Hydrangea macrophylla 'AB Green Shadow' PBR

Cotinus coggygria SMOKEY JOE 'Lisjo'

perukowiec podolski SMOKEY JOE 'Lisjo'

Odmiana perukowca o zwartym pokroju, osiągająca wysokość 2-2,5 m. Liście zielone, o kształcie owalnym do odwrotnie jajowatego, o długości 3-8 cm. Pojawiają się późno, w drugiej połowie V. Jesienią wybarwiają się na ładne kolory, od pomarańczowego do czerwonego. Największą atrakcją tej rośliny są kwiatostany, a później owocostany. Kwitną już bardzo młode jednoroczne rośliny, od końca V do VI. Drobne kwiaty zebrane są w dość duże szczytowe wiechy, które rozwijają się w okazałe, różowoczerwone, puszyste owocostany, przypominające peruki. Od wyglądu owocostanów pochodzi nazwa rodzajowa rośliny. Roślina ta jest kserofitem. Ma niewielkie wymagania glebowe. Dobrze rośnie na glebach piaszczystych i przeciętnych ogrodowych, o odczynie zasadowym. Suszę znosi dobrze. Nie lubi gleb gliniastych, zwięzłych. Jest krzewem wybitnie światłożądnym, dlatego najlepiej sadzić go w miejscach słonecznych. Sadząc perukowce należy unikać miejsc, w których wystąpiła choroba spowodowana przez Verticillium. Roślina mrozoodporna w całym kraju.

Ribes nigrum 'Ben Lemond'

porzeczka czarna 'Ben Lemond'

Odmiana towarowa o dużej wartości przetwórczej, szczególnie przydatna na soki. Krzewy rosną umiarkowanie silnie, mają wzniosły pokrój. Powinny być sadzone na glebach żyznych, wówczas lepiej rosną i obficiej plonują. Owoce średnio duże, zebrane w krótkie i średniej długości grona. Mają grubą skórkę, nie osypują się przedwcześnie, dojrzewają równomiernie. Dość wrażliwe na choroby. Owoce dojrzewają w drugiej połowie lipca.

Pseudotsuga menziesii

daglezja zielona

Drzewo z sylwetki przypominające świerk pospolity. W naturze występuje w zachodniej części Ameryki Północnej. Pokrój młodych drzew szerokostożkowaty, przy dobrym naświetleniu długo utrzymują dolne gałęzie. Pień u starszych roślin rosnących w zwarciu wysoko oczyszczony, pokryty grubą, czerwonobrązową korowiną. Należy do najszybciej rosnących i najwyższych drzew iglastych. W swojej ojczyźnie osiąga 110 m wysokości i 4,5 m średnicy i żyje 1000 lat. W Europie najwyższe drzewa mają 45-50 m wys. Igły daglezji są soczystozielone, długie i miękkie. Roztarte pachną jabłkami. Charakterystyczne są jej szyszki o długości 8-10 cm., pokryte haczykowatymi, trójdzielnymi łuskami wspierającymi. Wykazuje dużą tolerancję, co do gleby. Najlepiej rośnie na glebach głębokich i żyznych, w okolicach o dużej wilgotności powietrza i łagodnych zimach. W ogrodzie możemy ją zastosować jako szybko rosnącą przysłonę. Doskonale będzie się prezentować we wszelkich założeniach naturalistycznych. Może być uzupełnieniem doboru roślin dla działki leśnej.

Taxus baccata f. aurea

cis pospolity forma złota

Krzew o szerokim pokroju, w starszym wieku drzewkowatym. Igły o dł. 2-3,5 cm, złocistożółte na przyrostach wiosennych, w trakcie wegetacji zielenieją, a jesienią i zimą są prawie całkiem zielone. Stara odmiana, z połowy XIX w., o bliżej nieznanym pochodzeniu. W uprawie znajduje się wiele podobnych typów rozmnażanych z nasion o intensywniejszym lub słabszym żółtym zabarwieniu igieł, dlatego Taxus baccata f. aurea na pewno nie jest jednym klonem hodowlanym. Rośliny wymagają gleb przeciętnych lub żyznych, zwięzłych, umiarkowanie wilgotnych, stanowisk lekko ocienionych lub cienistych. Polecane są do ogrodów przydomowych, kolekcji iglastych, starych ogrodów i zabytkowych parków. Mogą być intensywnie cięte i formowane, nadają się więc na niskie i średnio wysokie, strzyżone żywopłoty.