Euonymus planipes
trzmielina płaskoogonkowa
synonim łaciński: Euonymus sachalinensis HORT.
pokrój: krzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość: od 3 m do 5 m
nasłonecznienie: stanowisko cieniste
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
zastosowanie: zieleń publiczna
Wysoki krzew o jajowatym, luźnym pokroju, dorastjący do 5 m wysokości. Tworzy sztywne, słabo rozgałęzione pędy oraz duże, jajowate lub eliptyczne liście o piłkowanych brzegach i zaostrzonych wierzchołkach. Blaszki liściowe mają od 5 do 12 cm długości, są ciemnozielone, jesienią przed opadnięciem przebarwiają się na żółto, pomarańczowo lub w odcieniach czerwieni. Niepozorne, drobne, żółtoseledynowe kwiaty rozwijają się w maju z zaróżowionych, kulistych pąków. Kwiaty są zebrane od 10 do 30 w kwiatostanach, są jednak słabo widoczne, ukryte wśród liści i nie stanowią większej wartości dekoracyjnej, w przeciwieństwie do dojrzewających we wrześniu i październiku okazałych owoców i nasion. Pod względem botanicznym owocami trzmieliny płaskoogonkowej są kuliste, pięciożebrowe, karminowoczerwone torebki o średnicy około 1,5 cm, wiszące na bardzo długich (do 10-12 cm), cienkich i rozgałęzionych szypułach. Wewnątrz torebek znajdują się nasiona okryte jaskrawopomarańczowymi, mięsistymi osnówkami. Po dojrzeniu torebki pękają wzdłuż krawędzi odsłaniając atrakcyjne nasiona, które chętnie zjadają ptaki. Owoce najładniej prezentują po opadnięciu liści. Krzew łatwych w uprawie, mało wymagających, dobrze rośnie na przeciętnych glebach ogrodowych, jest w pełni odporny na mróz. Nie lubi jedynie zbyt mokrych podłoży. Dobrze rośnie zarówno na stanowiskach słonecznych oraz w cieniu. W sprzedaży jest oferowany w 2 formach – tradycyjnego krzewu oraz niedużego drzewka uzyskanego poprzez zaszczepienie na podkładce na wysokości 1-1,5 m. Roślina dobrze prezentuje się sadzona pojedynczo w miejscach eksponowanych oraz w kompozycjach z innymi, niewymagającymi krzewami liściastymi w niewielkich ogrodach przydomowych oraz w zieleni publicznej, parkowej i osiedlowej.
zasięg geograficzny | Mandżuria, Półwysep Koreański, Japonia |
grupa roślin | liściaste |
grupa użytkowa | liściaste krzewy |
forma | małe drzewo lub duży krzew |
siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
pokrój | krzewiasty wyprostowany |
docelowa wysokość | od 3 m do 5 m |
barwa liści (igieł) | ciemnozielone |
zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
rodzaj kwiatów | pojedyncze kwiatostan |
barwa kwiatów | zielone |
pora kwitnienia | maj |
owoce | czerwone ozdobne |
pora owocowania | wrzesień październik |
nasłonecznienie | stanowisko cieniste stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża | odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
rodzaj gleby | roślina tolerancyjna |
walory | ładne jesienne zabarwienie odporność na zanieczyszczenia ozdobne owoce |
zastosowanie | ogrody przydomowe parki zieleń publiczna ogrody orientalne kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) |
strefa | 5 |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |