Hydrangea macrophylla 'Leuchtfeuer'

hortensja ogrodowa 'Leuchtfeuer'

Grupa Hortensia

pokrój: krzewiasty wyprostowany

pokrój: kulisty

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko cieniste

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

wilgotność: podłoże wilgotne

zastosowanie: zieleń publiczna

Żywotny krzew o kulistym pokroju, dorastający do około 1 m wysokości oraz podobnej średnicy. Bardzo dekoracyjna i popularna odmiana hortensji o okazałych, czerwonych kwiatach zebranych w duże, kuliste, lekko spłaszczone kwiatostany. Liście szerokoeliptyczne, jasnozielone, brzegiem ząbkowane i lekko brązowawe, z delikatnym połyskiem. Ogonki liściowe grube. Pojedyncze kwiaty są zbudowane z 4, czasami pięciu, atrakcyjnych, czerwonych płatków, które pod względem botanicznym są rozrośniętymi działkami kielicha. Początkowo płatki wznoszą się do góry, potem nabierają kształtu soczewki, a w pełnym rozkwicie są płasko rozpostarte. W środku kwiatów są widoczne małe, kremowe pączki utworzone przez zredukowane płatki korony otaczające pręciki i słupki, które po dojrzeniu przyjmują barwę niebieską lub fioletową i szybko odpadają. Kwiaty w kwiatostanach nie są zbyt mocno upakowane, dlatego nie namakają w czasie deszczu i nie są tak ciężkie, jak u odmian o większych i gęstszych kwiatostanach. Kwiaty, pojawiające się od czerwca do sierpnia, zawiązują się latem poprzedniego roku, dlatego pędów nie należy wiosną przycinać, a jedynie usuwać pędy stare, przemarznięte i suche. Odmiana polecana do uprawy na miejscach słonecznych i półcienistych, na glebach żyznych, stale umiarkowanie wilgotnych i przepuszczalnych. W ostre zimy pędy mogą przemarzać, dlatego na wschodzie i w centrum kraju krzewy wymagają okrycia. Na zachodzie kraju zwykle zimują dobrze i regularnie kwitną. Jeśli nawet pędy przemarzną, to krzewy dobrze regenerują z pąków przyziemnych, ale wówczas nie zakwitną w danym roku. Ich ozdobą pozostaną bujne liście. Nadaje się do uprawy w pojemnikach, w kompozycjach z bylinami. Krzewy dobrze prezentują się w miejscach wyeksponowanych w ogrodach przydomowych oraz na rabatach w parkach i w zieleni osiedlowej.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty wyprostowany
kulisty
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów kwiatostan
barwa kwiatów czerwone
purpurowe
pora kwitnienia czerwiec
lipiec
sierpień
nasłonecznienie stanowisko cieniste
stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
podłoże wilgotne
ph podłoża odczyn kwaśny
odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
próchniczna
walory ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zieleń publiczna
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
kwiaty cięte
suche bukiety
w grupach
soliter (pojedynczo)
strefa 6b
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Przemysław Bąbelewski Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8292
opisów

Ostatni wpis:

2024-11-28
skimia japońska 'Rubella'
19191
zdjęć
9523
roślin w produkcji
199
osób online