Juniperus horizontalis 'Blue Chip'

Niski krzew iglasty o płożącym pokroju i umiarkowanym tempie wzrostu tworzący gęste, srebrzysto-niebieskie kobierce. Odmiana wyselekcjonowana w Danii około 1940 roku, natomiast swoją nazwę oraz rozpowszechnienie zawdzięcza amerykańskiej szkółce D. Hill Nurseries z Dundee. Krzew rocznie przyrasta o około 15 cm na długość, po 10 latach uprawy osiąga zwykle nie więcej niż 0,2 m wysokości przy 1,5 m średnicy. Pędy ścielą się po ziemi, a ich końce oraz boczne rozgałęzienia unoszą się lekko ku górze. W miejscach półcienistych u starszych roślin boczne pędy wznoszą się do góry i rozgałęziają, na stanowiskach słonecznych są bardziej zwarte i ułożone przy ziemi. Drobne, słabo odstające i ostro zakończone igiełki gęsto okalają pędy, mają srebrzysto-niebieską barwę, która zimą przyjmuje lekko fioletowy odcień. Pełzające po ziemi gałązki łatwo się ukorzeniają. Ozdobą roślin są jasnoniebieskie, kuliste szyszkojagody obficie pokryte woskowym nalotem. Jesienią krzewy nabierają fioletowego zabarwienia. W sprzedaży bywają dostępne formy szczepione oferowane w postaci miniaturowych drzewek o malowniczo zwisających pędach. Odmiana o minimalnych wymaganiach uprawowych, w pełni mrozoodporna. Dobrze rośnie na glebach lekkich, o niskiej zawartości składników pokarmowych. Gleby ciężkie należy przed sadzeniem krzewów rozluźnić dodając do nich piasku. Wymaga stanowiskach słonecznych. Stanowi doskonałą alternatywę trawników, zwłaszcza w miejscach suchych i nieurodzajnych. Polecany do uprawy w ogrodach przydomowych i na skalnikach. Sadzony na nasypach umacnia je i zabezpiecza przed erozją, a zwarty kobierzec chroni glebę przed zachwaszczeniem. Zalecana gęstość sadzenia to 2 sztuki na metr kwadratowy. Wyjątkowo ciekawie prezentują się krzewy sadzone na skarpach lub wzniesieniach zabezpieczonych murkiem oporowym. Zwieszające się pędy bardzo ładnie zakrywają pionowe spadki terenu, a posadzone między głazami imitują górski strumień. Podobny efekt można uzyskać sadząc krzewy w dużych pojemnikach. Odmiana doskonale nadaje się do wyprowadzania atrakcyjnych form piennych. W tym celu wystarczy u podstawy krzewu wbić palik, przy którym będzie prowadzony najsilniejszy pęd.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie	odkrywca, hodowca (selekcjoner): A.M. Jensen Dania
grupa roślin	iglaste
grupa użytkowa	iglaste
forma	krzew
siła wzrostu	roślina wolnorosnąca
pokrój	płożący
docelowa wysokość	od 0,2 m do 0,5 m
barwa liści (igieł)	szare, niebieskawe, srebrzyste
zimozieloność liści (igieł)	igły zimozielone
owoce	szyszki, szyszkojagody niebieskie
nasłonecznienie	stanowisko słoneczne
wilgotność	podłoże suche podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża	odczyn kwaśny odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby	piaszczysta przeciętna ogrodowa roślina tolerancyjna
walory	ozdobne z liści/igieł roślina zimozielona
zastosowanie	roślina okrywowa ogrody skalne ogrody wrzosowiskowe pojemniki, balkony, tarasy w grupach ogrody przydomowe
strefa	5a

STREFA	Temp. minimalne
5B	-26°C / -23°C
6a	-23°C / -21°C
6b	-20°C / -18°C
7a	-18°C / -15°C
7b	-15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Szkółka Roślin Ozdobnych Wiesław SZYDŁO