Acer platanoides 'Dissectum'

klon pospolity 'Dissectum'

Ta roślina nie ma jeszcze opisu tekstowego.

grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste drzewa
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

Poznaj również

zdjecie rosliny: ligustr jajolistny \'Aureum\'

Ligustrum ovalifolium 'Aureum'

ligustr jajolistny 'Aureum'

Gęsty krzew o dwubarwnych liściach. W warunkach Polski dorasta do 3 m wysokości. Pędy wyprostowane, z licznymi bocznymi rozgałęzieniami. Liście eliptyczne, krótko zaostrzone, u nasady szerokoklinowate, długości 3-6 cm, z wierzchu błyszczące, ciemnozielone z szerokim, nieregularnym, żółtym marginesem, pod spodem jaśniejsze, żółtawozielone. Niektóre liście całkowicie żółte. Liście w łagodniejszym klimacie zimozielone, zimą pozostające częściowo na krzewach na terenie zachodniej Polski. Kwiaty drobne, rurkowate, białe, intensywnie pachnące, zebrane w przewieszające się wiechy. Kwitnie w maju, czerwcu, czasami w lipcu. Zapach przez część osób odbierany jest jako nieprzyjemny. Czasami zawiązuje kuliste owoce, ok. 0,5 cm średnicy, początkowo zielone, jesienią dojrzałe, czarne, błyszczące, z białym woskowym nalotem, dość długo utrzymujące się na krzewach, trujące dla ludzi, ale chętnie zjadane przez ptaki. Gatunek tolerancyjny w stosunku do gleby. Może rosnąć zarówno na glebach piaszczystych, jak na ciężkich, gliniastych. Dobrze rośnie w pełnym słońcu i półcieniu, pod okapem drzew. Nie dostatecznie odporny na niskie temperatury. Najczęściej przemarzają jednoroczne przyrosty, które dość szybko regenerują się po wiosennym przycięciu. W ogrodzie nadaje się do sadzenia pojedynczo, w osłoniętym miejscu. Doskonale znosi formowanie, dlatego może być stosowany na żywopłoty, ale tylko w rejonach o łagodniejszym klimacie. Podobna odmiana Ligustrum ovalifolium 'Variegatum' - o liściach ze znacznie węższym żółtym marginesem.

Dostępne u producenta
zdjecie rosliny: świerk biały \'Pendula\'

Picea glauca 'Pendula'

świerk biały 'Pendula'

Strzeliste, zimozielone drzewo iglaste o wąskim, kolumnowym pokroju i zwisających pędach. W przeciwieństwie do wielu innych odmian płaczących iglaków, zachowuje prosty przewodnik. Zwisające gałęzie układają się symetrycznie wokół pnia i dość ściśle do niego przylegają. Dolne konary często ścielą się po ziemi. Sylwetka tego drzewa jest elegancka i wysmukła. Nawet jako dorosłe drzewo jest stosunkowo wąskie. Po dziesięciu latach osiąga 2-3 m wysokości i 0,5-1 m szerokości. Dorosła roślina dorasta do 12 m wysokości. Igły niebieskawozielone, równomiernie nastroszone na górnej stronie i wykrzywione ku przodowi. Szyszki małe, jasnobrązowe. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym, umiarkowanie wilgotnym lub suchym, na żyznej ogrodowej glebie. Toleruje surowy klimat. Strefa mrozoodporności 5b. Roślina wybitnie soliterowa, wymagająca eksponowanego miejsca, polecana do ogrodów przydomowych i parków. Odmianę zauważył amerykański kolekcjoner i szkółkarz Jean Iseli (Boring, Oregon, USA ) w 1982 w Morton Arboretum w Illinois, w którym rosła od 1958 roku. Oryginalny egzemplarz znalazł się tam rozmnożony przez szkółkę D. Hill ze stanu Ontario, z występującej w środowisku naturalnym rośliny (obok Guelph, Ontario, USA). Niektóre źródła podają, że odmiana znalazła się w USA przed 1867 rokiem i pochodzi z Wersalu we Francji. opracowano na podstawie ankiety Konkursu Roślin - Nowości 2009; zgłaszający: Szkółka Krzewów Ozdobnych Jolanta i Jan Nowaczyk

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
238
osób online