Ginkgo biloba 'Fairmount'

miłorząb dwuklapowy 'Fairmount'

synonim polski: miłorząb chiński 'Fairmount'

pokrój: kolumnowy

pokrój: drzewiasty wyprostowany

docelowa wysokość: od 15 m do 20 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

wilgotność: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Silnie rosnące drzewo charakteryzujące się wąskim, wyprostowanym pokrojem. Po 10 latach uprawy osiąga 3-4 m wysokości oraz 1 m szerokości. Roślina tworzy 2 rodzaje pędów: nagie, żółtobrązowe, ułożone pionowo długopędy oraz znacznie mniejsze i cieńsze, wałeczkowate krótkopędy pokryte licznie bliznami po opadłych liściach. Pąki brązowe, szerokostożkowate, okryte łuskami. Liście typowe jak u gatunku, ciemnozielone, skórzaste, wachlarzowate, szerokości 5–8 cm, z charakterystycznym wcięciem na wierzchołku dzielącym blaszkę liściową na dwie klapy (bilobus – dwuklapowy). Widlaste unerwienie liści jest szczególną cechą pierwotną. Nerwy rozchodzą się wachlarzowato od nasady liścia po brzegi blaszki liściowej. Jest to unerwienie nie spotykane u roślin okrytonasiennych. Liście jesienią spektakularnie przebarwiają się na żółty kolor. Klon męski, nie zawiązuje nasion. Odmiana często oferowana jest pod bardzo podobną, ale nieprawidłową nazwą 'Fairmont'. Drzewo wymaga gleby żyznej, dostatecznie wilgotnej, ale przepuszczalnej, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5–6). Stanowisko słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru. Młode rośliny warto okrywać na zimę. Zabezpieczyć trzeba zarówno system korzeniowy, jak i koronę. Roślina wrażliwa na mechaniczne uszkodzenie korzeni. Nie należy stosować nawozów zawierających wapń. Jak większość odmian toleruje gleby miejskie oraz znosi zanieczyszczone powietrze. Aby utrzymać silny, pojedynczy pęd przewodni niekiedy potrzebne jest cięcie korekcyjne, polegające na skróceniu lub usunięciu dominujących, pionowo wyrastających gałęzi bocznych. Odmiana uzyskana z egzemplarza posadzonego w parku Fairmount w Filadelfii w USA w 1876 roku, rozpowszechniona w uprawie od 1962 r. Dzięki gęstej i wąskiej koronie drzewo może być z powodzeniem wykorzystywane do obsadzania ciągów komunikacyjnych, miejskich ulic, a także sadzone w parkach oraz ogrodach przydomowych.

autorzy opisu tekstowego: Tomasz Dymny; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie wprowadzenie do handlu: od 1962 r. USA
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma drzewo
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój kolumnowy
drzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość od 15 m do 20 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
stanowisko półcieniste
wilgotność roślina tolerancyjna
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby roślina tolerancyjna
przeciętna ogrodowa
walory ozdobne z liści/igieł
odporność na zanieczyszczenia
ładne jesienne zabarwienie
ciekawy pokrój
zastosowanie soliter (pojedynczo)
szpaler
drzewo alejowe parkowe
drzewo alejowe uliczne
zieleń publiczna
parki
ogrody przydomowe
strefa 5a
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Tomasz Dymny Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11796
rośliny
8111
opisów

Ostatni wpis:

2022-11-23
kalina koralowa 'Park Harvest'
18564
zdjęć
9429
roślin w produkcji
338
osób online