Juniperus sabina 'Glauca'

jałowiec sabiński 'Glauca'

pokrój: krzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże suche

rodzaj gleby: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Szybko rosnący krzew iglasty o ścielących się, niebieskawych pędach i gałązkach, po 10 latach uprawy osiąga 0,5 m wysokości i 1,5 m średnicy. Początkowo krzew rośnie nisko, z wiekiem wypiętrza się w centralnej części. Stare egzemplarze dorastają do 1 m wysokości i 5 metrów szerokości. Młode egzemplarze przypominają jałowiec płożący, mają pokładające się, miotełkowato rozdzielone gałązki. Ulistnienie igiełkowate i łuskowate, pokryte woskowym nalotem, niebieskozielone, zimą rudozielone. Po roztarciu pędy wydzielają charakterystyczny, intensywny i niezbyt przyjemny zapach, bowiem cała roślina zawiera olejki eteryczne, w skład których wchodzi sawinol. Krzew o małych wymaganiach uprawowych, polecany do sadzenia na glebach lekkich, suchych, piaszczystych, w miejscach słonecznych. Ze względu na płytki i rozległy system korzeniowy źle znosi przesadzanie. Odporny na mróz i suszę. Roślina okrywowa polecana do sadzenia na skarpach, zboczach i nasypach w zieleni miejskiej i osiedlowej oraz w dużych ogrodach prywatnych.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma krzew
siła wzrostu roślina szybkorosnąca
pokrój krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 0,5 m do 1 m
barwa liści (igieł) szare, niebieskawe, srebrzyste
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże suche
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
odczyn kwaśny
roślina tolerancyjna
rodzaj gleby roślina tolerancyjna
przeciętna ogrodowa
piaszczysta
walory roślina zimozielona
ozdobne z liści/igieł
zastosowanie w grupach
rabaty
ogrody skalne
roślina okrywowa
zieleń publiczna
parki
ogrody przydomowe
strefa 5a
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: trzcinnik ostrokwiatowy \'Overdam\'

Calamagrostis ×acutiflora 'Overdam'

trzcinnik ostrokwiatowy 'Overdam'

Wieloletnia trawa tworzącą wolno rozrastające się kępy o średnicy do 60 cm. Bylina o wyjątkowo długim okresie atrakcyjności, z trzema momentami „szczytowymi”, w których przyciąga uwagę swoja naturalną urodą. Pierwszym takim momentem jest wczesna wiosna, gdy po ścięciu zeszłorocznych, zaschniętych źdźbeł z ziemi wyrastają soczyście zielone, młode liście, łukowato wyginające się od środka na wszystkie strony. Równowąskie, zielone blaszki liściowe są na brzegu ozdobione wyraźnym, bladożółtym marginesem. Liście mają od 40 do 90 cm długości i około 1 cm szerokości. Żółty margines jest najlepiej widoczny właśnie wiosną, później blaknie i staje się biały. Wczesnym latem spośród liści wyłaniają się wąskie, wiechowate kwiatostany dorastające do około 1 m wysokości. Kwitnienie to drugi moment, w czasie którego rośliny zwracają na sobie uwagę. Początkowo wiechy są szerokie, ażurowe, purpurowe, w miarę dojrzewania zmieniają kolor na szaroróżowy, a następnie słomkowy, stają się skupione i wąskie. Kwiatostany tworzą się od czerwca do sierpnia, jednak pozostają ozdobne także jesienią i niemal przez całą zimę. Kępy trzcinnika ponownie zyskują na atrakcyjności późną jesienią, gdy większość roślin w ogrodzie wejdzie już w okres spoczynku, z drzew spadną ostatnie liście, a na zaschniętych źdźbłach i liściach pojawią się kryształki szronu. Rośliny warto pozostawić w tym stanie do wiosny, oprószone śniegiem będą ciekawym elementem zimowej odsłony ogrodu. Trzcinnik należy do roślin łatwych w uprawie, niemal o minimalnych wymaganiach glebowych. Dobrze rośnie na większości przeciętnych gleb ogrodowych, z wyjątkiem bardzo jałowych i suchych oraz skrajnie wilgotnych. Do prawidłowego rozwoju potrzebuje pełnego nasłonecznienia. Jest to gatunek w pełni mrozoodporny, nie wymaga okrywania na zimę. Prace pielęgnacyjne ograniczają się do usuwania zeszłorocznych, zaschniętych źdźbeł wczesną wiosną, przed wznowieniem wzrostu. Rośliny tniemy nisko przy ziemi. Co kilka lat słabiej rosnące kępy warto wykopać, podzielić i posadzić na nowych miejscach. Dzięki temu rośliny się odmłodzą, zregenerują i będą bujnie rosły przez kolejne sezony.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
306
osób online