroju, osiągające po 10 latach uprawy 2-3 m wysokości. Pędy wzniesione, na końcach przewisające, tworzące luźną koronę zwieńczoną pojedynczym wierzchołkiem. Gałązki liczne, płaskie, delikatne, zwisające, ułożone wertykalnie. Ulistnienie w postaci łusek, zielone, błyszczące, w okresie lata żółtawozielone. Drzewa wymagają gleb żyznych, umiarkowanie wilgotnych oraz stanowisk słonecznych. Odmiana polecana do uprawy w ogrodach przydomowych i parkach, pojedynczo lub w formie szpalerów.

Veronica spicata ANNIVERSARY ROSE 'FLORVSRO1'

przetacznik kłosowy ANNIVERSARY ROSE 'FLORVSRO1'

Niska, krzaczasta bylina o bardzo licznych różowych kwiatach, osiągająca 20-30 cm wysokości w czasie kwitnienia. Roślina tworzy rozety ciemnozielonych, lancetowatych, karbowanych na brzegach liści, z których wyrastają krótkie łodygi zwieńczone smukłymi, spiczastymi kwiatostanami w kształcie kłosów. Kwiaty ciemnoróżowe, wyraziste, drobne, zebrane w nierozgałęzione, wąskie grona. W czasie, gdy rozwijają się pierwsze, położone niżej pąki kwiatowe, wierzchołki kwiatostanów są jeszcze soczyście zielona, co daje ciekawy kontrast kolorystyczny. Z kątów liści łodygowych poniżej kwiatostanu wierzchołkowego wyrastają krótsze kwiatostany boczne. Roślina zakwita pod koniec czerwca i kwitnie do sierpnia. Odmiana odporna na mróz (strefa 3), preferuje stanowiska słoneczne, dobrze rośnie na przeciętnych glebach ogrodowych. Polecana do sadzenia na rabatach i kwietnikach oraz uprawy w donicach lub skrzynkach na balonach i tarasach. Odmiana zgłoszona do Konkursu Roślin Nowości Międzynarodowej Wystawy ZIELEŃ TO ŻYCIE w 2020 r. przez Gospodarstwo Specjalistyczne Panek Dariusz Panek.