Acer pensylvanicum

klon pensylwański

pokrój: nieregularny

docelowa wysokość: od 5 m do 10 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

nagrody: Award of Garden Merit

Niewielkie drzewo o pojedynczym lub widlasto rozdzielającym się pniu i luźnej koronie, dorasta do 10 m wysokości. Pędy są wzniesione, konary słabo się rozgałęziają. Kora na młodych pniach, konarach i gałązkach jest gładka, oliwkowozielona z podłużnymi, białymi prążkami, wyjątkowo atrakcyjna zwłaszcza w okresie bezlistnym. U dorosłych egzemplarzy kora przybiera odcień szaro-brązowy z zielonkawo-białawymi paskami. Liście są duże, mają do 20 cm długości, odwrotnie jajowate, zakończone 3 szerokimi klapami, jasnozielone. Młode liście są od spodu rdzawo owłosione. Kwiaty pojawiają się w maju i na początku czerwca już po rozwinięciu liści, są nieco większe niż u innych gatunków klonów, żółtawo-zielonkawe, zebrane w szczytowe, zwisające grona. Owoce w postaci oskrzydlonych orzeszków są zebrane po kilkanaście w długich, łańcuszkowatych owocostanach. Jesienią liście na drzewach przebarwiają się na żółto. Gatunek najlepiej rośnie na glebach świeżych, żyznych, wilgotnych, ale przepuszczalnych, w półcieniu, w miejscach zacisznych, osłoniętych od wiatru. We wschodnich rejonach kraju może zimą przemarzać, dlatego młode egzemplarze trzeba w pierwszych latach po posadzeniu zabezpieczać przed mrozem owijając pień słomianą matą lub agrowłókniną. Na zachodzie kraju oraz starsze egzemplarze zwykle dobrze zimują i nie wymagają okrywania.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste drzewa
forma drzewo
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój nieregularny
docelowa wysokość od 5 m do 10 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
kwiatostan
barwa kwiatów żółte
pora kwitnienia maj
czerwiec
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby próchniczna
gliniasta
walory ozdobna kora
ozdobne z liści/igieł
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
ogrody orientalne
w grupach
soliter (pojedynczo)
nagrody Award of Garden Merit
strefa 6a
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: ostróżka \'Summer Skies\'

Delphinium 'Summer Skies'

ostróżka 'Summer Skies'

Powszechnie uprawiana, okazała i bardzo ozdobna bylina o wzniesionym pokroju. W czasie kwitnienia osiąga 1,2-1,8 m wysokości. Liście duże, dłoniaste, 5-7 dzielne, z trójwrębnymi, ostro ząbkowanymi listkami, na długich ogonkach. Wiosną liście tworzą ciemnozieloną kępę. Kwiaty jasnoniebieskie z czysto białym wnętrzem kwiatu tzw. oczkiem, osadzone gęsto na długich szypułkach, tworzą wyprostowane grona na szczytach sztywnych, słabo ulistnionych pędów kwiatostanowych. Rolę płatków korony pełnią zrośnięte dołem, okrągławe działki kielicha, z których jeden przekształcony jest w charakterystyczną, długą ostrogę. Wnętrze kwiatu tworzą zredukowane, białe płatki korony, liczne pręciki oraz od 2 do 5 słupków. Kwiaty rozwijają się stopniowo, od podstawy kwiatostanu ku górze, Kwitnienie rozpoczyna się w VI, a trwa do VII. Roślina miododajna i owadopylna, o określonych wymaganiach uprawowych. Mrozoodporność roślin bardzo dobra. Najlepiej rośnie na żyznym, głęboko uprawionym, próchnicznym i umiarkowanie wilgotnym podłożu. Preferuje stanowiska osłonięte od wiatru, słoneczne lub lekko ocienione. Rośliny korzystnie reagują na co 2-3 tygodniowe nawożenie, zwłaszcza ze zwiększoną ilością fosforu i potasu, ściółkowanie podłoża i nawadnianie w okresach dłużej utrzymującej się suszy. Odmiana o wysokich pędach kwiatostanowych, mających tendencję do pokładania, wymagająca instalowania podpór. Przycięcie pędów kwiatostanowych po pierwszym kwitnieniu stymuluje rozwój pąków i ponowne kwitnienie roślin we wrześniu i październiku. Bylina krótkowieczna, po 2-3 latach rośliny powinno się podzielić i przesadzić na nowe miejsce. Odmiana rozmnażana przez wysiew nasion lub podział roślin. Nadaje się do sadzenia w ogrodach o charakterze naturalistycznym i rustykalnym. Efektownie prezentuje się na rabatach, zarówno w wielobarwnych kompozycjach bylinowych, jak też w większych skupinach. Dobrze komponuje się ze złocieniami, dzielżanami, nachyłkami i jeżówkami. Nadaje się na kwiat cięty - okazale prezentuje się w wazonach.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
180
osób online