Euonymus planipes

trzmielina płaskoogonkowa

synonim łaciński: Euonymus sachalinensis HORT.

pokrój: krzewiasty wyprostowany

docelowa wysokość: od 3 m do 5 m

nasłonecznienie: stanowisko cieniste

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

zastosowanie: zieleń publiczna

Wysoki krzew o jajowatym, luźnym pokroju, dorastjący do 5 m wysokości. Tworzy sztywne, słabo rozgałęzione pędy oraz duże, jajowate lub eliptyczne liście o piłkowanych brzegach i zaostrzonych wierzchołkach. Blaszki liściowe mają od 5 do 12 cm długości, są ciemnozielone, jesienią przed opadnięciem przebarwiają się na żółto, pomarańczowo lub w odcieniach czerwieni. Niepozorne, drobne, żółtoseledynowe kwiaty rozwijają się w maju z zaróżowionych, kulistych pąków. Kwiaty są zebrane od 10 do 30 w kwiatostanach, są jednak słabo widoczne, ukryte wśród liści i nie stanowią większej wartości dekoracyjnej, w przeciwieństwie do dojrzewających we wrześniu i październiku okazałych owoców i nasion. Pod względem botanicznym owocami trzmieliny płaskoogonkowej są kuliste, pięciożebrowe, karminowoczerwone torebki o średnicy około 1,5 cm, wiszące na bardzo długich (do 10-12 cm), cienkich i rozgałęzionych szypułach. Wewnątrz torebek znajdują się nasiona okryte jaskrawopomarańczowymi, mięsistymi osnówkami. Po dojrzeniu torebki pękają wzdłuż krawędzi odsłaniając atrakcyjne nasiona, które chętnie zjadają ptaki. Owoce najładniej prezentują po opadnięciu liści. Krzew łatwych w uprawie, mało wymagających, dobrze rośnie na przeciętnych glebach ogrodowych, jest w pełni odporny na mróz. Nie lubi jedynie zbyt mokrych podłoży. Dobrze rośnie zarówno na stanowiskach słonecznych oraz w cieniu. W sprzedaży jest oferowany w 2 formach – tradycyjnego krzewu oraz niedużego drzewka uzyskanego poprzez zaszczepienie na podkładce na wysokości 1-1,5 m. Roślina dobrze prezentuje się sadzona pojedynczo w miejscach eksponowanych oraz w kompozycjach z innymi, niewymagającymi krzewami liściastymi w niewielkich ogrodach przydomowych oraz w zieleni publicznej, parkowej i osiedlowej.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

zasięg geograficzny Mandżuria, Półwysep Koreański, Japonia
grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma małe drzewo lub duży krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
kwiatostan
barwa kwiatów zielone
pora kwitnienia maj
owoce czerwone
ozdobne
pora owocowania wrzesień
październik
nasłonecznienie stanowisko cieniste
stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby roślina tolerancyjna
walory ładne jesienne zabarwienie
odporność na zanieczyszczenia
ozdobne owoce
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zieleń publiczna
ogrody orientalne
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
strefa 5
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8292
opisów

Ostatni wpis:

2024-11-28
skimia japońska 'Rubella'
19191
zdjęć
9523
roślin w produkcji
215
osób online