Forsythia ×intermedia 'Goldzauber'

Ribes alpinum 'Schmidt'

porzeczka alpejska 'Schmidt'

Niewysoki krzew ze sztywno wyprostowanymi głównymi pędami. Osiąga 1-2 m wys. Liście żywozielone, bardzo wcześnie rozwijające się wiosną. Kwiaty męskie żółtozielone, zebrane w gęste kwiatostany, IV-V. Stanowisko od słonecznego do cienistego. Odpowiedni na wszystkie typy siedlisk. Wytrzymuje konkurencję korzeni dużych drzew oraz środowisko miejskie i przemysłowe. Doskonały na żywopłoty.

Chamaecyparis obtusa 'Crippsii'

cyprysik tępołuskowy 'Crippsii'

Stara odmiana pochodzenia angielskiego notowana w uprawie już 1901r. Tworzy ona karłowe, niskie drzewa o dosyć regularnym, stożkowym pokroju. Rośliny w wieku 10 lat uzyskują ok. 2 m wysokości i 1,2 m szerokości. Z wiekiem mogą dorastać do ponad 5 m wysokości. Tworzy krótkie, odstające i słabo rozgałęzione, wachlarzowate pędy pokryte złocisto-żółtymi a we wnętrzu roślin żółto-zielonymi łuskami. Cyprysik japoński jest bardziej wymagający w stosunku do innych uprawianych u nas gatunków roślin iglastych. Preferuje przede wszystkim gleby żyzne, próchniczne, dostatecznie wilgotne, o kwaśnym odczynie, miejsca ciepłe i osłonięte od wiatru. Odmiana ‘Crippsii’ wykazuje mniejszą mrozoodporność w stosunku do wielu innych odmian tego cyprysika i powinna być uprawiana głównie w Polsce zachodniej i w pasie nadmorskim. Młode egzemplarze w pierwszych latach uprawy warto okrywać włókniną lub stroiszem. Osłony te chronią rośliny przede wszystkim przed nadmierną transpiracją i wysychaniem w czasie słonecznej, mroźnej pogody. Odmiana ta najlepiej prezentuje się sadzona pojedynczo w ogrodach japońskich lub jako dominujący element barwny w różnych kompozycjach mieszanych.

Clematis 'Hakuree'

powojnik 'Hakuree'

Odmiana pochodząca z Japonii. Powojnik bylinowy o wiotkich, pokładających się pędach, nie czepiających się podpór. Pędy zimą zamierają do podstawy. Wiosną nowe pędy wyrastają z ziemi i osiągają wysokość 0,5 m. Kwiaty lekko pachnące, dzwonkowate, białe z jasnofioletowym środkiem. Kwitnie VI - IX. Od VII do późnej jesieni roślinę zdobią puszyste owocostany. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, przepuszczalnych, dobrze zdrenowanych, o odczynie od obojętnego do lekko kwaśnego. Nie toleruje gleb podmokłych, zalewanych, zbyt ciężkich, gliniastych oraz zbyt lekkich, piaszczystych. Zalecane stanowisko słoneczne lub półcieniste. Wczesną wiosną wymaga wycięcia wszystkich obumarłych pędów, tuż przy podstawie. W ogrodzie może być sadzony na rabatach bylinowych lub między krzewami. Ładnie przeplata się z innymi roślinami. Może być stosowany jako roślina okrywowa.

Hydrangea macrophylla 'Mariesii Grandiflora'

hortensja ogrodowa 'Mariesii Grandiflora'

Niski, kompaktowy krzew o sezonowych liściach i zaokrąglonym pokroju, dorastający do 1,2 m wysokości. Liście duże, ciemnozielone, odwrotnie jajowate, ząbkowane, jesienią nabiegłe w odcieniu bordo. Kwiatostany talerzowate, spłaszczone, wypełnione w środku drobnymi, przed rozwinięciem lekko różowymi, później różowymi lub niebieskawymi kwiatami płodnymi, na zewnątrz otoczonymi dużymi i efektownymi, perłoworóżowymi kwiatami płonnymi. Kwiaty płonne są większe niż u innych odmian w tym typie, zbudowane z 4 nierównych, zachodzących na siebie płatków o ząbkowanych brzegach, które pod względem botanicznym są rozrośniętymi działkami kielicha. Kwiaty te są osadzone na białoseledynowych, długich szypułkach. We wrześniu brzeżne kwiaty płonne odwracają się do dołu, ukazując kremowozielone zabarwienie spodniej strony płatków. Kwiaty pojawiają się na pędach ubiegłorocznych, od lipca do września, zarówno na silnych pędach głównych, jak i drobniejszych pędach bocznych. Kwiaty zawiązują się latem poprzedniego roku, dlatego pędów nie należy wiosną przycinać, a jedynie usuwać pędy stare, przemarznięte i suche. Odmiana polecana do uprawy na glebach żyznych, stale umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych. W okresie kwitnienia ma duże zapotrzebowanie na wodę. Najlepiej rośnie na stanowiskach półcienistych, osłoniętych od wiatru. W ostre zimy pędy mogą przemarzać, dlatego na wschodzie i w centrum kraju krzewy wymagają okrycia. Na zachodzie kraju zwykle zimują dobrze i regularnie kwitną. Jeśli nawet pędy przemarzną, to krzewy dobrze regenerują z pąków przyziemnych, ale wówczas nie zakwitną w danym roku. Ich ozdobą pozostaną bujne liście. Odmiana polecana do uprawy w miejscach eksponowanym w ogrodach przydomowych oraz na rabatach w parkach, w zieleni osiedlowej.