Cotinus coggygria 'Young Lady'

Chamaecyparis nootkatensis 'Jubilee'

cyprysik nutkajski 'Jubilee'

Ładna odmiana kanadyjskiego pochodzenia wprowadzona do uprawy około 1978r. Tworzy ona rzadko ugałęzione drzewa o wąsko stożkowym pokroju i szybkim wzroście, osiągając po 10 latach uprawy ok. 4 m wys. i 1.5 m szerokości. Stare drzewa w dobrych warunkach mogą dorastać nawet do 15 m wysokości. Pędy boczne odstają od pnia pod kątem prostym a pędy II i III rzędu oraz wierzchołek - zwisają. Ulistnienie jest łuskowate, jasnozielone. Rośliny mają przeciętne wymagania glebowe i wilgotnościowe i dosyć dobrze znoszą okresową suszę. Stanowisko do ich uprawy powinno być słoneczne. Odmiana ‘Jubilee’ polecana jest do nasadzeń pojedynczych w wyeksponowanych miejscach i dużych kompozycji ogrodowych jako ich dominujący element a także do nasadzeń szpalerowych. Rośliny mają dobrą mrozoodporność i mogą z powodzeniem rosnąć na terenie całego kraju.

Hydrangea aspera 'Macrophylla'

hortensja kosmata 'Macrophylla'

Krzew liściasty o dość luźnym pokroju, dorastający do 1,8 m wysokości oraz 1,5 m szerokości. Tempo wzrostu umiarkowane. Jednoroczne pędy dość grube, średnicy ołówka. Nazwa gatunkowa krzewu wywodzi się od włosków gęsto pokrywających liście, co czyni je miękkimi w dotyku, jak gdyby były pokryte meszkiem. Jest to bardzo charakterystyczna, a jednocześnie oryginalna cecha tego gatunku, po czym można go odróżnić od pozostałych hortensji. Liście ciemnozielone, w kształcie eliptyczne, duże, długości 25–35 cm, szerokości 7–10 cm. Ogonki liściowe długości 5–8 cm. Liście jesienią brązowieją i opadają. Hortensja ta jest dekoracyjna z kwiatostanów, które pojawiają się na zeszłorocznych pędach i rozwijają się od czerwca do sierpnia. Budowa kwiatostanów jest oryginalna. Po zewnętrznym obwodzie występują białe kwiaty płonne na dość długich szypułkach, pełnią one rolę zwabiającą owady zapylające. Wewnątrz kwiatostanu znajdują się liczne kwiaty płodne o barwie niebieskofioletowej. Pełnią one rolę w rozmnażaniu generatywnym rośliny. Kwiatostan jest płaski lub lekko wypukły, średnicy 20 cm. Krzew o dość dużych wymaganiach uprawowych. Potrzebuje gleb próchnicznych i żyznych, przepuszczalnych, o lekko kwaśnym odczynie. Stanowisko najlepsze półcieniste, ale w pełnym słońcu też dobrze się rozwija, jeżeli gleba jest stale lekko wilgotna. Rośliny tej nie przycinamy i pozwalamy jej swobodnie się rozrastać. Oczywiście dopuszczalne jest cięcie sanitarne, polegające na usuwaniu pędów uszkodzonych, chorych. Krzew raczej odporny na mróz w zachodniej Polsce. We wschodnich regionach, podczas silnych mrozów, wymaga okrywania. Bardzo wartościowa i dekoracyjna odmiana, godna częstszego wykorzystania w zachodniej części naszego kraju.

Miscanthus ×giganteus

miskant olbrzymi

Jedna z najsilniej rosnących traw uprawianych w Polsce, tworząca okazałe, gęste kępy dorastające do 2-4 m wysokości. Gatunek powstał w wyniku naturalnego skrzyżowania miskanta chińskiego (Miscanthus sinensis) z miskantem cukrowym (Miscanthus sacchariflorus), został przywieziony do Europy z Azji Południowo-Wschodniej około 1930 roku jako roślina ozdobna. Częścią podziemną rośliny są krótkie kłącza, z których corocznie wiosną wyrastają ulistnione łodygi tworzące okazałe, gęste kępy. Łodygi, zwana u traw źdźbłami, mogą mieć do 1 cm średnicy. W przeciwieństwie do większości innych traw, międzywęźla miskantów nie są puste, lecz wypełnione gąbczastym rdzeniem. Po ścięciu mogą służyć za „bambusowe” podpórki dla roślin. Ustawione skrętolegle na łodydze, wąsko lancetowate liście dorastają do 1 metra długości. Blaszki liściowe są szorstkie w dotyku, na brzegu ostro piłkowane, ciemnozielone z białym pasem wzdłuż nerwu głównego. Młode, soczyście zielone listki początkowo są wzniesione, później łukowato przewieszają się. Jesienią nabierają słomkowej barwy. W naszym klimacie trawa zakwita rzadko i tylko w rejonach o najdłuższym okresie wegetacji. Palczasto-groniaste, srebrzyste wiechy mogą mieć do 30 cm długości. Pozostawione do wiosny kępy stanowią dekorację zimowego ogrodu. Roślina preferuje gleby żyzne, piaszczysto-gliniaste o lekko kwaśnym pH, stanowiska słoneczne, zaciszne i osłonięte. Umiarkowanie wilgotna gleba zapewnia szybki wzrost, natomiast należy unikać miejsc zbyt suchych lub podmokłych. Gatunek nie jest ekspansywny. Wykazuje znaczną tolerancję na zanieczyszczenie gleby i powietrza oraz zasolenie. Wysokie, malownicze kępy najpiękniej prezentują się sadzone pojedynczo lub w kompozycjach z innymi gatunkami traw, przeważnie jako tło rabat bylinowych. Miskant olbrzymi jest uprawiany również dla celów przemysłowych, jako surowiec energetyczny lub substrat do produkcji papieru.

Syringa vulgaris 'Prof. Hoser'

lilak pospolity 'Prof. Hoser'

Duży, rozłożysty, gęsto ugałęziony krzew lub małe drzewko. Rośnie bardzo silnie. Dorasta do ponad 4 m wys. Liście sercowate, błyszczące, zielone. Kwiaty średniej wielkości, podwójne, o słabo poskręcanych płatkach, lilaniebieskie, przekwitające bladoniebieskie. Kwiatostany duże, szerokie, gęste, dł. ok. 30 cm. Kwitnie obficie, V. Najlepiej rośnie w słońcu, na żyznych, próchnicznych glebach. Nie lubi gleb ciężkich i zalewanych. Dobrze znosi suszę i miejskie środowisko. Kwiaty bez szkody dla rośliny można ścinać do wazonu. Odmiana idealnie nadaje się do małych ogrodów.