pochodzenie: polska odmiana pierwsza publikacja: Włodzimierze Seneta 1994 'Drzewa i krzewy liściaste' tom C; odkrywca, hodowca (selekcjoner): Włodzimierz Seneta lata 60. XX wieku; wprowadzenie do handlu: szkółki miejskie w Warszawie 1965 Polska
pokrój: płożący
docelowa wysokość: od 0,2 m do 0,5 m
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża: roślina tolerancyjna
walory: roślina miododajna
zastosowanie: zieleń publiczna
Polska odmiana mieszańcowa pochodząca od irgi szwedzkiej (C. ×sueciicus). Charakteryzuje się obfitym kwitnieniem i owocowaniem. Wyselekcjonowana przez Włodzimierza Senetę, wprowadzonych do sprzedaży w latach 60. XX wieku. Zimozielony krzew dorastający do 0,5 m wysokość i 1,5-2 m szerokości, tworzy łukowato wygięte, ścielące się po ziemi pędy pokryte brunatnopurpurową korą. Zimotrwałe liście mają od 1 do 2 cm długości, są eliptyczne, zaokrąglone na wierzchołkach, ciemnozielone, skórzaste, z wierzchu nagie i błyszczące, od spodu niebieskawozielone. Kwitnie w maju, tworząc w kątach liści niewielkie, białe kwiaty. Kwiaty maja około 10 mm średnicy, są zbudowane z 5 okrągłych białych płatków otaczających pręciki i słupki. W czasie kwitnienia przyciąga liczne owady zapylające. Kuliste owoce mają od 7 do 10 mm średnicy, dojrzewają w sierpniu przyjmując jaskrawą pomarańczowoczerwoną barwę. Długo utrzymują się na gałązkach. Dobrze rośnie na większości przepuszczalnych gleb ogrodowych, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, ciepłych i osłoniętych zimą od wiatru. W mroźne bezśnieżne zimy część liści od strony południowej, najbardziej eksponowanej na słońce, może przemarzać, dlatego w chłodniejszych, wschodnich rejonach kraju warto ją lekko okrywać stroiszem. Roślina polecana do obsadzania skarp i nasypów. Sadzona w grupach szybko tworzy gęste, zielone dywany. Dobrze prezentuje się w ogrodach skalnych, sadzona nad brzegami stawów, oraz wszędzie tam, gdzie jej pędy mogą swobodnie ścielić się, zwieszać lub opuszczać.
polska odmiana pierwsza publikacja: Włodzimierze Seneta 1994 'Drzewa i krzewy liściaste' tom C; odkrywca, hodowca (selekcjoner): Włodzimierz Seneta lata 60. XX wieku; wprowadzenie do handlu: szkółki miejskie w Warszawie 1965 Polska
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
