Hepatica transsylvanica

Bylina pochodząca z Karpat w Rumunii. Tworzy kępy i liście nieco większe niż u przylaszczki pospolitej. Rośliny dorastają do wysokości 15-25 cm. Pod ziemią tworzy krótkie, walcowate kłącza. Liście zebrane w rozetę, zimozielone. Są trójklapowe, na każdej klapie dodatkowo ząbkowane, skórzaste i osadzone na dość długich ogonkach. Początkowo jasnozielone, później ciemnozielone. Kwiaty mlecznoniebieskie do jaskrawoniebieskich, o średnicy do 4-4,5 cm, z płatkami liczniejszymi i węższymi niż u przylaszczki pospolitej. Kształtem przypominają te u zawilców. Pojawiają się bardzo wcześnie, czasem już w lutym, zazwyczaj w marcu, kwietniu. Roślina wymaga gleby próchnicznej, umiarkowanie wilgotnej, zawierającej wapń. Najlepiej rośnie wśród innych bylin cieniolubnych, okrywowych, w nasadzeniach naturalistycznych. Przydatna do sadzenia w grupach. Należy unikać zbyt wczesnego usuwania zeszłorocznych liści, nawet jeżeli są zniszczone po zimie. Najlepiej robić to dopiero, gdy pojawią się nowe, zazwyczaj pod koniec kwietnia.

autorzy opisu tekstowego: Wojciech Górka; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin	byliny
grupa użytkowa	byliny
forma	bylina
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	kępiasty
docelowa wysokość	od 0,1 m do 0,2 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście zimozielone
rodzaj kwiatów	pojedyncze
barwa kwiatów	niebieskie
pora kwitnienia	kwiecień marzec luty
nasłonecznienie	stanowisko półcieniste stanowisko cieniste
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	odczyn zasadowy
rodzaj gleby	próchniczna
walory	roślina zimozielona ozdobne z kwiatów ciekawy pokrój
zastosowanie	w grupach rabaty kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) ogrody skalne roślina okrywowa parki ogrody przydomowe
strefa	5

STREFA	Temp. minimalne
5B	-26°C / -23°C
6a	-23°C / -21°C
6b	-20°C / -18°C
7a	-18°C / -15°C
7b	-15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wojciech Górka Związek Szkółkarzy Polskich