Niski, zimozielony, aromatyczny podkrzew o półkulistym, zwartym pokroju wabiący w trakcie kwitnienia motyle. Dorasta do 0,5 m wysokości i podobnej średnicy. Tworzy krótkie, wzniesione, silnie rozgałęzione pędy, w przekroju czterokanciaste, pokryte gęsto wąskimi listkami. Liście są równowąskie, mają od 2 do 4 cm długości i 0,5 cm szerokości oraz podwinięte brzegi, przez co przypominają igły. Liście są ułożone na pędach nakrzyżlegle i utrzymują się przez zimę. Z obu stron pokrywa je gruba warstwa kutneru. Kwiaty są drobne, ciemnofioletowe, zebrane w grube kłosy wyniesione ponad liście na cienkich, zielonych łodyżkach. Rośliny kwitną od końca czerwca do połowy sierpnia. W tym czasie wabią liczne owady zapylające, pszczoły, trzmiele, kolorowe motyle. Nocą kwiaty są odwiedzane przez ćmy. Wszystkie części rośliny zawierają silnie pachnące olejki eteryczne. Aby je uwolnić wystarczy lekko rozetrzeć liść lub kwiatostan. Podczas kwitnienia w upalne letnie dni olejki same się uwalniają, roztaczając wokół roślin przyjemny zapach. Po kwitnieniu należy przyciąć suche kwiatostany. Można je związać w pęczki i wykorzystać jako aromatyczną ozdobę mieszkania. Lawenda jest rośliną niezupełnie odporną na mróz, ale za to doskonale znosi suszę i jest niewybredna w stosunku do gleby. Najlepiej rośnie na glebach wapiennych, przepuszczalnych, w miejscach ciepłych, słonecznych, zacisznych. Na wschodzie i w centrum kraju zaleca się okrywanie roślin stroiszem. Zimowa ochrona polega przede wszystkim na zabezpieczeniu liści przed nadmiernym nasłonecznieniem i wiatrem, powodującym wysychanie roślin. Wiosną krzewy należy przyciąć, usuwając wszystkie przemarznięte fragmenty. Coroczne regularne cięcie zapewnia utrzymanie kompaktowego pokroju, a rośliny nie ulegają uszkodzeniu na skutek silnych opadów śniegu lub deszczu. Lawenda najpiękniej prezentuje się sadzona w dużych grupach po kilka, kilkanaście sztuk. W ten sposób w czasie kwitnienia tworzy wyraziste, niebieskie plamy. Świetnie rośnie w ogrodach skalnych, ziołowych, w towarzystwie niewysokich bylin. Doskonale komponuje się z niskimi różami i bukszpanem. Uprawiana w donicach na słonecznych parapetach, balkonach lub tarasach jest źródłem wspaniałego zapachu, a jej kwiaty i liście można w niewielkich ilościach wykorzystywać w kuchni przy tworzeniu różnego rodzaju potraw.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
