Ginkgo biloba 'Praga'

Niska, wolno rosnąca odmiana miłorzębu o szerokim pokroju, z charakterystycznie horyzontalnie ułożonymi pędami. W literaturze bardzo często mylona z podobną odmianą 'Pendula', ale w odróżnieniu od niej nie tworzy parasolowatej korony ze zwieszonymi pędami, lecz gałęzie rosną szeroko i poziomo. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że może od tej odmiany pochodzić. Okaz mateczny, początkowo noszący nazwę Ginkgo biloba var. pragensis, później Ginkgo biloba 'Pragensis' rośnie w Ogrodzie Botanicznym w Pradze i jest klonem męskim, nie tworzy nasion. Jego wiek szacuje się na około 150 lat. W 1996 roku nazwa drzewa matecznego została zmieniona na Ginkgo biloba 'Praga'. Roślina tworzy dwa rodzaje pędów: nagie, żółte długopędy oraz wałeczkowate, pokryte dość licznie bliznami po opadłych liściach krótkopędy, znacznie mniejsze i cieńsze. Pąki brązowego koloru, szerokostożkowate, okryte łuskami. Liście typowe dla gatunku tj. ciemnozielone, skórzaste, wachlarzowate, szerokość 5–8 cm z charakterystycznym wcięciem na wierzchołku dzielącym blaszkę na dwie klapy (bilobus – dwuklapowy). Widlaste unerwienie liści rozchodzi się wachlarzowato od nasady ogonka po brzegi blaszki liściowej. Jest to unerwienie nie spotykane u roślin okrytonasiennych. Drzewo pięknie prezentuje się jesienią, gdy liście przybierają złocistożółte barwy, długo utrzymują się na gałęziach i przepięknie mienią się w promieniach słonecznych. Wymaga gleby żyznej, dostatecznie wilgotnej, ale przepuszczalnej, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5–6). Preferuje stanowisko słoneczne, ciepłe, osłonięte od wiatru. W młodym wieku wymaga okrycia na zimę, zarówno systemu korzeniowego, jak i korony. Roślina wrażliwa na mechaniczne uszkodzenie korzeni. Nie należy stosować nawozów zawierających wapń. Ze względu na piękny, szeroki pokrój odmiana polecana do sadzenia pojedynczo w dużych ogrodach przydomowych w miejscach wyeksponowanych.

autorzy opisu tekstowego: Tomasz Dymny; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie	pierwsza publikacja: Karel Domin (czeski botanik ) nadał status odmiany botanicznej Ginkgo biloba var. pragensis 1930 Czechy
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	małe drzewo lub duży krzew
pokrój	nieregularny przewisający (płaczący, zwisły)
docelowa wysokość	od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście opadające na zimę
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne roślina tolerancyjna
ph podłoża	odczyn kwaśny odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa roślina tolerancyjna
walory	ciekawy pokrój ładne jesienne zabarwienie odporność na zanieczyszczenia ozdobne z liści/igieł
zastosowanie	ogrody przydomowe parki zieleń publiczna soliter (pojedynczo)
strefa	5a

STREFA	Temp. minimalne
5B	-26°C / -23°C
6a	-23°C / -21°C
6b	-20°C / -18°C
7a	-18°C / -15°C
7b	-15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Tomasz Dymny Związek Szkółkarzy Polskich