Pnącze o interesujących, drobnych liściach ze złocistym obrzeżeniem, wspinające się za pomocą korzeni czepnych. Dorasta do 5-6 m wysokości. Liście są jasnozielone, sercowate, brzegiem piłkowane, z żółtą obwódką nieregularnie wcinającą się w głąb blaszek liściowych. Starsze egzemplarze kwitną, wytwarzając drobne, białe kwiaty zebrane w płaskie, kilkunastocentymetrowe kwiatostany, przypominające kwiatostany czarnego bzu. Większość kwiatów w kwiatostanie jest płodna, ale na jego obrzeżu trafiają się także zdecydowanie większe kwiaty płonne. Kwitnienie tej hortensji przypada na przełom czerwca i lipca. Roślina tolerancyjna pod względem podłoża, odporna na mróz. Odmiana wyselekcjonowana w Stanach Zjednoczonych. Od gatunku, oprócz złocisto obrzeżonych liści, różni się słabszym wzrostem i lepszym przytwierdzaniem się pędów do podpór. Najlepszym miejscem do uprawy tego pnącza jest zaciszne, półcieniste stanowisko. Gleba powinna być żyzna, lekko kwaśna i stale umiarkowanie wilgotna. Roślina polecana od sadzenia przy murach, pniach drzew, pergolach lub dużych kamieniach. Oprócz klasycznego zastosowania, jako pnącza pokrywającego północne, wschodnie i zachodnie ściany, oraz pnie drzew, hortensje te można wykorzystać jako rośliny okrywowe. Sadzimy wówczas 2-3 szt./m2. W dobrych warunkach glebowych już po dwóch latach uprawy uzyskamy zwarte pokrycie gruntu.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
