Erica vagans 'Alba'

Rhododendron 'Sasava'

azalia 'Sasava'

Krzew o karłowym wzroście i zwartym pokroju. Po 10 latach dorasta do 0,5 m wysokości i 0,8 m szerokości. Kwiaty różowofioletowe, lejkowate, szeroko otwarte, drobne, od 3 do 3,5 cm średnicy, bardzo liczne, zebrane po kilka sztuk w wierzchołkowe kwiatostany. Kwitnie bardzo obficie i dość wcześnie, w pierwszej dekadzie maja. Ta wyhodowana w Czechach odmiana dobrze znosi nasze zimy, ale wymaga miejsc zacisznych i osłoniętych, stanowisk słonecznych lub półcienistych oraz gleb kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych i próchnicznych. Polecana jest do nasadzeń w ogrodach przydomowych i japońskich, w dużych grupach kolorystycznych, razem z innymi azaliami japońskimi i karłowymi różanecznikami.

Aconitum carmichaelii 'Arendsii'

tojad Carmichaela 'Arendsii'

Wysoka, kępiasta bylina o efektownych kwiatach. Roślina długowieczna w sprzyjających warunkach, ale nie rozrastająca się szeroko, pozostająca w zwartej kępie za sprawą bulwiastych korzeni. Odznacza się obfitym kwitnieniem i dość późną porą kwitnienia. Pokrojem przypomina bardziej znane ostróżki, ale różni się od nich kształtem kwiatów. Pędy słabo rozgałęzione, sztywne, ulistnione na całej długości, zakończone kwiatostanem luźniejszym niż u form typowych dla gatunku. Pędy w czasie kwitnienia dorastają nawet do wysokości 80 – 120 cm. Liście klapowane, o brzegach ząbkowanych, skórzaste, ciemnozielone, pod spodem nieco jaśniejsze. Kwiaty okazałe, grzbieciste, lazurowo niebieskie, zebrane są w gęste wiechy z pionowymi rozgałęzieniami na wierzchołkach pędów. Kwitnie w IX – X. Tojady najlepiej rosną w miejscach półcienistych, na glebie próchnicznej, stale umiarkowanie wilgotnej, zimnej. Nie znoszą prażącego słońca. Im dłużej rosną na jednym miejscu, tym obficiej kwitną. Należą do bylin szczególnie długowiecznych. Dobrze reagują na większe dawki nawożenia, zwłaszcza azotem. Korzystne jest ściółkowanie gleby, które reguluje wilgotność podłoża. Roślina wrażliwa na grzybowe choroby naczyniowe, którym sprzyjają zranienia łodyg – należy bardzo uważać przy prowadzeniu prac pielęgnacyjnych. Mrozoodporność bardzo dobra. Tojady sadzi się na półcienistych rabatach, w większych ogrodach skalnych, a także wśród krzewów i drzew pojedynczo lub w małych grupach. Gęstość sadzenia – 7 roślin na 1 m2.

Astilbe 'Hyazinth'

tawułka 'Hyazinth'

Bylina o pierzastych liściach oraz wiechowatych lilaróżowych kwiatostanach, które bledną w trakcie rozwoju i stają się prawie białe. Mają zwartą budowę i są liczne. Jest to dość późna odmiana z Grupy Arendsii, która pozwala przedłużyć okres kwitnienia tawułek na koniec lata i wczesną jesień. Rośliny osiągają wysokość ok. 90 cm. Wymagają wilgotnego, żyznego w podłoża. Polecana na rabaty, do miejsc półcienistych (szczególnie, jeśli gleba jest uboga i łatwo wysycha), jako jasny akcent na ciemniejszym tle. Najlepiej wyglądają sadzone w dużych grupach, także nad wodą. Jedna z lepszych odmian tawułki na kwiaty cięte.

Abies concolor 'Glauca'

jodła jednobarwna 'Glauca'

Nazwa zbiorowa dla różnych selektów jodły kalifornijskiej o niebieskawym zabarwieniu igieł, najczęściej rozmnażanych przez wysiew nasion. Rośliny te charakteryzują się silnym, podobnym do typu wzrostem i regularnym, stożkowatym pokrojem. Dorastają w ciągu 30 lat do 10- 12 m wysokości. Igły długie, 4-7 cm, miękkie, szablasto wygięte, o różnej intensywności niebieskawego zabarwienia, z obu stron jednakowe. Po roztarciu wydzielają cytrynowy zapach. Szyszki stojące, długości 7-13 cm, walcowate, niebieskopurpurowe. Rośliny wymagają stanowiska nasłonecznionego. Dobrze rosną nawet na średnio wilgotnych, uboższych, żwirowych i mało zasobnych glebach oraz na otwartych i wietrznych przestrzeniach. Odporne na niskie temperatury, suszę i zanieczyszczenie powietrza. Do sadzenia w parkach i dużych ogrodach, także w zieleni miejskiej.