Bardzo wolno rosnąca, karłowa odmiana buka. Pokrój początkowo krzaczasty, gęsty. Po 10 latach osiąga ok. 1 m wys. Starsze egzemplarze przybierają formę małego drzewa. Dorastają do 4 m wys. i szer. Pędy cienkie. Wszystkie liście zielone, głęboko powcinane, długie i wąskie, 10 cm dł i 1-2 cm szer., prawie nitkowate, podobne do liści wierzby. Jesienią ładnie przebarwiają się na złotobrązowy kolor. Gatunek o dużych wymaganiach siedliskowych, wrażliwy na suszę i upały oraz wahania poziomu wody gruntowej. Nie znosi silnych mrozów i wiosennych przymrozków, które uszkadzają rozwijające się liście. Preferuje gleby żyzne i świeże, przewiewne, gliniaste lub gliniasto-piaszczyste, chętnie wapienne. Dobrze znosi zacienienie. Stosunkowo dobrze rośnie w miastach i w rejonach o silnie zanieczyszczonym powietrzu. Odmiana polecana do małych ogrodów.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
