Ginkgo biloba CLEVELAND'S GOLDEN GLOBE 'Golden Globe'

miłorząb dwuklapowy CLEVELAND'S GOLDEN GLOBE 'Golden Globe'

nazwa handlowa: Ginkgo biloba CLEVELAND'S GOLDEN GLOBE

nazwa hodowlana: Ginkgo biloba 'Golden Globe'

synonim łaciński: Ginkgo biloba 'Cleveland'

pokrój: kulisty

pokrój: jajowaty

docelowa wysokość: od 5 m do 10 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Odmiana o charakterystycznej, gęstej, kulistej koronie. Tempo wzrostu wolniejsze niż u gatunku, przyrasta około 15–20 cm rocznie. Drzewo ma niezwykle gęsty pokrój i liczne rozgałęzienia, z wiekiem tworzy szeroką, zaokrągloną formę. Można się spodziewać, że w ciągu 10 lat osiągnie wysokość od 3 do 4 m i rozpiętość od 2 do 3 m. Jest to odmiana męska, która nie zawiązują nasion. Tworzy 2 rodzaje pędów: nagie, żółtobrązowe, ułożone pionowo długopędy oraz znacznie mniejsze i cieńsze, wałeczkowate krótkopędy pokryte licznie bliznami po opadłych liściach. Pąki brązowe, szerokostożkowate, okryte łuskami. Liście typowe jak u gatunku, ciemnozielone, skórzaste, wachlarzowate, szerokości 5–8 cm, z charakterystycznym wcięciem na wierzchołku, dzielącym blaszkę liściową na dwie klapy (bilobus – dwuklapowy). Widlaste unerwienie liści jest szczególną cechą pierwotną. Nerwy rozchodzą się wachlarzowato od nasady liścia po brzegi blaszki liściowej. Jest to unerwienie nie spotykane u roślin okrytonasiennych. Liście jesienią spektakularnie przebarwiają się na jaskrawo złocistożółty kolor. Drzewo wymaga gleby żyznej, dostatecznie wilgotnej, ale przepuszczalnej, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5–6). Stanowisko słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru. Młode rośliny warto okrywać na zimę. Zabezpieczyć trzeba zarówno system korzeniowy, jak i koronę. Roślina wrażliwa na mechaniczne uszkodzenie korzeni. Nie należy stosować nawozów zawierających wapń. Jak większość odmian miłorzębu toleruje gleby miejskie oraz znosi zanieczyszczone powietrze. Odmiana odkryta przez Davida Clevelanda w 1990 r. jako przypadkowa siewka w Fort Valley w stanie Georgia w USA. Dzięki gęstej, szerokiej koronie, drzewo może być z powodzeniem wykorzystywane do sadzenia w parkach, miastach oraz przydomowych ogrodach.

autorzy opisu tekstowego: Tomasz Dymny; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): David Cleveland, 1990 Fort Valley, Georgia, USA
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma małe drzewo lub duży krzew
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój kulisty
jajowaty
docelowa wysokość od 5 m do 10 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
stanowisko półcieniste
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
roślina tolerancyjna
rodzaj gleby roślina tolerancyjna
gliniasta
próchniczna
przeciętna ogrodowa
walory ozdobne z liści/igieł
odporność na zanieczyszczenia
ładne jesienne zabarwienie
ciekawy pokrój
zastosowanie ogrody osiedlowe
soliter (pojedynczo)
w grupach
ogrody orientalne
ogrody wrzosowiskowe
szpaler
drzewo alejowe parkowe
zieleń publiczna
parki
ogrody przydomowe
strefa 5a
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Tomasz Dymny Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11994
rośliny
8481
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-04
jałowiec rozesłany 'Nana'
19227
zdjęć
9660
roślin w produkcji
248
osób online