Juniperus communis 'Greenmantle'

jałowiec pospolity 'Greenmantle'

pokrój: płożący

docelowa wysokość: od 0,1 m do 0,2 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże suche

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Odmiana uzyskana w Wielkiej Brytanii w latach 80 XX wieku. Wolno rosnąca odmiana o płożącym pokroju, podobna do odmiany 'Green Carpet', ale o ciemniejszej barwie igieł. Po 10 latach uprawy krzewy osiągają 0,2 m wysokości przy 1,5 m średnicy. Pędy wyrastają promieniście ze środka krzewu, rozgałęziają się i ścielą się po ziemi. Gałązki liczne, cienkie, najmłodsze w kolorze słomkowym, starsze w odcieniach wiśni i brązu. Igły ułożone po 3 w okółkach, około 1 cm długości, ciemnozielone, nie kłujące. Roślina wyjątkowo łatwa w uprawie, o bardzo skromnych wymaganiach glebowych. Doskonale rośnie na stanowiskach słonecznych, na glebach ubogich w składniki pokarmowe, suchych, kamienistych, a nawet jałowych. Źle rośnie jedynie na miejscach zbyt wilgotnych lub podmokłych. Całkowicie mrozoodporna, bez obaw może być sadzona na terenie całego kraju. Ze względu na płytki, ale rozległy system korzeniowy krzewy doskonale nadają się do sadzenia na skarpach i nasypach umacniając je i chroniąc przed osuwaniem ziemi i wypłukiwaniem w czasie silnych opadów deszczu. Odmiana polecana do stosowania w ogrodach prywatnych i zieleni publicznej jako roślina okrywowa (gęstość sadzenia 3 szt./m2). Doskonale komponuje się z innymi krzewami iglastymi, może rosnąć w dużych ogrodach skalnych, na wrzosowiskach, na cmentarzach. Efektownie prezentują się rośliny sadzone na murkach, z których malowniczo zwieszają pędy, lub między kamieniami w ogrodach alpejskich. Szkółki oferują odmianę także w postaci niewielkich drzewek, zaszczepionych na podkładce, które można sadzić w wyeksponowanych miejscach w ogrodach przydomowych oraz w pojemnikach ustawianych na słonecznych tarasach i balkonach.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma krzew
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój płożący
docelowa wysokość od 0,1 m do 0,2 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże suche
podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn kwaśny
odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby piaszczysta
przeciętna ogrodowa
walory ozdobne z liści/igieł
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
roślina okrywowa
ogrody skalne
ogrody wrzosowiskowe
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
w grupach
strefa 3
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Szkółka Roślin Ozdobnych Wiesław SZYDŁO

Poznaj również

zdjecie rosliny: świerk biały \'Compacta\'

Picea glauca 'Compacta'

świerk biały 'Compacta'

Miniaturowa, bardzo wolno rosnąca odmiana świerka o wąskim, stożkowatym i gęstym pokroju, znana także pod nazwą ‘Conica Compacta’. Roślina rocznie przyrasta jedynie o 2-3 cm, osiągając po 10 latach uprawy około 0,5 m wysokości. Igły jasnozielone, bardzo krótkie, słabo kłujące, gęsto osadzone wokół pędów. Pędy liczne, wzniesione do góry, gęsto upakowane obok siebie, cienkie, wałeczkowate, zakończone wyraźnym pąkiem szczytowym otoczonym rozetką igieł. Młode przyrosty soczyście zielone, po dojrzeniu ciemniejące. Krzewy bardzo ciekawie prezentują się w momencie tworzenia nowych przyrostów, oraz latem, po zakończeniu wzrostu, gdy wierzchołki pędów zachowują jeszcze młode, jasnozielone igły, które przypominają małe, jasne gwiazdki równomiernie rozrzucone na powierzchni krzewu. Odmiana nietrudna w uprawie, polecana do sadzenia na glebach zasobnych w składniki pokarmowe, stale wilgotnych, lekko kwaśnych, przepuszczalnych, na stanowiskach słonecznych. Roślina odporna na mróz. W bezśnieżne zimy zaleca się osłanianie krzewów od strony południowej stroiszem, cieniówką lub agrowłókniną. Lekkie okrycie zabezpieczy igły przed wysychaniem w mroźne, słoneczne dni. Najczęściej igły wysychają od strony nasłonecznionej, wówczas wraz z nadejściem wiosny żółkną i opadają. Podobne objawy może spowodować pojawienie się przędziorków pod koniec wiosny lub latem. Po zauważeniu objawów w postaci żółknięcia igieł w okresie wegetacji krzewy należy opryskać jednym ze środków służących do zwalczania przędziorków (akarycydem). Podniesiona wilgotność powietrza sprzyja ograniczeniu występowania szkodnika. Odmiana polecana do sadzenia w niewielkich ogrodach przydomowych, ale także w ogrodach skalnych, na rabatach z miniaturowymi roślinami iglastymi lub na wrzosowiskach. Nadaje się do uprawy w pojemnikach.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
263
osób online