Euonymus fortunei 'Hort's Blaze'

Miscanthus sinensis 'Zebrinus'

miskant chiński 'Zebrinus'

Ozdobna, silnie rosnąca trawa, tworząca duże, gęste kępy wysokości 200 cm. Podobna do odmiany \\\'Strictus\\\'. Liście bardzo efektowne, równowąskie, dość szerokie, zielone w poprzeczne, żółte paski. Wymaga gleby żyznej i stale wilgotnej. Młodsze rośliny wymagają zabezpieczenia przed zbytnim przemrożeniem. Polecana do sadzenia na dużych rabatach, w ogrodach nadwodnych, w specjalnych ogrodach przeznaczonych na trawy ozdobne, pojedynczo lub po 2-3 w grupie. Liczba roślin na 1 m2 - 3.

Taxus baccata 'Amersfoort'

cis pospolity 'Amersfoort'

Ciekawa a wręcz dziwna odmiana mało przypominająca cisa, francuskiego pochodzenia, sprowadzona do Holandii w 1939 r. i posadzona na terenie szpitala w Amersfoort jako zastrzalin (Podocarpus). Tworzy ona wolno rosnące, nieregularne, rzadko ugałęzione krzewy osiągające w wieku 10 lat około 0,9 m wysokości i 0,6 m średnicy. Stare rośliny dorastają do prawie 2 m wysokości. Pędy tej odmiany są sztywne, odstające na boki, słabo rozkrzewione, pokryte małymi, owalnymi, zielonymi igłami osiągającymi 5-7 mm długości i 3-4 mm średnicy. Jest to odmiana męska, ale kwitnie bardzo słabo. Cis do uprawy wymaga gleb dość żyznych, próchnicznych i umiarkowanie wilgotnych, ale z powodzeniem znosi także okresy suszy. Nie rośnie na glebach zimnych, kwaśnych i podmokłych a także na suchych glebach piaszczystych. W czasie ostrych zim może przemarzać lub wysychać, szczególnie na wystawie południowej, dlatego do jego uprawy lepiej wybierać stanowiska półcieniste a nawet cieniste (ewentualnie cieniować krzewy w okresie mroźnych zim). Odmiana ‘Amersfoort’ jest typową ciekawostką ogrodową i powinna być sadzona pojedynczo w małych przydomowych ogrodach i kolekcjach.

Rhododendron ROYAL CANDY 'Królowa Bona'

różanecznik ROYAL CANDY 'Królowa Bona'

Nowa, polska odmiana różanecznika z kolekcji „Królewskich Rododendronów” wyhodowana przez Jana Ciepłuchę. Odmiana uzyskana ze skrzyżowania Rhododendron 'Schneewittchen' z Rhododendron 'Cardinal'. Charakteryzuje się różowymi kwiatami, obfitym zawiązywaniem pąków oraz wysoką mrozoodpornością. Jest to zimozielony, gęsty krzew o grubych, sztywnych pędach, zwartym pokroju i wolnym tempie wzrostu. Po 10 latach uprawy dorasta do 1-1,2 m wysokości. Liście duże, owalne, skórzaste, do 12 cm długości, intensywnie ciemnozielone, błyszczące. Kwiaty dzwonkowate, delikatne, w cukierkowym, różowym kolorze, o jaśniejszych środkach, zebrane w szczytowe, kuliste kwiatostany. Kwitnie w maju. Pomimo, że do uzyskania odmiany nie wykorzystano fińskich odmian różaneczników, krzewy wyróżniają się wysoką mrozoodpornością (do -30°C). Wymaga gleb kwaśnych, najlepiej próchniczych, torfowych, o pH w zakresie 3,5-4,5, stale umiarkowanie wilgotnych, stanowisk półcienistych. Krzew polecany do uprawy w ogrodach przydomowych i parkach.

Actaea racemosa

pluskwica groniasta

Wysoka, długowieczna bylina przeznaczona do sadzenia w cienistych zakątkach ogrodu, ozdobna przede wszystkim z długich, wyprostowanych kwiatostanów przypominających wyglądem świece (stąd inna nazwa świecznica). W okresie kwitnienia osiąga zwykle 1,20-1,80 m, choć w optymalnych warunkach może dorastać nawet do 2,5 m wysokości. W okresie intensywnego wzrostu przyrasta nawet 45-55 cm miesięcznie. Wiosną tworzy okazałe, ciemnozielone kępy (60-120 cm średnicy) z dużych, trójdzielnych, długoogonkowych liści, złożonych z jajowato-lancetowatych, piłkowanych, skórzastych listków. W lipcu i sierpniu w wierzchołkowej części sztywnych, prostych, słabo rozgałęzionych pędów rozwija liczne (50-110), puszyste, kredowobiałe kwiaty zebrane w wąziutkie, kłosowate grona długości 40-60 cm. Drobne kwiatki pozbawione są płatków i działek kielicha, rozwijają natomiast bardzo długie, 5-10 mm, kredowobiałe pręciki okalające białe znamię słupka. Kwiaty wydzielają intensywny, niezbyt przyjemny zapach, który zwabia muchy, komary i chrząszcze. Przekwitające kwiaty zamieniają się w owoce - suche mieszki długości 5-10 mm z kilkoma nasionami wewnątrz. Wyschnięte owocostany zdobią jeszcze ogrody przez wiele tygodni. Pluskwica jest byliną trwałą, odporną na choroby i szkodniki. Preferuje stanowiska półcieniste i cieniste oraz żyzne, stale umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne gleby z dużą ilością substancji organicznej. Może rosnąć także w słońcu pod warunkiem dostatecznej ilości wilgoci w podłożu. W czasie dłuższej suszy wymaga podlewania. Szczególnie wrażliwe na brak wody i niedostatek składników pokarmowych są egzemplarze młode (brązowienie brzegów liści). W silnym ocienieniu rośliny słabiej kwitną a pędy kwiatowe wyginają się w kierunku światła. Wysokie pędy kwiatowe, zwłaszcza na wietrznych, nieosłoniętych stanowiskach, wymagają czasami podpór. Rozmnażana wczesną wiosną przez podział roślin lub nasiona wysiewane tuż po zbiorze. Bylina szczególnie przydatna do obsadzania półcienistych zakątków pod drzewami, krzewami oraz północnymi ścianami budynków lub parkanów, zwłaszcza w ogrodach naturalistycznych i wiejskich. Ładnie wygląda sadzona pojedynczo, jako efektowna roślina architektoniczna, a także w grupach na rabatach z innymi wysokimi bylinami (tojadami, zawilcami japońskimi, parzydłem, paprociami, funkiami). Wielkie, ciemnozielone liście wprowadzają do ogrodów nie tylko efektowną kolorystykę, ale także ciekawą strukturę.