Larix ×marschlinsii

modrzew Marschlinsa

synonim łaciński: Larix eurolepis

synonim polski: modrzew szkocki,modrzew eurojapoński

pokrój: szerokostożkowy

pokrój: drzewiasty wyprostowany

docelowa wysokość: od 15 m do 20 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

wilgotność: podłoże wilgotne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

zastosowanie: zieleń publiczna

Duże, szybko rosnące drzewo o prostej, masywnej strzale i stożkowej, szerokiej koronie. Jest to mieszaniec międzygatunkowy modrzewia japońskiego (Larix kaempferi) z modrzewiem europejskim (Larix decidua). Posiada cechy pośrednia obu gatunków. W pierwszym pokoleniu takie mieszańce charakteryzują się heterozyjnym, szybkim wzrostem i wysoką zdrowotnością (są odporne na raka modrzewiowego). Jednak już w drugim pokoleniu uzyskanym z nasion pierwszego pokolenia efekt heterozji maleje. Modrzew eurojapoński tworzy szyszki o cechach pośrednich tj. łuski są odchylone bardziej niż u modrzewia europejskiego, jednak nie są tak wyraźnie odwinięte jak u modrzewia japońskiego. Igły są miękkie, delikatne, mają około 3,5 cm długości, są niebieskawozielone. Jesienią przebarwiają się na złocisty kolor i opadają. Szpilki na krótkopędach zebrane są w pęczki po kilkadziesiąt sztuk, na długopędach są zaś pojedyncze i ustawione skrętolegle. Pędy są zróżnicowane na cienkie długopędy oraz bardzo krótkie krótkopędy; są jasne, żółte i błyszczące, bez nalotu. Modrzew jest drzewem jednopiennym tj. na jednym osobników występują zarówno kwiaty męskie jaki i żeńskie. Tak jak inne drzewa nagonasienne jest rośliną wiatropylną. Drzewo światłolubne, ale dobrze też rośnie w półcieniu. Preferuję przeciętną glebę ogrodową o odczynie kwaśnym, przepuszczalną o umiarkowanej wilgotności. Jest odporny na niskie temperatury. Ze względu na szybki wzrost, większą odporność na choroby oraz niekorzystne warunki atmosferyczne i miejskie polecany na tereny przemysłowe oraz do miast. Wykorzystywany na duże, formowane żywopłoty, szpalery oraz osłony przeciwwiatrowe. Gatunek znaleziony w Szkocji stąd nazywany również bywa modrzewiem szkockim. Mieszaniec uzyskany w Murten (Morat) w Szwajcarii w 1901 r. z nasion modrzewia japońskiego.

autorzy opisu tekstowego: Tomasz Dymny; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma drzewo
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój szerokostożkowy
drzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość od 15 m do 20 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
szare, niebieskawe, srebrzyste
zimozieloność liści (igieł) igły opadające na zimę
owoce szyszki, szyszkojagody
ozdobne
czerwone
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
stanowisko półcieniste
wilgotność podłoże wilgotne
podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
odczyn kwaśny
rodzaj gleby próchniczna
przeciętna ogrodowa
walory ozdobne z liści/igieł
odporność na zanieczyszczenia
ładne jesienne zabarwienie
ciekawy pokrój
zastosowanie soliter (pojedynczo)
w grupach
żywopłot
szpaler
drzewo alejowe parkowe
zieleń publiczna
rekultywacja
zadrzewienia krajobrazowe
parki
ogrody przydomowe
strefa 4
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Tomasz Dymny Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11796
rośliny
8111
opisów

Ostatni wpis:

2022-11-23
kalina koralowa 'Park Harvest'
18564
zdjęć
9429
roślin w produkcji
283
osób online