Lonicera pileata

Pinus nigra 'Nana'

sosna czarna 'Nana'

Wolnorosnąca odmiana sosny czarnej o kulistym, zwartym i regularnym pokroju. Stare egzemplarze osiągają 3 m średnicy. Roczne przyrosty do 10 cm. Igły bardzo długie, ostro zakończone, ciemnozielone, zebrane po dwie. Odmiana bardzo dekoracyjna i odporna. Małe wymagania glebowe. Wytrzymała na klimat miejski. Stanowisko słoneczne. Doskonała do małych ogrodów, ogrodów skalnych, na wrzosowiska i rabaty.

Acer palmatum 'Sangokaku'

klon palmowy 'Sangokaku'

Stara odmiana japońska wymieniana już w 1882 roku. Duży krzew lub małe drzewo dorastające nawet do 5-7 m wysokości. Pokrój wzniesiony. Pędy zimą koralowoczerwone. Starsze pędy tracą to zabarwienie. Liście 5-klapowe, małe, żywozielone, jesienią intensywnie złotożółte. Wymaga żyznej, przepuszczalnej, równomiernie wilgotnej gleby i osłoniętych stanowisk, słonecznych lub lekko ocienionych. Odmiana polecana do ogrodów przydomowych i większych ogrodów japońskich, nad stawy i oczka wodne. Wskazane jest umiarkowane cięcie roślin wczesną wiosną, by krzewy wytwarzały więcej atrakcyjnych kolorystycznie, młodych pędów. Młode egzemplarze na zimę należy osłaniać chochołami ze słomy, juty lub agrowłókniny.

Prunus persica 'Inka'

brzoskwinia 'Inka'

Odporna na mróz polska odmiana brzoskwini wyhodowana w Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Drzewa dorastają do 6 m wysokości, kwitną w kwietniu, tworzą duże, ozdobne, różowe kwiaty. Odmiana samopłodna, nie wymaga zapylacza. Owoce dojrzewają na przełomie sierpnia i września, są duże, ważą od 120 do 200 g, a nierzadko pojedyncze owoce osiągają masę 300 g. Ich skórka jest żółta, pokryta do 50% ceglastym, czerwonawym rumieńcem. Miąższ jest żółtokremowy, masłowaty, dobrze odchodzący od pestki. Owoce są smaczne, lekko kwaskowate i słodkie. Świeże owoce zawierają szeregu witamin i minerałów, m.in.: witamin A, C, K oraz witaminy z grupy B, magnez, fosfor, cynk, mangan i bor. Można je spożywać bez obaw o linię, bo są niskokaloryczne, w 100 g dostarczają jedynie 39 kcal. Brzoskwinie najlepiej udają się sadzone w cieplejszych rejonach kraju, w miejscach, gdzie prawdopodobieństwo występowania przymrozków w okresie kwitnienia drzew jest małe. Stanowisko do ich uprawy powinno być zaciszne, osłonięte od wiatru, nasłonecznione, a gleby przepuszczalne i ciepłe. Systematyczne, coroczne cięcie drzew brzoskwiń pozwala uzyskać wysokie plony, przy utrzymaniu wysokiej jakości owoców. Cięcie formujące przeprowadza się w pierwszych latach po posadzeniu drzewek, w okresie ich spoczynku (do fazy różowego pąka). Latem, w drugiej połowie czerwca wycina się długie pędy wegetatywne (tzw. „wilki”), wyrastające w górnej części korony, konkurujące z przewodnikiem. W drugiej połowie lipca należy skracać za 5 liściem od dołu pędy wyrastające na konarach bocznych, co stymuluje drzewa do tworzenia większej liczby krótkopędów. Drzewa brzoskwini są niestety podatne na liczne choroby. Najgroźniejszą i najczęściej występującą chorobą jest kędzierzawość liści, objawiająca się deformacją liści i tworzeniem na nich czerwieniejących pęcherzy. Porażone drzewa przedwcześnie się ogołacają. Chorobę wywołuje grzyb, który zwalcza się wczesną wiosną, w okresie pękania pąków, opryskując starannie gałęzie środkami zawierającymi miedź. Opryskiwanie w późniejszym terminie, gdy pojawią się pierwsze objawy na liściach, jest niestety nieskuteczne. Inne choroby i szkodniki brzoskwiń można zwalczać po zauważeniu pierwszych objawów.

Coreopsis grandiflora

nachyłek wielkokwiatowy

Bylina dorastająca w okresie kwitnienia do wysokości 80 cm. Ma ciemnozielone, lancetowate liście. Żółte koszyczki kwiatostanowe o średnicy 5-7 cm osadzone są pojedynczo na długich szypułach i stanowią ozdobę roślin od początku VII do końca IX. W warunkach naturalnych nachyłek wielkokwiatowy występuje na nasłonecznionych łąkach i na terenach przydrożnych południa USA (m.in. w Teksasie). Znosi więc ubogie, suche podłoże (zalecana jest dla niego lekka gleba), a zarazem wymaga jasnych stanowisk. Uznawany za jedną z łatwiejszych w uprawie bylin. Jego wadą są niezbyt mocne pędy, które po obfitych opadach czy pod wpływem silnych wiatrów pokładają się. Ponadto jest krótkowieczny, należy przesadzać i dzielić rośliny co 3 lata, aby je odmłodzić. Polecane są na rabaty (najlepiej sadzone w niewielkich grupach) i na kwiaty cięte.