Ginkgo biloba CLEVELAND'S GOLDEN GLOBE 'Golden Globe'
miłorząb dwuklapowy CLEVELAND'S GOLDEN GLOBE 'Golden Globe'
nazwa handlowa: Ginkgo biloba CLEVELAND'S GOLDEN GLOBE
nazwa hodowlana: Ginkgo biloba 'Golden Globe'
synonim łaciński: Ginkgo biloba 'Cleveland'
pokrój: kulisty
pokrój: jajowaty
docelowa wysokość: od 5 m do 10 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża: roślina tolerancyjna
zastosowanie: zieleń publiczna
Odmiana o charakterystycznej, gęstej, kulistej koronie. Tempo wzrostu wolniejsze niż u gatunku, przyrasta około 15–20 cm rocznie. Drzewo ma niezwykle gęsty pokrój i liczne rozgałęzienia, z wiekiem tworzy szeroką, zaokrągloną formę. Można się spodziewać, że w ciągu 10 lat osiągnie wysokość od 3 do 4 m i rozpiętość od 2 do 3 m. Jest to odmiana męska, która nie zawiązują nasion. Tworzy 2 rodzaje pędów: nagie, żółtobrązowe, ułożone pionowo długopędy oraz znacznie mniejsze i cieńsze, wałeczkowate krótkopędy pokryte licznie bliznami po opadłych liściach. Pąki brązowe, szerokostożkowate, okryte łuskami. Liście typowe jak u gatunku, ciemnozielone, skórzaste, wachlarzowate, szerokości 5–8 cm, z charakterystycznym wcięciem na wierzchołku, dzielącym blaszkę liściową na dwie klapy (bilobus – dwuklapowy). Widlaste unerwienie liści jest szczególną cechą pierwotną. Nerwy rozchodzą się wachlarzowato od nasady liścia po brzegi blaszki liściowej. Jest to unerwienie nie spotykane u roślin okrytonasiennych. Liście jesienią spektakularnie przebarwiają się na jaskrawo złocistożółty kolor. Drzewo wymaga gleby żyznej, dostatecznie wilgotnej, ale przepuszczalnej, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5–6). Stanowisko słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru. Młode rośliny warto okrywać na zimę. Zabezpieczyć trzeba zarówno system korzeniowy, jak i koronę. Roślina wrażliwa na mechaniczne uszkodzenie korzeni. Nie należy stosować nawozów zawierających wapń. Jak większość odmian miłorzębu toleruje gleby miejskie oraz znosi zanieczyszczone powietrze. Odmiana odkryta przez Davida Clevelanda w 1990 r. jako przypadkowa siewka w Fort Valley w stanie Georgia w USA. Dzięki gęstej, szerokiej koronie, drzewo może być z powodzeniem wykorzystywane do sadzenia w parkach, miastach oraz przydomowych ogrodach.
pochodzenie | odkrywca, hodowca (selekcjoner): David Cleveland, 1990 Fort Valley, Georgia, USA |
grupa roślin | iglaste |
grupa użytkowa | iglaste |
forma | małe drzewo lub duży krzew |
siła wzrostu | roślina wolnorosnąca |
pokrój | kulisty jajowaty |
docelowa wysokość | od 5 m do 10 m |
barwa liści (igieł) | ciemnozielone |
zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
nasłonecznienie | stanowisko słoneczne stanowisko półcieniste |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża | odczyn lekko kwaśny do obojętnego roślina tolerancyjna |
rodzaj gleby | roślina tolerancyjna gliniasta próchniczna przeciętna ogrodowa |
walory | ozdobne z liści/igieł odporność na zanieczyszczenia ładne jesienne zabarwienie ciekawy pokrój |
zastosowanie | ogrody osiedlowe soliter (pojedynczo) w grupach ogrody orientalne ogrody wrzosowiskowe szpaler drzewo alejowe parkowe zieleń publiczna parki ogrody przydomowe |
strefa | 5a |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |