×Cupressocyparis leylandii 'Castlewellan'

Chamaecyparis obtusa 'Pygmaea'

cyprysik tępołuskowy 'Pygmaea'

Karłowa odmiana o płasko kulistym pokroju w młodym wieku, starsze okazy przybierają kształt bardziej zaokrąglony. Wzrost dość powolny. Po 10 latach osiąga 0,5 m wysokości i podobną średnicę. Ulistnienie łuskowate, brązowozielone, ciemniejące i bardziej brązowe zimą. W uprawie krzewy wymagają gleb przeciętnych lub żyznych i próchnicznych, wtedy wzrost silniejszy, umiarkowanie wilgotnych lub wilgotnych. Stanowisko słoneczne lub lekko ocienione, osłonięte zimą przed mroźnymi wiatrami. Odmiana polecana do ogrodów przydomowych, kolekcji karłowych roślin iglastych, ogrodów japońskich, skalnych, alpinariów, wrzosowisk oraz do uprawy w pojemnikach.

Rosa HÄNDEL 'Macha'

róża HÄNDEL 'Macha'

Odmiana o atrakcyjnych kwiatach przypominających lukrowane różyczki do dekoracji tortów. Krzewy mogą być prowadzone jako róże parkowe lub czepne, jednak nie wymagają masywnych podpór. Händel znaczy po niemiecku kłótnię lub zwadę, co może odnosić się do barwy kwiatów. Krzewy zwarte, wzniesione, dorastają do 2 m wysokości i 1 m szerokości. Kwiaty zbudowane regularnie, mają szlachetny kształt we wczesnej fazie rozwoju, są półpełne do pełnych, a po całkowitym rozwinięciu stają się dość płaskie i ukazują środek wypełniony czerwonożółtymi pręcikami. Płatki kwiatowe białokremowe z jaskrawo karminoworóżowym, szerokim brzegiem. W czasie upałów i przekwitania kolory jaśnieją. Średnica kwiatów do około 9 cm. Delikatnie pachnące kwiaty są zebrane po kilka do kilkunastu w kwiatostany. Krzewy kwitną obficie od czerwca, zawiązując kolejne pąki, aż do mrozów. Liście duże, ciemnozielone, błyszczące. Pędy grube, zielone, o niezbyt licznych kolcach, raczej sztywne i proste. Odmiana o umiarkowanej sile wzrostu. Wskazane coroczne, niezbyt silne wiosenne cięcie polegające głównie na usunięciu pędów starych, słabych, zbyt cienkich oraz skróceniu pozostałych. Po kwitnieniu usuwa się przekwitłe kwiatostany. Odporność na mróz dobra, ale zaleca się okrywanie całych krzewów na zimę. Odmiana nie jest szczególnie podatna na choroby, jednak zwłaszcza w wilgotne lata wymaga ochrony przeciw chorobom grzybowym. Krzewów tej odmiany nie powinno się sadzić na wystawie północnej i przy silnie nagrzewających się ścianach. Rośliny preferują gleby zasobne i o dobrej strukturze, stanowiska w pełni nasłonecznione. Wymagają podpór, ale silniej cięte mogą rosnąć swobodnie. Róża przeznaczona do uprawy w parkach i ogrodach, do sadzenia w miejscach reprezentacyjnych i wypoczynkowych, przy trawniku, na tle zieleni, wśród drobnokwitnących bylin i roślin jednorocznych. Odległość sadzenia przy podporach – co 1 m.

Anemone ×hybrida 'Andrea Atkinson'

zawilec mieszańcowy 'Andrea Atkinson'

Odmiana wywodząca się od zawilca japońskiego, o podobnym do niego typie wzrostu (wysoka bylina) i okresie kwitnienia (późne lato i jesień - do mrozów). Wyróżnia się półpełnymi, białymi kwiatami z zielonkawym środkiem, otoczonym pomarańczowożółtym okółkiem pręcików. Jasne kwiaty ładnie kontrastują z ciemnozielonymi liśćmi i sprawiają, że roślina jest atrakcyjnym, dobrze widocznym akcentem dalszego planu rabaty czy innego zakątka ogrodu. Zimową ozdobą tej byliny są czekoladowobrązowe owocostany osadzone na pędach, które zasychają, ale pozostają na roślinach. Zawilec ten osiąga wysokość ok. 60 cm, a w okresie kwitnienia - 1,5 m. Wymaga półcienistego stanowiska (znosi miejsca słoneczne, ale pod warunkiem, że podłoże będzie stale wilgotne). Preferuje glebę próchniczną, przepuszczalną, ale nie za lekką (wskazany udział gliny). Może być ekspansywny - wymaga 'ograniczania' co 2, 3 lata, gdyż rośliny się 'rozpełzają'. Nadaje się na rabaty bylinowe, do ogrodów naturalistycznych, na kwiaty cięte (o krótkiej jednak trwałości).

Betula maximowicziana

brzoza Maksymowicza

Pochodzące z Japonii, szybko rosnące drzewo, o szerokiej i luźnej koronie. W ogrodzie dorasta do 15 m wys. i 8 m szer., a na stanowisku naturalnym do 30 m wys. Kora charakterystyczna, zmienna, błyszcząca, pomarańczowo-brązowa, łuszcząca się cienko. Liście duże, do 15 cm, ciemnozielone, sercowate z ostrym wierzchołkiem, podobne do liści lipy. Liście jesienią przebarwiają się na złotożółto. Gatunek odporny i tolerancyjny, szczególnie dekoracyjny w czasie przebarwiania się liści. Wymaga dużo słońca. Nadaje się do nasadzeń parkowych, najlepiej pojedynczo na dużej przestrzeni.