Hydrangea macrophylla 'Glowing Embers'

Półkulisty krzew o ładnym, sezonowym, ciemnozielonym ulistnieniu oraz silnych i wyprostowanych pędach, zakończonych kulistymi kwiatostanami w odcieniu czerwieni. Odmiana szybko rosnąca, dorastająca do 1,3 m wysokości oraz podobnej średnicy. Wytwarza średniej wielkości kwiatostany, średnicy około 15 cm, zbudowane z pojedynczych, dekoracyjnych kwiatów płonnych, niezbyt gęsto skupionych w kulę. Pojedyncze kwiaty są zbudowane z 3-5, najczęściej jednak 4, szerokich, romboidalnych płatków z ostrym zakończeniem, delikatnie zachodzących na siebie u podstawy. Pod względem botanicznym płatki te są rozrośniętymi, wybarwionymi działkami kielicha. Kwiaty początkowo różowe do ciemnoróżowych, z odcieniem purpurowym lub fioletowym. Najintensywniejszą czerwoną barwę kwiatów mają krzewy rosnące w podłożu o pH w granicach 6,5. W środku kwiatów są widoczne małe, kremowe pączki utworzone przez zredukowane płatki korony, które po dojrzeniu przyjmują barwę niebieską lub fioletową i szybko odpadają. Kwiaty pojawiające się w czerwcu, zawiązują się latem poprzedniego roku, dlatego pędów nie należy wiosną przycinać, a jedynie usuwać pędy stare, przemarznięte i suche. Odmiana polecana do uprawy na glebach żyznych, stale umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych. W okresie kwitnienia ma duże zapotrzebowanie na wodę. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych, osłoniętych od wiatru. W ostre zimy pędy mogą przemarzać, dlatego na wschodzie i w centrum kraju krzewy wymagają okrycia. Na zachodzie kraju zwykle zimują dobrze i regularnie kwitną. Jeśli nawet pędy przemarzną, to krzewy dobrze regenerują z pąków przyziemnych, ale wówczas nie zakwitną w danym roku. Ich ozdobą pozostaną bujne liście. Roślina polecana do uprawy w miejscach wyeksponowanych w ogrodach przydomowych oraz w grupach w parkach i w zieleni osiedlowej. Odmiana wyhodowana w Niemczech w latach 50, występująca pod kilkoma nazwami synonimicznymi.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie	odkrywca, hodowca (selekcjoner): Brugger 1950 Niemcy
grupa roślin	liściaste
grupa użytkowa	liściaste krzewy
forma	krzew
siła wzrostu	wzrost typowy dla gatunku
pokrój	półkulisty
docelowa wysokość	od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł)	ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł)	liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów	kwiatostan
barwa kwiatów	fioletowoczerwone czerwone różowe
pora kwitnienia	czerwiec lipiec sierpień wrzesień
nasłonecznienie	stanowisko cieniste stanowisko półcieniste stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże umiarkowanie wilgotne podłoże wilgotne
ph podłoża	odczyn kwaśny odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby	przeciętna ogrodowa próchniczna
walory	ozdobne z kwiatów ozdobne z liści/igieł
zastosowanie	ogrody przydomowe parki rabaty pojemniki, balkony, tarasy kwiaty cięte suche bukiety w grupach
strefa	6b

STREFA	Temp. minimalne
5B	-26°C / -23°C
6a	-23°C / -21°C
6b	-20°C / -18°C
7a	-18°C / -15°C
7b	-15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich