Achillea filipendulina
krwawnik wiązówkowaty
synonim łaciński: Achillea eupatorium M.Bieb.
synonim polski: krwawnik talerzowaty
pokrój: kępiasty
docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
wilgotność: podłoże wilgotne
zastosowanie: zieleń publiczna
Wysoka bylina o kępiastym pokroju, ze sztywnymi i wyprostowanymi pędami ulistnionymi na prawie całej długości. Osiąga wysokość do 1,5 m. Liście pierzaste, o łatkach ząbkowanych, pokryte, podobnie jak łodygi, ostrymi, szarymi włoskami. Koszyczki kwiatowe małe, żółte, o bardzo małych kwiatach języczkowatych, zebrane po 50-300 w płaskie, gęste baldachogrona o średnicy 4-10 cm. Kwitnie w VII-VIII. Kwiatostany są bardzo trwale i nadają się do zasuszania. Wszystkie części rośliny zawierają aromatyczny olejek. Krwawnik wiązówkowaty wymaga dużo słońca i gleby przepuszczalnej, żyznej. W stanie naturalnym występuje na wilgotnych łąkach, dlatego bujniej rośnie w miejscach wilgotnych, ale ważne jest pełne nasłonecznienie, inaczej pędy są wiotkie i często wylegają. Bylina łatwa do uprawy. Nie ma specjalnych wymagań. Do sadzenia na dużych rabatach bylinowych w grupach po 3-10 lub po 10-20 sztuk razem. Można wprowadzać ten gatunek do założeń naturalistycznych, na przykład na łąki kwietne. Kwiatostany pozostają dość długo dekoracyjne, ale potem należy całe pędy ściąć tuż nad ziemią, aby pobudzić powtórne kwitnienie. Pędy można pozostawić nieprzycięte dla zimowej dekoracji ogrodu, a ściąć je dopiero po ustąpieniu śniegu. Ilość roślin na 1 m2 - 7. Kwiaty, świeże i zasuszone, znajdują zastosowanie w bukieciarstwie.
zasięg geograficzny | południowo-wschodnia Turcja, Kaukaz, Iran do Azji Środkowej |
pochodzenie | pierwsza publikacja: Lam. 1783; wprowadzenie do handlu: 1803 |
grupa roślin | byliny |
grupa użytkowa | byliny |
forma | bylina |
siła wzrostu | wzrost typowy dla gatunku |
pokrój | kępiasty |
docelowa wysokość | od 0,5 m do 1 m |
barwa liści (igieł) | ciemnozielone |
zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
rodzaj kwiatów | kwiatostan |
barwa kwiatów | żółte |
pora kwitnienia | lipiec sierpień |
nasłonecznienie | stanowisko słoneczne |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne podłoże wilgotne |
rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa próchniczna |
walory | ciekawy pokrój ozdobne z kwiatów |
zastosowanie | ogrody przydomowe parki zieleń publiczna kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) rabaty kwiaty cięte suche bukiety w grupach |
strefa | 4 |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |