Juniperus horizontalis 'Grey Pearl'

Larix decidua 'Puli'

modrzew europejski 'Puli'

Pochodząca z Węgier płożąca odmiana modrzewia europejskiego. Zaszczepiona na pniu tworzy drzewko o ładnym zwartym pokroju, o wszystkich pędach zwisających. Pędy jasnobrązowe, dość cienkie, delikatne i wiotkie. Pączki obficie pokryte żywicą. Igły sezonowe, zielone, wcześnie pojawiające się wiosną. Przed opadnięciem przebarwiają się na intensywny żółty kolor. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, na zasobnej, umiarkowanie wilgotnej glebie. Wysokość zaszczepionego drzewka możemy zmienić przez podwiązywanie wybranego pędu do palika. Bardzo ładny akcent dla każdego ogrodu.

Rosa 'Excelsa'

róża 'Excelsa'

Jedna z najbardziej znanych i chętnie sadzonych odmian róż pnących. Kwiaty są karminoworóżowe, małe, średnicy około 3 cm, rozetowe, bardzo pełne, w dużych, wielokwiatowych kwiatostanach. Pachną słabo. Kwitnienie jest bardzo obfite, późne - najczęściej rozpoczyna się na przełomie czerwca i lipca, trwa około miesiąca. Krzew nie powtarza kwitnienia i nie zawiązuje owoców. Kwiatostany powstają na krótkich pędach wzdłuż ubiegłorocznych przyrostów. Pędy jednoroczne nie zakwitają. Liście nieduże, złożone z małych, świeżozielonych, błyszczących listków. Pędy bogato ulistnione, jednoroczne bardzo długie, nawet 3-5 metrowe, cienkie i elastyczne, dają się łatwo układać i formować na podporach. Rośliny silnie się rozrastają, tworzą wiele pędów latem, z których część trzeba usuwać, a pozostałe regularnie przywiązywać do podpór, aby zachować pokrój pnącza. Wysokość roślin zależy głównie od podpory, w Polsce jest to najczęściej 2-3 m. Podpory mogą być różne, ale muszą być wystarczająco duże i mocne. Róże tego typu (rambler) sadzi się często przy podporach naturalnych, najczęściej przy pniach drzew o luźnej koronie, rzadziej przy naturalnych podporach skalnych, wówczas krzewy mogą osiągać większą wysokość. Odmiana rośnie dobrze w miejscu słonecznym, ale toleruje też częściowe zacienienie. Odporność na mróz jest dość dobra, jednak w ostrzejsze zimy pędy mogą marznąć i wówczas krzewy nie kwitną. Wskazane jest okrywanie podstawy pędów kopczykiem i chociaż częściowe zabezpieczenie korony. Po przemarznięciu regeneruje dobrze. Rośnie zdrowo, ale w mniej przewiewnych miejscach i w dużym zagęszczeniu porażana jest często przez mączniak prawdziwy. Zalecane jest dwukrotnie cięcie w sezonie - po kwitnieniu usuwa się pędy słabe oraz te, które kwitły, natomiast wiosną pędy przemarznięte, cienkie i zbyt zagęszczone. Przeciętna rozstawa sadzenia co 1 - 1,5 m przy podporach. Odmiana polecana do stosowania przy większych podporach w parkach i ogrodach o różnym charakterze, zarówno w miejscach reprezentacyjnych, przy wejściu na posesję, jak i w miejscach o charakterze naturalistycznym. Może być sadzona przy kratach, bramkach, przy ścianach i ogrodzeniach, przy altanach i pergolach, jest elastyczna i łatwo przyjmuje kształt podpór. Można ją sadzić także bez podpór w dużym ogrodzie skalnym. Często okulizowana w formie piennej jako ,,płacząca”. Wówczas trzeba pamiętać, aby nie przycinać jej krótko wiosną, ale pozostawiać ubiegłoroczne, długie przyrosty. W przeciwnym wypadku nie będzie kwitła.

Potentilla atrosanquinea

pięciornik krwisty

Kępiasta bylina o pędach kwiatostanowych wysokości do 40-60 cm. Liście trójdzielne, na długich ogonkach, ciemnozielone, pod spodem szarofilcowate. Kwiaty krwistoczerwone, średnicy 2,5 cm; od VI-VIII. Roślina doskonała na rabaty. Kwiaty mogą być ścinane do bukietów. Do sadzenia w małych grupach po 3-10 razem. Liczba roślin na 1 m² - 7.

Sedum SUNSPARKLER 'Dazzleberry'

rozchodnik SUNSPARKLER 'Dazzleberry'

Niska odmiana rozchodnika z serii SUNSPARKLER charakteryzująca się niebiesko-szarymi liśćmi, niezwykle kompaktowym pokrojem i kwiatami w kolorze dojrzałych owoców malin. Roślina dorasta do 15-20 cm wysokości i 40-45 cm szerokości. Liście są podobne do liści rozchodnika olbrzymiego, ale mniejsze, gęsto osadzone na czerwonawych łodygach, mięsiste, szaro-niebieskie z odcieniem fioletowym. Liście i łodygi pokrywa woskowy nalot. Kwitnie od sierpnia do września. Drobne, czerwonopurpurowe kwiaty tworzą się licznie na szczytach łodyg, są zebrane w bardzo duże, ażurowe kwiatostany o średnicy do 20 cm. Roślina o małych wymaganiach glebowych i wilgotnościowych, najlepiej rośnie na glebach mineralnych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, na stanowiskach słonecznych. Wykazuje pełna mrozoodporność. Jest to doskonała roślina okrywowa do sadzenia w ogrodach skalnych, na rabatach bylinowych oraz w pojemnikach ustawianych na słonecznych balkonach i tarasach.