Lonicera caerulea var. kamtschatica
jagoda kamczacka
Krzew liściasty uprawiany dla wcześnie dojrzewających i jednych z pierwszych w sezonie owoców. Pochodzi z Północno-Wschodniej Azji, jest dobrze przystosowany do uprawy w Polsce. Dorasta do 1,5-2 m wysokości i podobnej szerokości. Liście są zmienne w kształcie, owalne, długości od 7 do 9 cm, zielone, od spodu niebieskawe, młode liście są miękko owłosione. Kwiaty wargowe, żółtokremowe, niepozorne, rozwijają się w pierwszej połowie kwietnia, są wytrzymałe na wiosenne przymrozki. Roślina obcopylna, do obfitego owocowania wymaga sąsiedztwa innych krzewów (odmian) jagody kamczackiej. Owocowanie rozpoczyna się już w 2 lub 3 roku po posadzeniu, pełnia owocowania następuje w 5 roku po posadzeniu, a z jednego krzewu średnio zbiera się od 3 do 4 kg owoców. Owoce są wydłużone, cylindryczne, maja od 1 do 3 cm długości, ich skórka jest granatowa, pokryta srebrzystym, woskowym nalotem. W smaku są słodko-winne, mniej lub bardziej słodkie, z nutą goryczki. Owoce dojrzewają na przełomie maja i czerwca oraz w czerwcu, są bogate w antocyjany, witaminy, makro i mikroelementy, korzystnie wpływające na zdrowie. Nadają się do spożywania na surowo oraz przetwarzania – wyrobu soków, dżemów, wina, suszenia i mrożenia. Krzew łatwy w uprawie, tolerują gleby piaszczyste i suche, choć najlepiej rośnie na podłożach lekko kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych, piaszczysto-gliniastych, na stanowiskach słonecznych do półcienistych. Roślina odporna na mróz. Czasami liście mogą być porażane przez mączniaka prawdziwego, co objawia się występowaniem białych, mączystych plam na ich powierzchni.