Ginkgo biloba 'Globus'
miłorząb dwuklapowy 'Globus'
synonim polski: miłorząb dwuklapowy 'Barabits Sztráda'
pokrój: nieregularny
pokrój: kulisty
docelowa wysokość: od 1 m do 2 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
wilgotność: roślina tolerancyjna
zastosowanie: zieleń publiczna
Oryginalna, karłowa odmiana miłorzębu dwuklapowego, charakteryzująca się gęstym pokrojem, przypominająca dużą piłkę o średnicy do 2 m. Wzrost bardzo powolny. Po 30 latach osiąga dopiero 1,5 m średnicy. Roślina tworzy dwa rodzaje pędów: nagie, żółte długopędy oraz wałeczkowate, pokryte dość licznie bliznami po opadłych liściach krótkopędy, znacznie mniejsze i cieńsze. Pąki brązowego koloru, szerokostożkowate, okryte łuskami. Liście ciemnozielone, skórzaste, wachlarzowate, nieco większe niż u gatunku, wcięte w 2–4 miejscach. Blaszka liściowa wydaje się lekko podwinięta do środka. Widlaste unerwienie liści rozchodzi się wachlarzowato od nasady ogonka. Jest to unerwienie nie spotykane u roślin okrytonasiennych. Liście jesienią atrakcyjnie przebarwiają się na złocistożółty kolor. Jest to klon męski, który tworzy wyłącznie kwiaty męskie (w kwietniu i maju) i nie zawiązuje nasion. W polskich szkółkach roślina najczęściej oferowana jest w formie piennej, zaszczepiona na podkładce na wysokości 1,5 m, ale można też zakupić okazy nisko szczepione. W zagranicznych szkółkach odmiana ta bardzo często bywa szczepiona na wysokości 2,5 m. Wymaga gleby żyznej, dostatecznie wilgotnej, ale przepuszczalnej, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5–6). Stanowisko słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru. W młodym wieku wymaga okrycia na zimę, zarówno systemu korzeniowego, jak i korony. Roślina wrażliwa na mechaniczne uszkodzenie korzeni. Nie należy stosować nawozów zawierających wapń. W razie potrzeby można przeprowadzić korektę korony poprzez wiosenne cięcie. Bardzo cenna odmiana ze względu na kompaktowy pokrój. Polecana do nasadzeń pojedynczych nawet w bardzo małych ogrodach przydomowych, na skalniakach, wrzosowiskach, a także do uprawy pojemnikowej.
pochodzenie | odkrywca, hodowca (selekcjoner): Elmer Barabits Węgry; wprowadzenie do handlu: szkółka Barabits's Lővér Pinetum Sopron |
grupa roślin | iglaste |
grupa użytkowa | iglaste |
forma | małe drzewo lub duży krzew |
siła wzrostu | roślina wolnorosnąca |
pokrój | nieregularny kulisty |
docelowa wysokość | od 1 m do 2 m |
barwa liści (igieł) | ciemnozielone |
zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
nasłonecznienie | stanowisko słoneczne |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne roślina tolerancyjna |
ph podłoża | odczyn kwaśny odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa roślina tolerancyjna |
walory | ciekawy pokrój ładne jesienne zabarwienie odporność na zanieczyszczenia ozdobne z liści/igieł |
zastosowanie | ogrody przydomowe zieleń publiczna ogrody skalne ogrody wrzosowiskowe ogrody orientalne rabaty pojemniki, balkony, tarasy w grupach soliter (pojedynczo) |
strefa | 5a |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |